( ته نقش دیجیتال چه خدمتی انجام می‌دهد؟ ) ته نقش های دیجیتال ، اصلاحاتی در یک فایل رسانه هستند که اطلاعات فایل مربوطه را رمزگذاری می‌کنند. این اطلاعات معمولا شامل شناسایی مالکیت کپی رایت هستند اما بسیاری دیگر از اقسام اطلاعات همچون هویت پدیدآورنده اثر، شناسایی خریدار، سابقه انتقال کپی رایت و حتی زنجیره توزبع رسانه ها مثل تصاویر، موسیقی یا پخش ویدئو را نیز می‌توان در آن گنجاند. ته نقش دیجیتال ، نام خود را از تصاویر پس زمینه‌ای گرفته است که به طور سنتی بر روی لوازم التحریر، اسکناس و اسناد چاپی افزوده می‌شود تا هویت تولید کننده شناسایی شده یا دیگران را از جعل نمودن اثر، باز دارد. ته نقش دیجیتال ، معمولا بر خلاف هم نام‌های سنتی خود، از کاربران، مخفی است. راهبرد اصلی، افزودن اطلاعات دیجیتال به تصویر یا فایل های صوتی است به صورتی که نتوان آن‌ها را به سادگی، تغییر داد و از طرفی اثری بر روی ظاهر یا عمکرد خود رسانه بر جای نگذارد بعد از آن هم از سخت افزار یا نرم افزار دارای کاربرد خاص برای تغییر ساختار اطلاعات مخفی استفاده می‌شود ته نقش اصلی به سادگی در برنامه های ویرایش کننده تصویر مثل Photoshop وجود دارد. Photoshop می‌تواند ته نقش های دیجیتالی را خوانده یا آن‌ها را به تصاویر، اضافه کند. پدیدآورندگان نیز می‌توانند تصاویر فایل های صوتی و تصویری و همچنین استاد با فرمت PDF را با استفاده از آرایه‌های رو به رشد دارای مصارف تجاری و خانگی، منقوش به ته نقش دیجیتال کنند.
ته نقش دیجیتال اغلب برای قوت بخشیدن به کپی رایت مورد استفاده قرار می‌گیرد. مطابق با پیمان ته نقش دیجیتال ، ته نقش ها هم اکنون روی “میلیاردها محصول صوتی ویدئویی، تصویری و اشیا و صدها میلیون برنامه که در آن‌ها امکان گنجاندن ته نقش وجود دارد” یافت می‌شود.  ته نقش های دیجیتال را می‌توان از طریق کپی های نامحدود محافظت نمود و حتی با تغییر قالب آنالوگ به دیجیتال ، آن‌ها را ادامه داد همچنین می‌توان آن‌ها را از طریق روش‌هایی که نسبت به حفظ اطلاعات بخش‌هایی از نسخه اورجینال اقدام می‌کنند، توزیع (‘wallpapered”) نمود تا به این وسیله امکان شناسایی اصل جزییات یا بخش‌های حذف شده تصویر یا صوت فراهم گردد. از وبگردها می‌توان برای جستجوی استفاده غیر قانونی از تصاویر و دیگر رسانه ها در اینترنت بهره برداری کرد. سپس این اطلاعات را می‌توان در مراحل قانونی مورد استفاده قرار داد تا در آمد از دست رفته را جبران کرد و دیگران را از ارتکاب به تخلف‌های بیشتر بر حذر داشت. هدف ته نقش دیجیتال در این‌جا مشابه موارد استفاده کنترل های کپی دستیابی DRM است اما ته نقش، معمولا با عملکرد رسانه ها سازگاری نداشته. نرم افزار مشکوکی را در دستگاه کاربر معرفی می‌کند یا کاربردهای مرتبط با رسانه مربوطه را محدود می‌کند. البته ته نفش، به تنهایی قادر نیست به طور مستقیم از مصارف غیر مجاز جلوگیری کند. در پکیج جامع دیجیتال مارکتینگ تخصصی نوکارتو می‌توانید پیرامون موضوع بازاریابی عناصر چند رسانه ای، اطلاعات جامعی را به‌دست بیاورید.

اما علاوه بر نقش آن در دفاع از کپی رایت سنتی، ته نقش دیجیتال همچنین می‌تواند به شکلی گسترده‌تر به عنوان مؤلفه‌ای از DRM عمل نماید که در آن مدیریت کپی رایت می‌تواند به مدل های جدید برای استفاده از رسانه های دیجیتال منتهی شود. کلید این کاربرد گسترده‌تر ته نقش در استفاده از اطلاعات گنجانده شده است تا اقدامات دیگر را نیز به کار اندازد. به عنوان مثال، خواندن ته نقش ممکن است موجب بهنگام‌سازی بانک اطلاعاتی شود که کاربرد رسانه ها را ردیابی نموده یا فعال‌سازی پیوند به محتوا یا خدمات مربوطه را آغاز کند. این “نسل دوم” از DRM هنوز به طور کامل توسعه پیدا نکرده است و مؤلفه‌های آن به طور نسبی و روی برنامه های مستقلی به کار گرفته شده است که به تعدادی از آن‌ها اشاره شده است.

عمکلردهای کلی این مؤلفه‌ها به قرار زیر است:

• * شرح حقوق، معتبرسازی و ثبت سوابق – سیستمی که به طور ایده ال و استاندارد، دارای توانایی رد و بدل کردن اطلاعات و زبانی باز بوده تا حقوق مربوط به یک آیتم رسانه فرضی را تشریح نماید. همچنین باید روشی برای معتبرسازی ادعای کپی رایت وجود داشته باشد (به عنوان مثال، با دستیابی به بانک‌های اطلاعاتی که در آن‌ها حقوق کپی رایت به طور متمرکز درج شده است و بهنگام‌رسانی آن نیز حفظ شود. اطلاعات رمزگذاری شده از طریق ته نقش های دیجیتال همچنین می‌تواند به مرتفع سازی مشکل “کپی رایت های بدون صاحب” و آثار محافظت شده که هویت مالکان آن‌ها نامشخص است مورد استفاده قرار گیرد. از آن‌جایی که ته نقش می‌تواند ویژگی دائمی رسانه ها باشد لذا تبدیل‌ها و ویرایش های بعدی منجر به از دست رفتن هویت دارنده کپی رایت نمی‌شود و از آن‌جایی که ته نقش را می‌توان در سرتاسر فرایند تبدیل از دیجیتال به آنالوگ و از آنالوگ به دیجیتال، محافظت نمود لذا راه‌حلی برای مشکل “حفره آنالوگ” ارائه می‌دهد حفره آنالوگ عبارت است از آسیب‌پذیری در برابر کپی و سرقت که به واسطه تصاویر و فایل های صوتی دیجیتالی ایجاد می‌شود و باید به فرمت آنالوگی تبدیل شود که برای افراد، قابل تشخیص باشد. سپس این سیگنال‌های محافظت نشده را می‌توان برای ساخت یک فایل دیجیتالی جدیدی که عاری از کنترل های کپی دستیابی اورجینال باشد به صورت نمونه تهیه کرد اما فایل های دارای ته نقش های دیجیتال ، هویت مالک ذیحق کپی رایت را حفظ خواهد نمود.
• * دستیابی به رسانه – سیستمی که از امکان شناسایی و دستیابی به رسانه موجود مربوطه پشتیبانی می‌کند. ممکن است تصور شود که سیستم مذکور نوعی “مخزن مجازی” است که رسانه های موجود برای استفاده دیگران از طریق آن و در کامپیوتر هایی که به طور گسترده پراکنده شده‌اند، می‌توانند از طریق رویه‌های استاندارد شده و مرتبط به یکدیگر در دسترس قرار گیرند.
• * تبادل – وسیله پرداخت مبادله به منظور حقوق خاص و برای استفاده از آیتم‌های رسانه ها زمانی که تبادل، از طریق سیستم دستیابی مورد شناسایی قرار گیرد. مثلا یک عکس می‌تواند با فهرستی از دارندگان حقوق، حقوق موجود برای خرید و شاید اطلاعات مربوط به تعداد اقلام دارای مجوز بهره‌برداری مرتبط باشد، حقوق مختلف (به عنوان مثال برای نمایش یا کار اشتقاقی) و شرایط مختلف استفاده (سود، عدم سود، وضوح پایین، وضوح بالا و غیره) ممکن است با ساختار قیمت گذاری متغیری مرتبط باشد. پس کاربران می‌توانند ایده های خود را یافته و پرداخت‌ها را به طور خودکار به دارندگان حقوق (همچنین افراد دیگر همچون تأمین کنندگان خدمات صدور مجوز) انجام دهند. همچنین دست – اندرکاران امور ته نقش دیجیتال نیز توجه دارند که ته نقش ها می‌توانند نقش پیوندهایی به محتوای مربوطه را ایفا نمایند و به این ترتیب به قابلیت و ارزش مؤلفه رسانه ها بیفزایند.
• * پیاده سازی / نظارت بر مورد استفاده حقوق – سیستمی است برای حصول اطمینان از این که حقوق خریداری شده، انتقال پیدا می‌کنند و نحوه استفاده از آن‌ها با شرایط خرید، مطابقت دارد. مثلا ممکن است رسانه، رمزگذاری شده یا در لفافه قرار گیرد تا امکان سرویس‌دهی را تنها در شرایط پخش روی نرم افزار ثبت شده، فراهم آورد و محدودیتی برای تعداد دفعات استفاده از آن وجود داشته باشد. ممکن است به منظور حصول اطمینان از تطابق آن با حقوق خاص انتقال یافته، موارد استفاده نیز کنترل شود.
• * ردیابی – وسیله تعیین و ثبت شرایط واقعی کاربرد برای اهدافی همچون تأمین اطلاعات راهبردی برای دیگران، به عنوان مثال، شبکه بخش تلویزیون ممکن است اطلاعاتی را در مورد کاربرد واقعی تغذیه زیر مجموعه‌ها فراهم آورد تا استراتژی های بازاریابی را بهتر برنامه ریزی نماید.

مزایای DRM نسل دوم

نسل اول DRM بر استفاده از فناوری دیجیتال تمرکز دارد تا از موارد تخطی کپی رایت جلوگیری به عمل آورد. این نسل با محدود کردن همان قابلیت‌هایی که انقلاب دیجیتالی را تعریف می‌کند، در جستجوی محافظت از حقوق و شیوه‌های سنتی است: سهولت کپی، ویرایش، ترکیب مجدد، ارتباط و انتقال رسانه ها از هر نوع این راهبرد ممانعتی و محافظتی به احتمال قوی شکست خواهد خورد. راهبرد مذکور تلاش دارد از یه کارگیری کامل مهم‌ترین تحول در نشر و به طور کلی در ارتباطات پیشدستی کند. تحول دیجیتال انتقال حقوق به اولین نسل از DRM را تهدید می‌کند: قفل‌شکن‌ها در سرتاسر جهان به حملات خود علیه محافظ‌های الکترونیکی ادامه خواهند داد و مادربزرگ‌ها در همه جا به افزودن کلیپ‌های موسیقی مورد علاقه خود به نمایش‌های اسلایدی نوه‌های خود ادامه داده و همه آن‌ها را به وب انتقال خواهد داد این حقایق از تخطی‌های مرتبط با کپی رایت به ویژه سرقت آثار خلاقانه از دیگران به جهت سودرسانی به همدستان خود، اغماض نمی‌کنند. اما لزوم به کارگیری شیوه‌ای متفاوت در کپی رایت در عصر رسانه های دیجیتال را عنوان می‌کنند.
نسل دوم DRM حرکت در مسیر دیگری را پیشنهاد می‌کند؛ روشی که ممکن است فناوری مدیریت حقوق دیجیتال را فراتر از تأکید بر جلوگیری و محافظت و به چیزی نزدیک‌تر به توجه و ارتقا حرکت دهد. به عنوان مثال آزمایشات انجام شده با مدل های انتشار موسیقی، همان نتایج متعجب کننده را ارائه داده است Magnatunes، ناشر موسیقی الکترونیک است و آثار هنرمندان مستقل را توزیع می‌کند. هنرمندان، ۵۰% قیمت فروش را دریافت می‌کنند. آلبوم‌ها دارای قیمت پیشنهادی و قیمت حداقل هستند. خریدار تصمیم می‌گیرد کدام یک را تهیه کند. مؤسس جان باکمن در مصاحبه با یواس‌ای تودی، اعلام کرد که میانگین مبلغ پرداختی از قیمت حداقل و قیمت پیشنهادی فراتر رفته است. خدمات تخصصی اینستاگرام اعتبار و تداوم کسب و کارتان را تضمین می‌کند.
باکمن نتیجه‌گیری می‌کند که مصرف کنندگان وقتی متوجه می‌شدند که هنرمندان به طور چشمگیری از این فروش بهره‌مند می‌شوند مایل بودند برای موسیقی مورد علاقه خود، بیشتر پول بدهند. اما باکمن از این شیوه جدید برای توزیع بیشتر موسیقی استفاده نمود. Magnatunes توزیع موسیقی خود را تا شمار معدودی از دوستان محدود نمود و اجازه داد royalty – free از بعضی از موسیقی‌ها برای کارت پستال‌های غیر تجاری استفاده کند و لینک‌هایی را برای خرید سریع گواهی نامه‌ها برای اهداف دیگر، در نظر گرفت.
تجربه دیگری که در آن از روش‌های جدید توزیع موسیقی استفاده شد، شبکه های همتا به همتا (P2P ) بود که در بسیاری از اقدامات اجرایی توسط صنعت موسیقی به کار گرفته شد. سرویس توزیع موسوم به Weed مشتریان را به دانلود موسیقی خود و انتقال آن به دیگران تشویق نمود. در این مدل، مالکان کپی رایت، آثار خود را به یک تأمین کننده محتوای مستفل (ICP) تسلیم نمودند که او مالکیت کپی رایت را تأیید و سپس اقلام را با استفاده از رمزگذاری DRM اختصاصی Weed بسته‌بندی می‌نمود. مشتریان، فایل مربوطه را دانلود کرده و فقط می‌توانستند آن را سه بار پخش کنند در تلاش برای بخش موسیقی برای بار چهارم بود که حق انتخاب خرید فایل مربوطه در اختیار خریدار قرار می‌گرفت. آن‌هایی که خرید می‌کردند می‌توانستند فایل را روی تعداد محدودی از کامپیوتر ها کپی نموده و همچنین روی لوح فشرده، رایت کننده عامل مهم آن است که آن‌ها می‌توانند فایل مربوطه را با هر کس دیگر به اشتراک بگذارند. افرادی که فایل را دریافت کنند می‌توانند آن را برای سه بار بخش کنند و بعد از آن است که می‌توانند فایل را خریداری کنند. با انجام هر خرید، ۵۰% به دارنده کپی رایت پرداخت می‌شد. اما هر خریدار قبلی نیز درصدی از بهای خرید را دریافت می‌کرد. با این کار، انگیزه مادی برای به اشتراک گذاشتن موسیقی با افرادی که مایل به خرید آن هستند، فراهم می‌شد.

Weed در سال ۲۰۰۸، این کار را پس از مدت تقریبا چهار سال به حالت تعلیق درآورده مسئولین شرکت وجود عدم تطابق با نسخه‌های جدید سیستم عامل Vista Windows و Windows Media Player را اعلام کردند. آن‌ها عنوان کردند که اگر بتوانند با استفاده از فرصت‌های رسانه ای بازتر آن‌ها را در تمامی پلتفرم‌های کامپیوتر همچون کامپیوتر های شخصی، مکینتاش، لوازم پرتابل و تلفن‌های همراه قابل بخش نمایند احتمال از سرگیری این سرویس وجود خواهد داشت. به این ترتیب تجریه Weed هم مدل های نوآورانه‌ای را نشان داد که می‌توانستند توسط DRM پشتیبانی شوند و هم اهمیت استانداردها و قابلیت عملکرد چند محیطی با استقرار موفق این مدل های جدید را به نمایش گذارد.
تولید موفق سیستم های نسل دوم DRM مستلزم مخاطب قرار دادن این قبیل استانداردها برای دستیابی به رسانه ای است که در آن DRM فعال شده است. بدون شک لازم است بر بسیاری از چالش های دیگر، چه فنی و چه قانونی فایق آمد. امروزه غالبا برقراری امنیت در مجوزهای کپی رایت برای استفاده از رسانه های موجود در برنامه های چند رسانه ای بسیار دشوار و گران‌قیمت است. در بسیاری از موارد، ملک یا مالکان کپی رایت به آسانی شناسایی نمی‌شوند. هنگامی که چندین مالک کپی رایت وجود داشته باشند، بررسی مبلغ هر پارتی، وقت‌گیر بوده و گران تمام می‌شود. اغلب، دارندگان کپی رایت، پرداخت‌های زیادی را بابت مصارف معمول از رسانه های خود طلب می‌کنند. تمدیدهای اخیر در دوره‌ای که آثار تحت قانون کپی رایت قرار می‌گیرند و دیگر تغییرات موجود در قانون کپی رایت به میزان زیادی، دسترسی به رسانه ها را محدود کرده‌اند. در سال ۱۹۷۳ مدت زمان میانگین برای محافظت توسط کپی رایت، ۵/۳۲ سال بود. پس از آن بود که وارد حوزه عمومی شد و در اختیار پدیدآورندگان دیگر قرار داشت. امروزه میانگین زمان حفاظت از کپی رایت، تقریبا ۱۵ سال است و اکنون بافتن راه‌های اثر بخش و اقتصادی برای استفاده از رسانه کپی شده از هر زمان دیگر در گذشته، با اهمیت‌تر است. سیستمی برای مدیریت حقوق به رسانه ای که مالکان آن‌ها را سریعا شناسایی می‌کند، بانک اطلاعاتی با قابلیت جستجو از محتوای موجود، مجوز قابل انعطاف و حق انتخاب ارائه گواهینامه پرداخت خودکار و ایمن به دارندگان کپی رایت و ابزارهای نظارت خودکار و رهگیری کاربرد رسانه احتمالا به نفع پدیدآورندگان، دارندگان کپی رایت و نوآورانی است که مدل ها و روش‌های جدیدی برای تبادل محتوای خلاقانه ایجاد می‌کنند.
دو سازمان غیرانتفاعی که در این مسیر حرکت کردند، CC Creative Commons و Open Source Initiative OSI هستند. Creative Commons که در سال ۲۰۰۱ تأسیس شده به اشتراک‌گذاری کارهای خلاقانه را از طریق یک برنامه اعطای گواهینامه کپی رایت تحت وب سهل‌الاستفاده ترویج کرد. شش نوع گواهینامه اصلی با سطوح متغیری از دستورالعمل‌ها وجود دارد. مالکان کپی رایت، اصطلاحات استفاده خاصی را انتخاب می‌کنند که برای کار خود ترجیح می‌دهند تمامی گواهینامه‌هایCreative Commons مستلزم قدردانی کاربران از مؤلف اصلی هستند. گواهینامه‌ای که کمترین محدودیت را دارد، به کاربران اجازه کپی و توزیع کارها را برای اهداف تجاری و غیر تجاری و همچنین ایجاد و توزیع کارهای اقتباسی را می‌دهد گواهینامه‌ای که بیشترین محدودیت را دارد، به کاربران تنها اجازه توزیع مجدد کارشان را به دیگران می‌دهد، مادامی که بدون تغییر بماند.
یکی از مهم‌ترین فعالیت‌ها به عنوان یک پیکره استاندارد، حفظ محسنات تعریف منبع باز در جامعه است. علامت گواهینامه تأیید شده و برنامه OSI پیوندی از اعتماد را به وجود می‌آورد که توسعه دهندگان کاربران، سازمان ها و دولت‌ها می‌توانند همکاری منبع باز را سازماندهی کند.
محصولات تحت گواهینامه OSI رایگان هستند و این مسئله هر گونه کنترل انحصاری را از بین می‌برد به علاوه، محصولات تحت گواهینامه OSI دستیابی به کد برنامه (با کد منبع) را فراهم می‌سازند، بنابراین اصلاح برنامه برای سایرین امکان‌پذیر می‌شود. بالاخره، یک گواهینامه OSI باید به دیگران اجازه ایجاد کارهای اقتباسی را بدهد، یعنی، نرم افزار دیگری بر طبق کد اصلی این محصولات جدید به نوبت، باید سوژه‌ای برای توزیع مجدد رایگان باشند. گواهینامه‌های OSI اساسا متفاوت از شیوه رایج تجاری هستند که معمولا گواهینامه‌ای را برای استفاده فقط افراد فراهم می‌کند و بدون هیچ حقی برای اصلاح یا توزیع مجدد نرم افزار در مقایسه، دانلود و استفاده از برنامه های کاربردی چند رسانه ای منبع باز از قبیل Audacity ,Gimp و Blender رایگان است ارتقاهای این نرم افزار ، از طریق برنامه نویسان دوست تولید و به صورت رایگان، دوباره توزیع می‌شوند. توسعه نرم افزار مستحکم و به اشتراک گذاری آن با جامعه گسترده‌ای از کاریران، به عهده جامعه برنامه نویسان OSI گذاشته می‌شود. با استفاده از خدمات دیجیتال مارکتینگ شرکت نوکارتو می‌توانید به کسب و کار خود رونق بخشید.
این دو برنامه، یکی برای پشتیبانی از استفاده مجدد رسانه دیجیتال و دیگری برای ترویج توسعه انجمنی و استفاده از برنامه های توزیع شده مجدد رایگان، برخی از چالش‌های مالکیت دیجیتال را در جامعه‌ای شبکه ای که بیت‌ها در آن سریع و رایگان سیر می‌کنند، برطرف می کند. در روح DRM نسل دوم، اعطای گواهینامه Creative Commons و برنامه های Open Source Initiative مدل های جدیدی برای انتشار به اشتراک‌گذاری و ترویج محتوای دیجتال ارائه می‌شود، در حالی که در همان موقع به تألیف خلاقانه احترام گذاشته می‌شود.
با در نظر گرفتن مشخصه رسانه دیجیتال و توانایی‌های کامپیوتر ها، توسعه مدیریت حقوق دیجیتال تقریبا اجتناب‌ناپذیر است، همگام بودن با تغییرات موجود در تعاریف، مصارف و محافظت از رسانه کپی رایت برای سازندگان چند رسانه ای در آینده، به صورت دغدغه مهمی باقی خواهد ماند طرق مختلفی که سازندگان با استفاده از آن‌ها به تعامل در موضوعات کپی رایت می‌پردازند نیز نشان دهنده مؤلفه‌های کلیدی مسئولیت‌های مرتبط با حرفه است. به عنوان مثال اصل خود مربوط به کد ACEM / IEEE نشانگر لزوم مطلع بودن از تغییرات موجود در قانون و رویه‌های کپی رایت است. اصل همکاران یعنی منصف بودن و پشتیبانی از همکاران بر اهمیت تعریف شفاف موضوع مالکیت نتیجه کار در جریان پروژه اشاره می‌کند. اصل “محصول” و “مدیریت” هر دو به لزوم جستجو و مستندسازی مناسب مجوزهای کپی رایت اشاره می‌کنند. سرانجام آن که تعهدات پدیدآورندگان در قبال حرقه و عموم مردم بر مسئولیت حرفه‌ای دلالت دارد تا آگاهی از موضوعات کپی رایت اثرگذار بر رویه ساخت چند رسانه ای و همچنین تأثیرگذاری در گستره جامعه را افزایش دهد. شما می‌توانید با استفاده از پکیج جامع بازاریابی و تبلیغات تخصصی اینستاگرام باعث پیشرفت کسب و کار خود شوید.

برای مطالعه مقاله های دیگر در زمینه‌های مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات اینجا کلیک کنید.

( کپی کردن چه چالش‌هایی به همراه دارد؟ ) آسان بودن کپی ، ویرایش و انتقال رسانه های دیجیتال ، چالش‌های جدی را در محافظت‌های سنتی از کپی رایت مطرح می‌کند، قانون کپی رایت در عصر رسانه های آنالوگ به وجود آمد و حقوقی که به واسطه آن تعیین گردید به خاطر ماهیت خود رسانه ها، تا حدود زیادی قابل دفاع بود. به عنوان مثال نقاشی‌ها، کتب، عکس‌ها موسیقی و فیلم‌ها را به سختی می‌توان کپی کرده و به صورت آنالوگ به فروش رساند. عده کمی هم منابع لازم برای انجام این کار را در اختیار داشتند و امکان شناسایی و مجازات سازمان هایی که قانون کپی رایت را زیر پا می‌گذاشتند، به سادگی صورت می‌گرفت. از سوی دیگر، هر کس که به کامپیوتر دسترسی داشته باشد می‌تواند با تهیه نرم افزار ارزان قیمت و اتصال به اینترنت، نسخه‌های دیجیتال این رسانه ها را کپی و انتقال دهد. کپی های آنالوگ معمولا نسبت به اورجینال‌ها کیفیت پایین‌تری دارند، به ویژه اگر کپی ها از روی کپی های قبلی انجام شده باشد که به این فرآیند “روال نسل” می‌گویند اما هر نسخه از فایل کپی شده به روش به روش دیجیتال به طور بالقوه تمامی کیفیت محصول اورجینال را حفظ می‌کند. البته روند ساخت آثار اشتقاقی از اورجینال‌های آنالوگ دشوارتر بوده و کشف آن‌ها ساده‌تر است. در دنیای رسانه های دیجیتال ابرازهای ویرایش تصاویر، صدا یا فیلم کار تولید و پوشش ساخته‌های “جدید” بر مبنای آثار دیگران را بسیار آسان نموده است. حقوق مربوط به اجرا و نمایش عمومی نیز همزمان با ظهور فناوری های وب برای پشتیبانی آسان آپلود کردن و نمایش عمومی یا اکران تصاویر، محصولات صوتی، انیمیشن و فیلم مورد تهدید قرار می‌گیرند. در پکیج جامع دیجیتال مارکتینگ تخصصی نوکارتو می‌توانید پیرامون موضوع بازاریابی عناصر چند رسانه ای، اطلاعات جامعی را به‌دست بیاورید.
یک واکنش به تأثیرات مخرب رسانه های دیجیتال، تقویت و بهبود اقدامات پشتیبانی کننده در حمایت‌های قانونی موجود است. به عنوان مثال، ذی‌نفعان عمده مالکیت کپی رایت نظیر صنایع فیلم و موسیقی سعی کردند مفاد قانون کپی رایت فعلی را تقویت نموده و اجرای قانون موجود را بهبود بخشند. واکنش دیگر، تولید و بهره‌برداری از فرصت‌های جدید است که در ذات خود تغییر وجود دارد. فناوری دیجیتال، هشداری است به شرایط زیر بنایی خود رسانه ها که به ارائه الگوهای جدید در ارتباط با تولید، استفاده و توزیع منتهی می‌شود (به عنوان مثال، توزیع موسیقی به شکل Online از طریق eMusic ,Naposter یا iTunes). هر دوی این پاسخ‌ها یعنی محافظت تقویت شده روش‌های سنتی و به کار گیری مدل هال جدید رسانه ها در مجموعه‌های گسترده‌ای موسوم به مدیریت حقوق دیجیتال ارائه می‌شوند.

مدیریت حقوق دیجیتالی

مدیریت حقوق محصولات دیجیتالی (DRM) عبارت است از به کارگیری فناوری های دیجیتال در مدیریت مالکیت فکری IP.
DRM در بسیاری از شکل‌های مالکیت فکری منجمله حقوق انحصاری اختراع و گزارشات حقوقی حساس و ارتباطات (Enterprise – DRM) به کار گرفته شده است اما تمرکز اصلی این فناوری بر آثار خلاقانه بوده و “آثار مالکیت اورجینال” به طور سنتی تحت پوشش کپی رایت قرار می‌گیرد. کتاب‌های الکترونیکی، موسیقی، ویدئو و عکس‌ها، مثال‌های برجسته‌ای از رسانه های دیجیتالی به حساب می‌آیند که DRM در مورد آن‌ها به کار گرفته شده است. در حالی که سازندگان چند رسانه ای اغلب در مورد فرمت های دیجیتالی، نگرانی‌هایی دارند اما باید گفت که DRM در مورد تمامی اشکال مالکیت فکری از جمله “رسانه های ماندگار” همچون کتب چاپی و عکس‌های آنالوگ به کار گرفته می‌شود مطابق با گفته یک محقق “DRM مدیریت دیجیتال حقوق است به مدیریت حقوق دیجیتال”.
همچنین شایان ذکر است که آثار خلاقانه را می‌توان توسط قانون قرارداد و همچنین قانون کپی رایت حمایت کرد. در حالی که قانون کپی رایت ، از خالقان آثار (سازندگان) پشتیبانی می‌کند، از طریق مفادی همچون استفاده منصفانه که پیش از این عنوان گردید و “FirstSale Doctrine”، ادعاهای خسارت آن‌ها را نیز محدود می‌کند. تعالیم First Sale حقوق سازندگان را به اولین تبادل آثار آن‌ها محدود می‌سازد به عنوان مثال، دارنده کپی رایت فروش کتاب چاپ شده را کنترل می‌کند اما مالک کتاب ممکن است آزادانه آن را قرض داده یا آن را به شخص دیگری بفروشد و ممکن است آن را با حذف کردن یا نشانه‌های صفحات و روش‌های دیگر، تغییر دهد، مالکان بعدی ممکن است به همین ترتیب کتاب را به هر ترتیبی که دلخواه آن‌هاست و بدون کسب اجازه از دارنده امتیاز کپی رایت تغییر دهند به طور خلاصه دارنده حقوق دیگر نمی‌تواند بر کپی کردن اثر خود کنترلی داشته باشند دارندگان محتوای خلاقانه می‌توانند از این رویدادها و دیگر محدودیت‌های مربوط به حقوق‌شان از طریق عقد قرارداد با استفاده‌کنندگان جلوگیری نمایند مالک اثر، به جای فروش یک کپی از اثر خود، امتیاز (مجوز) را می‌فروشد تا به نحو قید شده در قرارداد، از اثر وی بهره‌برداری به عمل آید. این قبیل توافق‌نامه‌ها، توافق‌نامه‌های گواهینامه مصرف کننده نهایی (EULA ها) نامیده می‌شوند که جهت استفاده از برنامه های نرم افزار ای، بسیار رایج بوده و همه روزه استفاده از آن‌ها در محتوای دیجیتال همچون کتاب‌های الکترونیکی، متداول‌تر می‌شود. کاربرانی که برای استفاده از یک کتاب الکترونیکی معمولا برای بار اول روی گزینه “Agree” (موافقم) کلیک می‌کنند به طور کاملا ندانسته از مزایای استفاده منصفانه سنتی خود بهره‌برداری می‌کنند. همانند حفظ کپی رایت ، از DRM نیز می‌توان به منظور حفظ حقوق قرارداد استفاده نمود.
بسیاری از کاربردهای DRM بر دفاع از حقوق مالکان محتوا تمرکز یافته است. عملا این کار توأم با استفاده از فناوری دیجیتال برای حل مشکلاتی است که توسط خود انقلاب دیجیتال ایجاد شده است. اگر کامپیوتر ای را بتوان به گونه‌ای برنامه نویسی کرد که به سادگی فایلی را کپی کند، می‌توان آن را برای محافظت از کپی همان قابل، برنامه نویسی نمود یا دسترسی کاربر را محدود کرد. اگر رسانه های دیجیتالی کپی رایت شده به راحتی ویرایش و ارسال شوند، بنابراین از تکنیک های دیجیتالی هم می‌توان برای نشان گذاری دائم هویت اصلی و ردیابی مصارف بعدی آن، استفاده نمود. خدمات تخصصی اینستاگرام اعتبار و تداوم کسب و کارتان را تضمین می‌کند.
استفاده از DRM برای محدود کردن سرقت رسانه ها با استفاده از کنترل کپی و دسترسی کاربر شاید مشهودترین حوزه و در عین حال بحث برانگیزترین فناوری باشد. در واقع بسیاری از حساب‌های معروف، DRM را انحصارا با این کنترل ها شناسایی می‌کند و برخی از منتقدین با کنایه گفته‌اند که DRM واقعا به معنای مدیریت محدودیت‌های دیجیتالی است. محدودیت‌های کپی و یا دسترسی به رسانه ها به صورت‌های گوناگونی انجام شده و غالبا هم رضایت مصرف کننده را در پی داشته و هم برای شکست نجات دهنده‌های DRM تلاش شده‌است. به عنوان مثال:  

• * شرکت Adobe که سازنده فرمت PDF برای اسناد متنی به شمار می‌آید. در زمینه بازاریابی کتاب‌های الکترونیکی موسوم به eBooks نیز فعالیت می‌کند. کتاب‌های الکترونیکی از فرمی استفاده می‌کنند که در آن DRM فعال شده است. کنترل های مختلفی را می‌توان از طریق Adobe DRM برای محدود کردن کپی، اشتراک‌گذاری و قرائت متون خریداری شده یا استقراضی تنظیم کرد. مثلا کتابخانه‌ها می‌توانند کتاب‌های الکترونیکی را برای مدت زمان خاصی قرض دهند پس از انقضای این مدت است که کتاب‌های الکترونیکی، غیر قابل خواندن می‌شوند. منطق Adobe برای گنجاندن DRM لزوم حفظ منافع کپی رایت پدیدآورندگان آثار از جمع‌آوری انبوه کپی های دیجیتالی بود. اما منتقدین اعلام نموده‌اند که Adobe، کتاب‌های الکترونیکی را منتشر نموده که در واقع در حوزه عمومی هستند. در این نمونه‌ها، DRM به طور موثری، کپی کاملا قانونی محتوای حوزه عمومی موجود در اثر را مسدود می‌کند (در شرایطی که حداقل از زاویه دید کپی رایت، توافق‌نامه گواهی‌نامه می‌تواند به طور قانونی، از این نحوه استفاده ممانعت کند). یک شرکت روسی به نام Elcomsoft نرم افزار ای را تولید کرده و آن را پردازش‌گر پیشرفته کتاب الکترونیکی نامیده است. این نرم افزار به کاربر امکان می‌دهد با برداشتن محدودیت‌های کپی و دستیابی، کتاب‌های الکترونیکی را به فرمت PDF فاقد DRM تبدیل کند. در سال ۲۰۰۱ یکی از برنامه نویسان شرکت Elcom به نام دیمیتری اسکلیارف که یک شهروند روسی بود توسط اف بی آی در لاس وگاس، نوادا حین حضور در کنفرانس مربوط به مشاغل، دستگیر شد. اتهام اسکلیارف، توزیع محصولی بود که با هدف فریب دادن سیستم های الکترونیکی محافظت کننده کپی رایت ساخته شده بود. اگر چه اتهامات علیه او سرانجام تخفیف پیدا کرد اما او چندین هفته را در زندان‌های آمریکا گذراند و از او خواسته شد به مدت چند ماه به خاطر ادامه مراحل قانونی در آمریکا بماند.
• * سیستم به هم ریختن محتوا (CSS) نوعی رمزگذاری است که برای صنعت تصاویر متحرک مورد استفاده قرار گرفت تا DVD ها را از سرقت دیجیتالی محفوظ نماید. سیستم CSS محتوای DVD را در هم می‌ریزد و تنها توسط دستگاه پخش کننده‌ای که برای استفاده از الگوریتم‌های به‌هم‌ریزی مربوطه مجاز باشند. قابل رویت است. این کار، مصارف (به عنوان مثال کپی کردن بخش‌های خاصی از یک فیلم برای بحث در کلاس‌های فیلم) قانونی و غیر قانونی محیط را در پی‌داشت. به علاوه استفاده از این روش در بدو امر برای رؤیت DVD ها در کامپیوتر هایی که با سیستم عامل لینوکس کار می‌کردند امکان‌پذیر نبود چرا که دستگاه های پخش DVD مجاز (دارای گواهینامه) برای لینوکس، موجود نبودند. در سال ۱۹۹۹ بود که Lech Johnsen و دیگر موسسات سیستمی را به نام DeCSS را ساختند که رمزگذاری CSS را می‌شکست و دسترسی مستقیم به ویدئوی دیجیتالی موجود روی دیسک را امکان‌پذیر می‌نمود. Johnsen به تخطی از قوانین “جنایت اقتصادی” نروژ متهم شد. او سرانجام تبرئه شد و سپس به ساخت نرم افزار ای اقدام نمود تا FairPlay DRM مربوط به Apple Computers را برای موسیقی Online فریب دهد که این کار او نشانه بحث‌برانگیزی از مقاومت در برابر فناوری کنترل DRM به شمار می‌آمد. با استفاده از خدمات دیجیتال مارکتینگ شرکت نوکارتو می‌توانید به کسب و کار خود رونق بخشید.

• * سی‌دی‌های صوتی، در بدو امر از هیچگونه محافظتی در برابر کپی برخوردار نبودند. با ظهور فناوری rip کردن سی‌دی‌ها و انتقال موسیقی به کامپیوتر ها، بعضی از ناشران موسیقی، به DRM روی آوردند تا از کپی و توزیع مجدد جلوگیری کنند یکی از این شرکت‌ها، Sony BMG بود. سونی در سال ۲۰۰۵ اقدام به افزودن DRM به سی‌دی‌های موسیقی خود نمود تا پخش موسیقی را روی کامپیوتر های خانگی دارای سیستم عامل Windows، کنترل کنند سی‌دی‌های سونی، بعضا نرم افزار هایی را بدون رضایت یا آگاهی کاربر روی کامپیوتر خانگی نصب کردند. وقتی که مشخص گردید DRM سونی با عملکرد تعدادی از برنامه های دیگر تداخل می‌کند و پای کامپیوتر های کاربر را به موارد امنیتی بالقوه باز می‌کند چالش‌هایی به وجودآورد و دعواها و اقدامات قانونی علیه تخطی از منبع استفاده از “نرم افزار های جاسوسی” مطرح گردید. تلاش‌های سونی برای حذف نرم افزار هنگامی که گزارش شد برداشتن اولیه برنامه موفق به پاک کردن این نرم افزار روی کامپیوترها نشد، تشدید گردید و تصور شد که ممکن است امنیت کامپیوتر ها بیشتر به خطر بیفتد سرانجام سونی تمام سی‌دی‌هایی را که روی آن‌ها نرم افزار DRM وجود داشت (XCP / Mediamax) را جمع‌آوری و وجوهات مشتریان را به آن‌ها مسترد نمود. از آن زمان به بعد بود که سونی از تلاش برای محافظت از سی‌دی‌ها با DRM خودداری نمود و در حال حاضر هیچ توزیع کننده عمده دیگری از DRM بر روی سی‌دی‌ها استفاده نمی‌کند.
• * DRM در مورد فروش موسیقی در اینترنت به کار گرفته شد به عنوان مثال شرکت میکروسافت DRM با فرمت Windows Media Audio مورد استفاده جهت پخش موسیقی‌های دانلود شده بر روی پخش‌کننده‌های Zune و کامپیوتر های دارای سیستم عامل Windows را به کار گرفت سونی فرمت مناسبی را برای موسیقی خود ایجاد نمود و Apple هم برای موسیقی‌های فراهم شده از طریق فروشگاه محبوب iTunes اقدام کرد. فرمت DRM مربوط به Apple ,Fair Play نام دارد. این فرمت توانایی کاربر به کپی موسیقی خریداری شده را به پنج کامپیوتر محدود می‌کرد اما آن را می‌شد تا بی نهایت iPod کپی نمود بر خلاف استانداردهای بارز همچون Advanced Audio Coding (ACC) یا MP3 فرمت های مناسب میکروسافت، سونی، Apple و دیگر فرمت ها، قابلیت همکاری با یکدیگر را ندارند یعنی فایل های موسیقی که بر روی یک وسیله پخش می‌شود، معمولا روی دیگری کار نمی‌کنند. این عدم رضایت مشتریان موجب گردید تلاش‌ها برای کِرَک DRM متوقف شده و محصولات نرم افزار ای دیگری همچون eMusic رواج پیدا کردند که موسیقی را به فرمتی باز ارائه می‌دادند. استفاده از کنترل های کپی / دستیابی DRM به رسانه های دیجیتالی، همانند مثال‌های ارائه شده، بسبب نارضایتی مشتریان گردید. گاهی این قبیل محدودیت‌ها با کاربردهای قانونی رسانه ها، تداخل داشت و بیم آن می‌رفت که عملکرد کامپیوتر های کاربران را تنزل دهد که وجود کنترل های DRM سبب فراخوانی پردازش شده گردید که سبب کوتاه شدن ۲۵ درصدی عمر باتری دستگاه های پخش MP3 می شود، حتی اگر این اثرات هم وجود نداشت، چنین محدودیت‌هایی انتظار وجود انعطاف‌پذیری در کپی ، ویرایش و میکس مجدد رسانه را که نشانه‌های انقلاب دیجیتالی می‌باشد، از بین می‌برد. افراد در می‌یابند که چنین انعطاف‌پذیری در تمامی اشکال رسانه دیجیتال ، امکان‌پذیر بوده و از اعمال محدودیت‌ها در این قبیل آزادی عمل‌ها ناخرسند شده و در برابر آن‌ها مقاومت می‌کنند. از سوی دیگر، “آزادی‌های” دیجیتال ، مستلزم وجود رسانه هایی نیست که آزادانه و به طور متناسبی از کپی رایت برخوردار باشند. با وجود آن که دارندگان کپی رایت بر راه‌های مؤثر در محافظت از دارایی‌های خود پافشاری می‌کنند اما با چالش بزرگی روبه رو هستند: ساخت و نگهداری سیستم DRM ای که در برابر حمله “قفل شکن‌های” مصمم مقاوم باشد کار بسیار دشواری است. همان‌طور که استیو جابز مدیر عامل Apple گفته است، افراد باهوشی در جهان هستند. تعدادی از آن‌ها فرصت زیادی در اختیار دارند و دوست دارند راز و رمز DRM را کشف کرده و راهی برای همگان برای دستیابی به موسیقی آزاد (و سرقت شده) بیابند. این چالش‌ها تلاش دیگری را برای دفاع از محافظت‌های سنتی در برابر کپی رایت یعنی قانون کپی رایت هزاره دیجیتال نشان می‌دهند. شما می‌توانید با استفاده از پکیج جامع بازاریابی و تبلیغات تخصصی اینستاگرام باعث پیشرفت کسب و کار خود شوید.

برای مطالعه مقاله های دیگر در زمینه‌های مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات اینجا کلیک کنید.

( حرفه ای بودن در تولید چند رسانه ای چگونه است؟ ) در سال ۲۰۰۴ در لیسیستر انگلیس، استفان پاکیراه چهارده ساله توسط یکی از آشنایان جوان به نام وارن لبلانک به قتل رسید. لبلانک، پاکیراه را فریب داد و او را به پارکی برد و سپس با چاقو و چکش، از پشت سر به آن پسر جوان حمله کرد. تحقیقات پلیس به این نتیجه رسید که انگیزه برانک برای انجام قتل، دزدی بود (ظاهرا او به سوداگران مرگ، بدهکار بود)، پدر و مادر پاکیراه به این باور رسیدند که یک بازی کامپیوتر ای با نام Manhunt که توسط شرکت Rockstar Games توزیع شده بود، در ارتکاب این جنایت نقش داشته است. بازی Manhunt که یک بازی تیراندازی سه نفره است، به صورت گرافیکی، تصاویر کشت و کشتار خشونت‌آمیز را که گاهی اوقات با استفاده از سلاح‌هایی همچون سلاح‌های مورد استفاده توسط لبلانک بود، نشان می‌دهد. تحقیقات از دوستان او نشان داد که بازی Manhunt، ذهن لبلانک را کاملا اشغال کرده بود و پاکیراه علنا ضد این بازی صحبت می‌کرد. او گفت: نحوه ارتکاب قتل وارن درست مثل صحنه‌های قتل در بازی Manhunt بود. آن‌ها بر این نکته اصرار داشتند که ارتباطی میان آن بازی و جرمی که او مرتکب شده بود وجود دارد (بازی کامپیوتر ای موسوم به ۲۰۰۴ sparked hammer murder) این گزارشات به طور گسترده‌ای در مطبوعات منتشر و نگرانی‌های مردم از بابت تأثیرات ضد اجتماعی احتمالی بازی‌های کامپیوتر ای خشونت‌آمیز بیشتر شد. آیا مسئولیتی متوجه سازندگان و توزیع کنندگان بازی Manhunt به خاطر ارتکاب این قتل وحشیانه بود؟
ممکن است عده کمی بگویند که آن‌ها مسئولیت‌های قانونی دارند. به نظر می‌رسد پلیس با این نظر که این بازی انگیزه‌ای برای فرد حمله کننده ایجاد نموده، مخالف باشد اما سازندگان بازی Manhunt یقینا قصد آسیب رساندن به قربانی را نداشتند. اما مشخص است که جوامع و مالکان مشاغل، صرفا بر اساس تعهدات قانونی عمل نمی‌کنند. اخلاقیات مالکان مشاغل، ما را به فراسوی قلمروی اجباری قانونی می‌برد تا به افراد بگوییم در چارچوب کاری و مشاغل خود، چه کار کرده و یا چه کار انجام ندهند. سازندگان بازی Manhunt، محصول خود را به عنوان یک بازی “آزارخواهی” ارتقا بخشیدند. در بررسی اولیه این گونه عنوان گردید: “بازی Manhunt میزان خشونت در بازی کامپیوتر ای را بالا می‌برد. تنها بخشی از بازی به این گونه نیست، کل بازی به این صورت است (بازی کامپیوتری ۲۰۰۴ sparked hammer murder). مؤلفه‌های رسانه و تعاملاتی که سازندگان در آن تعبیه کرده بودند، انتخاب‌های هشیارانه‌ای به حساب می‌آمد. آیا اندیشیدن به پیامدهای احتمالی ناشی از انتخاب، در حیطه مسئولیت کاری آن‌ها قرار داشت؟ در پکیج جامع دیجیتال مارکتینگ تخصصی نوکارتو می‌توانید پیرامون موضوع بازاریابی عناصر چند رسانه ای، اطلاعات جامعی را به‌دست بیاورید.
برای پاسخ دادن به سؤالاتی از این دست لازم است به سؤال دیگری پاسخ بدهیم معنای “حرفه” و “مسئولیت کاری” چیست؟

حرفه

حرفه، شغلی است که مستلزم آموزش تخصصی می‌باشد. آماده شدن برای یک حرفه معمولا نیازمند آموزش رسمی است که اغلب از طریق برنامه معتبر آموزشی انجام می‌پذیرد. به منظور ادامه کار به شکل عملی، افراد باید نسبت به ادامه یادگیری اقدام کنند. مؤسسات کاری که برای پیشبرد علایق در زمینه حرف، تأسیس شده‌اند، گاها استانداردهایی را برای ادامه تحصیل فراهم می‌سازند. آن‌ها همچنین، آموزش و تحقیق را از طریق برگزاری کنفرانس‌ها، تنظیم اساس‌نامه‌ها و نشریات ارتقا می‌بخشند.
مؤسسات آموزش حرفه ای اغلب ضوابطی را برای اعضای خود فراهم می‌آورند. مهارت های تخصصی بسیاری از حرف (همچون پزشکان، قضات، مهندسان و معلمان برای انجام امور خطیر اجتماعی، ضروری هستند. در نتیجه، مالکان مشاغل، تعهداتی در قبال افرادی که به آن‌ها مراجعه می‌کنند، داشته و در سطح  وسیع‌تر، نسبت به جامعه، مسئول هستند. آن‌ها همچنین نسبت به یکدیگر و به طور کلی در قبال حرفه خود مسئول هستند. نقش فعال مؤسسات حرفه ای در بیان، تشویق و تقویت این تعهدات، دیگر ویژگی‌های حرف را نمایان می‌سازد. مشاغل به میزان زیادی خودمختار و خودسامان هستند.
ساخت چند رسانه ای در برگیرنده بسیاری از ویژگی‌های یک حرفه است. سازندگان چند رسانه ای ، دانش تخصصی خود را به کار گرفته و مستلزم آموزش مستمر هستند. اعضای تیم های سازنده، همچون طراحان گرافیک ، مهندسان صدا و نویسندگان، اغلب به مؤسسات حرفه ای تعلق دارند که تخصص آن‌ها را مشخص می‌کند. مؤسسات حرفه ای هم که خودشان به ساخت چند رسانه ای اقدام نمودند نیز در حال ظهور هستند. استانداردهای آموزشی با تعریف مواد درسی توسط کارشناسان حوزه، دانشکده‌ها و دانشگاه‌ها در حال تهیه هستند. همان طور که در موضوع Manhunt مشاهده می‌شود، کار سازندگان چند رسانه ای ممکن است پیامدهای اجتماعی قابل توجهی به دنبال داشته باشد. سازندگان چند رسانه ای نیز همچون سایر مالکان مشاغل به تعدیل اقدامات خود علاقه‌مند هستند. سرانجام آن‌ها نیز ممکن است، تعهدات خود را از طریق ضوابط رسمی اخلاقی تعریف کنند.

مسئولیت حرفه ای و کدهای اخلاقی

کدهای اخلاقی مربوط به حرف، نوعی احکام تعهدات هستند. مخاطبین این تعهدات، افراد، قوانین، جامعه و خود حرفه مربوطه هستند. کدهای اخلاقی استانداردها و تعهداتی هستند که مسئولیت‌های مربوط به حرفه شخص را تعریف می‌کنند.
تولید چند رسانه ای که حرفه نوظهوری به شمار می‌آید هنوز توسط مجموعه متداولی از استانداردهای مرتبط با حرف، هدایت نشده است. برای درک وضعیت کد اخلاقی ممکن برای سازندگان چند رسانه ای ، کد اخلاقی مهندسی نرم افزار و رویه حرف را که مشترکا توسط انجمن ماشین‌های کامپیوتر ای (ACM) و مؤسسه مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) ایجاد شده است، ملاحظه فرمایید. این کد مستقیما به کار برنامه نویس چند رسانه ای مرتبط بوده و راهنمایی‌هایی را نیز برای دیگر اعضای تیم تولید پیشنهاد می‌کند.

کد اخلاقی مهندسی نرم افزار

این کد که در هشت “اصل” تنظیم شده و دارای مجموعه تعهدات خاص مرتبط با هر اصل می‌باشد. این اصول شامل تعهدات و روش‌های کلی است که حرف مرتب با نرم افزار باید تعهد کنند. تعهدات خاص هر اصل، به شناسایی روش‌هایی می‌پردازند که در جریان کاری روزانه انجام می‌گیرند. اگر چه این اصول گاهی همدیگر را پوشش می‌دهند اما اعلام می‌دارند که مالکان مشاغل در حوزه‌های مختلف به طور کلی در قبال جامعه، قوانین حاکم بر کار آن‌ها، ارباب رجوع‌ها و کارفرمایان، همکاران و زیردستان و خود حرفه دارای تعهداتی هستند. خلاصه زیر، اصول مربوطه را شناسایی کرده و شماری از تعهدات موجود در کد ACM / IEEE را که به کار سازندگان چند رسانه ای مربوط می‌شوند، نمایان می‌سازد.

۱- اصل عمومی: مهندسان نرم افزار متعهد هستند همواره به نفع عموم مردم عمل کنند.

مالکان مشاغل متعهد هستند پیامدهای گسترده‌تر و عمومی کار خود را لحاظ کنند. این کد به طور اخص بر لزوم تولید و تأیید نرم افزار ای تأکید دارد که ایمن و با شاخص‌ها مطابق بوده، تست‌های مناسب را گذرانده، از کیفیت زندگی نکاهد و پنهان کاری یا آسیب رسانی به محیط زیست را کاهش دهد. همچنین از آن‌ها انتظار می‌رود تا توانایی‌های فیزیکی، معایب اقتصادی و دیگر عواملی که ممکن است دستیابی به نرم افزار مورد ساخت را محدود نماید، مورد توجه قرار دهند. سرانجام آن که این کد خواهان آن است که مالکان مشاغل باید داوطلبانه مهارت‌های حرفه خود را در جهت حل و فصل مسائل عمومی به کار گیرند. هر کدام از این احکام، کم‌و بیش، تأثیر آشکاری در کار سازندگان محصولات چند رسانه ای بر جا می‌گذارد. همچنین لازم است روش‌هایی را که در آن‌ها محصولات تولیدی‌شان بر کل جامعه تأثیرگذار است، لحاظ کنند. آن‌ها باید از عملکرد صحیح، ایمنی و قابلیت دسترسی برای بعضی از افراد جامعه اطمینان حاصل کنند. خدمات تخصصی اینستاگرام اعتبار و تداوم کسب و کارتان را تضمین می‌کند.

۲- اصل سفارش دهنده و کارفرما: مهندسان نرم افزار باید به گونه‌ای عمل کنند که منافع سفارش دهنده و کارفرما به بهترین شکل تأمین شده و عملکرد آن‌ها با منافع ملی هم سازگار باشد. سازندگان، علاوه بر مسئولیت‌های عمومی خود، در قبال سفارش دهندگان و کارفرمایان نیز دارای تعهدات خاصی می‌باشند. به عنوان مثال، کد آن‌ها را ملزم می‌کند:

• * در حوزه کاری خود کار کرده و صادقانه محدوده‌های تجربی با آموزشی خود را تصدیق کنند.
• * از اموال سفارش دهندگان یا کارفرمایان فقط به صورت مجاز و در جای مناسب خود استفاده کنند.
• * محرمانه بودن اطلاعات سفارش دهندگان/ کارفرمایان را رعایت کنند.
• * به سرعت مشکلات عمده را با یک پروژه، آشکار کنند.

اغلب سازندگان چند رسانه ای ، در جریان کار خود به اطلاعاتی دسترسی دارند که باید به صورت محرمانه با آن‌ها رفتار شود و همچنین تجهیزاتی در دیگر منابع در اختیار آن‌هاست که باید دائما از آن‌ها به نفع سفارش دهنده استفاده شود، به شرطی که این کار با دیگر شرایط قانونی یا اخلاقی، مغایرت نداشته باشد. آن‌ها باید توانمندی‌های خود را صادقانه ارائه نموده و از دیگر تعهدات کاری که با تعهدات اولیه آن‌ها تداخل دارد، جلوگیری کنند.

۳- اصل محصول: مهندسان نرم افزار باید اطمینان حاصل کنند که محصولات و اصلاحات مربوط به آن‌ها با بالاترین استانداردهای حرفه ای ممکن منطبق باشد.

همچنین مالکان مشاغل باید متعهد باشند تا محصولاتی بسازند که:

• * کیفیت بالا و قیمت معقولی داشته و براساس زمان بندی ارائه شوند.
• * نگرانی‌های اخلاقی، اقتصادی، فرهنگی، قانونی و زیست محیطی را در پی نداشته باشد.
• * به صورت سیستماتیک، تست و رفع عیب شوند.
• * به خوبی مستند شده باشند.

باز هم اشاره می‌شود که این نیازمندی‌ها به طور شفاف در مسئولیت‌های سازندگان چند رسانه ای که محصولات‌شان باید با این استانداردها مطابقت داشته باشد، منعکس شود.

۴- اصل قضاوت:  مهندسان نرم افزار باید تمامیت و استقلال در قضاوت‌های حرفه ای خود را حفظ کنند.

مالکان مشاغل، مستقیما روش‌هایی را در نظر می‌گیرند که در آن‌ها تصمیمات مختلفی در کارشان اتخاذ می‌گردد و آن‌ها استانداردهای یکپارچگی را در تصمیمات خود حفظ می‌کنند. به عنوان مثال این کد مهندسان نرم افزار را ملزم می‌کند:

• * در ارزیابی نرم افزار، به صورت معقول و بی‌طرفانه رفتار کنند.
• * از شیوه‌های غیراخلاقی یا غیر قانونی همچون رشوه یا شارژ مجدد پرهیز کنند.
• * از نرم افزار های فاقد مجوز استفاده نکنند.
• * از تضاد منافع پرهیز کنند.

در حالی که قضاوت‌های خاص مربوط به سازندگان چند رسانه ای به طور گسترده‌ای با نقش‌های متنوع در پروژه های متفاوت است اما لزوم حفظ استقلال و یکپارچگی در تصمیمات در خصوص حرف، در همه جای آن به کار گرفته می‌شود.

۵- اصل مدیریت: مدیران و رهبران مهندسان نرم افزار برای مدیریت تولید و نگهداری نرم افزار باید متعهد شده و روش اخلاقی را توسعه دهند.

مالکان مشاغل اغلب باید تکمیل پروژه ها را هدایت کرده و کار دیگران را مدیریت کنند. کد ACM / IEEE شامل چندین تعهد دیگر نیز می‌شود. به عنوان مثال، مهندسان نرم افزار باید:

• * رویه‌هایی را به منظور ارتقای کیفی و کاهش میزان ریسک در تولید پروژه ایجاد کنند.
• * حق الزحمه عادلانه‌ای در خواست کنند.
• * شرایط استخدام را آشکارا ارائه کنند.
• * توافق نامه‌های مالکیت فکری را در طول پروژه به طور عادلانه تنظیم کنند.
• * کار را مطابق با دانش و تجربیات کارمندان تعیین کنند.

این رهنمودها در متن پروژه چند رسانه ای تجاری مطلوب دارای مصادیق شفافی در کار مدیر پروژه و هرعضو تیم ناظر بر کار دیگران است.

۶- اصل حرفه: مهندسان نرم افزار باید یکپارچگی و اعتبار حرفه را مطابق با منفعت عمومی به پیش ببرند.

مالکان مشاغل معمولا با حرفه‌ های خود شناخته می‌شوند و مراحلی را به منظور رسیدن به پیشرفت به کار می‌گیرند. کد ACM / IEEE این مسئله را با بیان مسئولیت‌های زیر منعکس می‌کند:

• * شرکت در انجمن‌ها و جلسات مربوط به مشاغل
• * ارتقای دانش حرفه ای عموم
• * مقدم دانستن منافع حرفه یا عموم بر منافع خود
• * پشتیبانی و دفاع از کدهای اخلاقی حرفه

اعضای مختلف یک تیم بهینه سازی، به خاطر تنوع کارهایی که به آن تعهد دارند، به صور گوناگون به حفظ منافع مختلف اقدام می‌کنند. به عنوان مثال، نویسندگان، نسبت به مهندسان صدا ، دارای مجموعه مختلفی از تعهدات مرتبط با حرفه خود هستند. اما در کار ساخت چند رسانه ای ، بسیاری از افراد می‌توانند عملکردهای حرفه ای مهم دیگری را انجام دهند شرکت در مباحث عمومی در حال انجام در زمینه ماهیت و تلویحات کاربردهای چند رسانه ای که به ساخت آن‌ها کمک کرده‌اند. به عنوان مثال بسیاری از مالکان مشاغل در ساخت بازی‌های کامپیوتر ای که تهیه کرده‌اند، مصاحبه‌هایی که با مطبوعات انجام داده‌اند، مقالات یا وبلاگ‌هایی که خودشان نوشته‌اند و یا حضوری که در پخش برنامه های تلویزیونی مرتبط با آزمایش این جنبه از تولیدی چند رسانه‌ ای داشته اند، فعال هستند. با استفاده از خدمات دیجیتال مارکتینگ شرکت نوکارتو می‌توانید به کسب و کار خود رونق بخشید.

۷- اصل همکاران: مهندسان نرم افزار باید رفتاری عادلانه با همکاران خود داشته و از آن‌ها پشتیبانی نمایند. از مالکان مشاغل در تمامی زمینه‌ها انتظار می‌رود همکاران خود را ارج نهند. در کد ACM / IEEE الزامات این موضوع به شرح ذیل آمده است:

• * از تولید حرفه ای همکاران خود پشتیبانی کنند.
• * در ارزیابی کار همکاران عادلانه و واقعی برخورد کنند.
• * کار دیگران را به طور مناسب، ارتقا ببخشند.

این رهنمودها در هر گروه کاری، حائز اهمیت است. روند تولید چند رسانه ای تعاملی و تکراری است، افراد اغلب در کار یکدیگر مشارکت دارند و کار اولیه نیز غالبا در سایه تصمیمات بعدی، مورد تجدید نظر قرار می‌گیرد. روابط مؤثر بین همکاران در تبادلات خلاقانه و بده بستان‌های انجام شده از اهمیت شایانی برخوردار است.

۸- اصل خود: مهندسان نرم افزار باید در یادگیری مادام‌العمر مشارکت نموده تا رویه کاری خود را تعدیل کرده و روش اخلاقی را برای به کارگیری آن در حرفه خود ارتقا دهند.

مالکان مشاغل برای حفظ دانش، مهارت‌ها و رویه مؤثر حرفه های خود، مسئولیت شخصی را تقبل نمایند. کد ACM / IEEE مهندسان نرم افزار را به انجام کارهای زیر ملزم می کند:

• * افزایش مداوم سطح دانش و مهارت‌های خود.
• * طراحی، تست، تولید و نگهداری از نرم افزار با کیفیت بالا و مطمئن.
• * تهیه اسناد دقیق و شفاف، در محیطی که محصولات آن‌ها، در آن تولید می‌شود.

اغراق کردن در مورد اهمیت این اصل در ساخت چند رسانه ای بسیار مشکل است. چند رسانه ای مستقیما تحت تأثیر تکامل مستمر فناوری دیجیتال و رشد سریع تولیدی محصولات و خدمات جدید قرار می‌گیرد. حفظ ارزش پول با تحولات اخیر در زمینه‌های مربوط به آن‌ها برای کار با تمامی مالکان مشاغل در ارتباط با ساخت چند رسانه ای اهمیت دارد. کد ACM / IEEE ، طیف گسترده‌ای از دستورالعمل‌ها را برای افرادی که در کار مهندسی نرم افزار هستند، پیشنهاد می‌کند. لزوم راهنمایی اخلاقی، اغلب در حوزه‌هایی که حرفه در آن‌ها، با چالش‌های جدید در ارتباط با درک و رویه خوب پایه‌ریزی شده مواجه شود، حس می‌گردد. به عنوان مثال در پزشکی، توسعه فناوری های پیشرفته به منظور حفظ حیات، به طرح سؤالات چالش برانگیزی درباره حقوق بیماران و مسئولیت‌های پزشکان منجر شده است. شیوه‌ها، رویه‌ها و وسایل قانونی همچون Living Wills در بطن مباحث عمومی با مؤلفه‌های اقتصادی، سیاسی، مذهبی و اخلاقی ایجاد شدند. سازندگان چند رسانه ای نیز به طور مشابه باید به تغییرات و چالش‌های ضروری پاسخ دهند. امروزه ایجاد و حفاظت از مالکیت فکری، به ویژه بسیاری از اشکال خلاقانه تحت پوشش قانون کپی رایت، چالش‌های مهمی را پیش روی سازندگان چند رسانه ای قرار می‌دهد. کپی رایت در قوانین، ظهور پیدا می‌کند. هیچ چند رسانه ای نمی‌تواند بدون درک قانون کپی رایت به طور مؤثر و کارآمد عمل نماید. از این رو دانش کپی رایت به طور آشکار تحت دستور حرفه ای قرار می‌گیرد که سازندگان آن را می‌دانند و از قوانین حاکم بر کار خود پیروی می‌کنند؛ اما ارتباط کاری سازندگان چند رسانه ای با کپی رایت، چیزی فراتر از این دستور ساده است. در حال حاضر کپی رایت، نقطه کانونی رقابتی عمده میان علایق و ارزش‌های فرهنگی مختلف به حساب می‌آید و سازندگان چند رسانه ای در این میان قرار دارند. شیوه‌هایی که آن‌ها توسعه می‌دهند و از آن پیروی می‌کنند و همچنین فناوری‌ها و محصولاتی که به ساخت آن‌ها کمک می‌کنند، تحت تأثیر مناظرات مستمر موضوع کپی رایت قرار گرفته و متقابلا آن‌ها را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند. برای درک موضوعات مرتبط با حرفه که توسط کپی رایت مطرح می‌شود، سازندگان چند رسانه ای باید ابتدا ترکیب‌بندی سنتی و مراقبت‌های خاصی که این مسئله برای سازندگان محتوا مطرح می‌کند را مورد توجه قرار دهند. شما می‌توانید با استفاده از پکیج جامع بازاریابی و تبلیغات تخصصی اینستاگرام باعث پیشرفت کسب و کار خود شوید.

برای مطالعه مقاله های دیگر در زمینه‌های مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات اینجا کلیک کنید.

( تیم های با اهمیت در تولید چند رسانه ای ) هیچ ابزار تالیفی به تنهایی برای همه پروژه های چند رسانه ای مناسب نیست. تولید کنندگان چند رسانه ای از طریق منطبق کردن ملزومات پروژه های خاص با ویژگی‌های موجود در یک محصول تألیفی معین، نرم افزار های تألیف را انتخاب می‌کنند. رهنمودهای زیر برخی از ملاحظات مهم در این فرایند را معرفی می‌کنند. در پکیج جامع دیجیتال مارکتینگ تخصصی نوکارتو می‌توانید پیرامون موضوع بازاریابی عناصر چند رسانه ای، اطلاعات جامعی را به‌دست بیاورید.

۱- موضوع

آیا مطالب عمدتا ایستا هستند (یعنی در طی زمان تغییر نمی‌کنند، مانند عکس یا متن) یا پویا (مانند صدا، انیمیشن، ویدئو) در مورد اکثر محتوا های ایستا، استفاده از نرم افزار های کارتی آسان‌تر و بسیار اثربخش‌تر خواهد بود. رسانه های پویا ممکن است به نرم افزار های خط زمان نیاز داشته باشند. آیا مطالب به امکانات تخصصی نیاز دارند؟ اگر چنین است، این‌ها را باید مستقیما با توانایی‌های نرم افزار تألیف منطبق ساخت. برای مثال:

• * دریافت، ذخیره سازی و بازیابی واکنش‌های کاربر
• * هایپرلینک های بسیار زیاد
• * پشتیبانی پایگاه داده های خار

۲- رسانه ها

آیا از فرمت های گرافیکی، صوتی، انیمیشن و ویدئویی این پروژه در نرم افزار تألیف به طور مستقیم پشتیبانی می‌شود؟ اگر نه، آیا می‌توان آن‌ها را به راحتی تبدیل کرد؟

۳- تحویل

نرم افزار قرار است کجا استفاده شود؟
نرم افزار های رومیزی اغلب روی سی‌دی یا دی‌وی‌دی‌هایی تحویل داده می‌شوند که ظرفیت ذخیره سازی بالایی دارند این امر تحویل راحت پروژه های بزرگ و پُر رسانه ای را مجاز می‌سازد که در نرم افزار هایی مانند Director توسعه یافته‌اند. تحویل شبکه ای اغلب نیاز به نرم افزار هایی دارد که برای اندازه فایل های کوچک بهینه سازی شده‌اند؛ نرم افزار هایی مانند Flash

۴- تعمیر و نگهداری

آیا نرم افزار از پشتیبانی وسیعی برخوردار بوده و به طور گسترده‌ای استفاده می‌شود؟ اگر چنین است، احتمال مهیا بودن تخصص لازم برای تجدید نظر در آینده بیشتر است. آیا پروژه نیازمند بهنگام رسانی مکرر است؟ اگر چنین است، نرم افزار ای را انتخاب کنید که این فرایند را آسان سازد.
برخی نرم افزار ها، رسانه ای واحد را تنها یک بار ذخیره می‌کنند؛ این کار را از طریق ارجاع هر یک، با نامی مستعار برای استفاده مجدد، انجام می‌دهند. تغییر یک عنصر مانند آرم می‌تواند به سادگی به معنای جابه‌جایی با یک گرافیک جدید باشد (همه ارجاع‌ها به آن تصویر، خود به خود بهنگام می‌شوند).
برخی نرم افزار ها می‌توانند در حین پخش فایل های خارجی را وارد کنند. بهنگام رسانی نرم افزار می‌تواند به سادگی جایگزین کردن فایل های جدید باشد. این کار به ویژه در پروژه هایی سودمند است که به داده های مدت‌داری مانند کاتالوگ‌ها یا تبلیغات متکی هستند.

تیم تولید

چند رسانه ای کارآمد توسط گروه‌های کوچک و حتی افراد، تولید می‌شود اما محصولات تجاری موفق، حاصل کار تیم های حرفه‌ای است که طی مرحله تولید کاملا برنامه ریزی شده به دست می‌آید. اول آن که کارشناسان متعددی برای تولید رسانه هایی با کیفیت بالا مورد نیاز می باشند. به عنوان مثال، فردی که در گرافیک مهارت دارد، ندرتا به همان اندازه در امور صوتی مهارت دارد. دوم آن که پروژه چند رسانه ای معمولا به واسطه تعاملات اعضای یک تیم ، شکل می‌گیرد. تولید چند رسانه ای به صورت تعاملی و تکرار شونده است. این فرایند از آن جهت تعاملی است که اعضای تیم ، اغلب در تولید اجزایی خارج از حوزه اصلی تخصص خود، مشارکت دارند و از این جهت تکراری است که تولید بیشتر محصولات و تست آن‌ها اغلب به وجود تغییراتی در کار اولیه منجر می‌شود. بهترین محصولات، نتیجه فعالیت تیم خلاقی است که به اشتراک گذاری ایده ها و رضایت به انجام اصلاحات را در خود می‌پرورانند.
تولید چند رسانه ای نیز مستلزم هدایت و برنامه ریزی است. همان عواملی که ممکن است به نتایج استثنایی منجر شوند، ممکن است بدون هماهنگی و هدایت، به رویدادی ناخوشایند بی‌انجامد. اعضای خوش ذوق تیم به راحتی می‌توانند محتوا و ویژگی‌ها را ورای محدوده‌های عملی بودجه‌ها و برنامه های تحویل‌دهی تولید کنند. به منظور هدایت اعضای تیم در مسیر درست، برنامه سیستماتیک تولید با مراحل و نتایج کاملا مشخص نیز ضروری است و برای تولیدات چند رسانه ای ، از هیچ تیم خاص و هیچ مجموعه خاصی از مراحل استفاده نمی‌شود. کاری که تیم ها و سازمان ها انجام می‌دهند، بسته به صنعت و حتی پروژه مورد نظر، متفاوت است. تیم هایی که محصولات چند رسانه ای مرتبط با فیلم را می‌سازند، اغلب عناوینی همچون “تولید ‌کنندگان” و “کارگردانان” را در کار خود مدنظر قرار می‌دهند. پروژه هایی که از صنعت کامپیوتر ، نشأت می‌گیرند ممکن است از عناوینی همچون مدیران پروژه و مهندسین نرم افزار استفاده کنند. یک پروژه ممکن است چندین متخصص امور تصویری را به کار بگیرد در حالی که در پروژه دیگر ممکن است اصلا از آن محیط، استفاده نکند. اما تقریبا اکثر پروژه های تولید باید از انواع خاصی از تخصص‌ها استفاده کرده و کارهای عمده‌ای را کامل کنند. درک این امور و مشارکت متخصصین مختلف، برای تمامی اعضای تیم چند رسانه ای ، حتی برای “تیم” یک نفره نیز ضروری است. خدمات تخصصی اینستاگرام اعتبار و تداوم کسب و کارتان را تضمین می‌کند.

اعضای تیم

در میان اعضای اصلی تیم سازنده چند رسانه ای ، مدیر پروژه، طراح پروژه، کارشناسان محتوا ، نویسندگان، کارشناسان رسانه ، برنامه نویسان و کارشناسان اکتساب وجود دارند.

مدیر پروژه

محصولات تجاری چند رسانه ای ، پیچیده و گسترده هستند. تکمیل پروژه ها، اغلب ممکن است چند ماه به طول بی‌انجامد و شرکت‌ها، ریسک‌های اقتصادی قابل توجهی را در تأمین بودجه تولید متحمل می‌شوند. مدیر پروژه، فردی است که تمام مسئولیت‌های مرتبط با تولید محصولی مطابق با ویژگی‌های در نظر گرفته شده و زمان و بودجه در نظر گرفته شده بر عهده اوست. مدیر پروژه، جنبه‌های کاری تولید چند رسانه ای را پیش‌بینی می‌کند.

وظایف مدیر پروژه به این شرح است:

• * انجام مذاکرات جهت تنظیم قرارداد با سفارش دهنده
• * به کارگیری و ارزیابی اعضای تیم
• * ایجاد برنامه تولیدی و نظارت بر آن‌ها
• * بودجه ریزی
• * بررسی نظر و تأیید سفارش دهنده
• * هماهنگی جهت انجام تست و بررسی
• * تضمین تحویل‌دهی محصول
• * نظارت بر مستند سازی محصول و آرشیو اسناد و متعلقات پروژه

مدیران پروژه موفق، از بازار چند رسانه ای و فناوری های جاری مطلع هستند. آن‌ها به خوبی سازماندهی شده، متمرکز بوده و کار محورند. با استفاده از خدمات دیجیتال مارکتینگ شرکت نوکارتو می‌توانید به کسب و کار خود رونق بخشید.

طراح پروژه

طراح پروژه، مسئولیت ساختار کلی محتوای محصول، ظاهر، حس و عملکرد رابط کاربر را بر عهده دارد. طراح باید راه‌هایی که هر کدام از رسانه ها می‌توانند محتوای پروژه را به مؤثرترین شکل انتقال دهند، بداند. از همه مهم‌تر، طراح باید بداند در رسانه های جدید، چه چیز جدیدی وجود دارد. طراح برای انجام صحیح این کار باید درک عمیقی از نقاط قوت و ضعف متن، تصاویر، صدا ، انیمیشن و ویدئو در محیط کامپیوتر داشته باشد. اما قلب جدید رسانه ها، تعامل است. طراح باید از این پتانسیل، آگاهی داشته باشد تا کاربران را از طریق روش‌های بدیع و با تغییر تمرکز آن‌ها از محتوای پروژه به تعاملات کاربر با آن محتوا به کار گیرد. تعاملات مربوطه، بسته به نوع پروژه ممکن است شامل موارد زیر باشد: گزینه‌های پیمایشی؛ صفحات راهنمای موضوعی و صدا ؛ گزینه‌های سفارشی سازی همچون تعیین سطوح دشواری؛ پرس و جوها، چالش‌ها یا نقاط قوت مرتبط با عملکرد کاربر و تجربیات گسترده و واقعی.
ممکن است فردی کار طراحی پروژه را انجام دهد اما این کار به صورت تقسیم‌بندی مسئولیت‌ها صورت پذیرد. به عنوان مثال در برخی از محصولات آموزشی، طراحان آموزشی، مسئول چارچوب محتوا هستند در حالی که طراح گرافیک ، ظاهر رابط را تغییر می‌دهد. طراحان آموزشی به منظور شناسایی نتایج و راهبردهای خاص آموزشی، تربیت شده‌اند. آن‌ها همچنین در ارزیابی نتایج محصولات آموزشی، تخصص دارند. طراحان گرافیک نیز آموزشی، تربیت شده‌اند. آن‌ها همچنین در ارزیابی نتایج محصولات آموزشی، تخصص دارند. طراحان گرافیک نیز در مورد اصول حاکم بر ایجاد و استفاده مؤثر از عناصر گرافیکی همچون رنگ، خط، شکل و چیدمان مهارت دارند کار طراح پروژه شامل موارد ذیل است:

• * سازماندهی اطلاعات به لحاظ موضوع و محتوای ساختاری
• * ایجاد ظاهر و القای حس محصول (رسمی، تفریحی و غیره)
• * تعیین استعاره برای رابط کاربر
• * ایجاد ساختار پیمایشی نظارت بر کار متخصصین و نویسندگان رسانه

کارشناسان محتوا

کارشناسان محتوا از اشراف بیشتری در مورد موضوع ارائه شده در کاربرد چند رسانه ای برخوردارند نیاز به کارشناسان محتوا در کاربردهای مختلف، به طرز چشم‌گیری با یکدیگر متفاوت است. برنامه طراحی شده برای کمک به بیماران دیابتی یا مدیریت بیماری آن‌ها مستلزم اطلاعات خاص، جدید و دقیق یک متخصص است. وب سایت اصلی کسب و کار ممکن است نیاز به کارشناس محتوا نداشته باشد اما مستلزم مشاوره دقیق با صاحب مشاغل و یا کارمندان است.

وظایف کارشناس محتوا شامل موارد زیر است:

• * شناسایی اطلاعات، تئوری‌ها، مراحل، فرایند ها یا دیگر اطلاعات مورد ارائه
• * تضمین دقت تمام محتوای محصولات
• * کمک به تست و بررسی محصول
• * شناسایی دیگر کارشناسان محتوای مورد نیاز

کارشناس محتوا باید از دانش کاری دقیقی در حوزه تخصص خود برخوردار باشد. این دانش شامل محتوای موضوع و همچنین جدید‌‌ترین تحقیقات و منابع از تخصصی دیگر است. اگر شخص متخصص از ضروریات فناوری چند رسانه ای و طرق به کارگیری مؤثر آن در ارائه موضوع سررشته داشته باشد، مفید است.

نویسندگان

تولید محصول چند رسانه ای مستلزم اسناد نوشتاری متنوعی است. نویسندگان، مسئولیت تهیه این اسناد را بر عهده دارند. در بعضی موارد، خود محصول هم بر نوشتن، متمرکز است. به عنوان مثال کتاب‌های چند رسانه ای کودکان، مطابق با تمرکزشان روی موضوعات مختلف، دارای داستان‌های خاصی هستند. نویسنده در این‌جا در عمق مطلب و به کارگیری خلاقیتش، نقش محوری را برای موفقیت خود ایفا می‌کند. البته در برنامه های سایت های بازاریابی خرده فروشی یا بازی‌های اکشن نوشتن نقش محوری ندارد ولی می‌تواند نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کند.

ممکن است از نویسندگان در این پروژه و دیگر پروژه‌ ها کارهای زیر درخواست شود:

• * پیشنهاد محصولی از طرف سفارش دهنده بالقوه
• * مشخصه مفصلی از یک محصول
• * نوشته‌هایی برای دیالوگ و اکشن برای راهنمای تهیه‌کنندگان، هنرپیشگان یا برنامه نویسان
• * گزارشات مربوط به اشکالات و تست‌ها
• * اعلام تذکرات و منوال‌ها
• * صفحات راهنما

در بیشتر موارد کار نوشتن، مسئولیتی است که به بیش از یک نفر واگذار می‌شود؛ به ویژه زمانی که پروژه، هم جنبه خلاقانه داشته باشد و هم جنبه فنی، نویسندگان چند رسانه ای از دانش فرایند تولید بهره‌مند می‌شوند. آن‌ها همچنین به فهم محدودیت‌های خاص و امکانات کلمات نوشتاری در کاربر های چند رسانه ای نیاز دارند. شما می‌توانید با استفاده از پکیج جامع بازاریابی و تبلیغات تخصصی اینستاگرام باعث پیشرفت کسب و کار خود شوید.

برای مطالعه مقاله های دیگر در زمینه‌های مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات اینجا کلیک کنید.

( تألیف چند رسانه ای چه فرایند هایی دارد؟ ) تألیف چند رسانه ای مجموعه‌ای از کارهای مرتبط به هم را شامل می شود. تولید کنندگان نرم افزار را طراحی می‌کنند. آن‌ها عناصر مختلف رسانه را وارد کرده و یا ایجاد و ویرایش می‌کنند. رسانه ها را یکپارچه و همزمان نموده و ساختار پیمایشی را برقرار می‌کنند و می‌توانند تعامل های کاربری پیچیده‌تری را برنامه نویسی کنند می‌توانند پشتیبانی از پایگاه داده ها را نیز اضافه کنند نرم افزار های خود را پیش نمایش می‌دهند و آزمایش و اشکال‌زدایی می‌کنند. سرانجام، محصولات خود را برای تحویل (یا انتشار آماده می‌کنند). درست مانند نرم افزار های تألیف که از لحاظ استعاره‌های اولیه خود با هم تفاوت دارند، آن‌ها نیز در توانایی انجام این مهارت‌های ضروری متفاوت هستند.

طراحی نرم افزار

نرم افزار تألیف می‌تواند تعدادی ویژگی داشته باشد که فرایند طراحی را پشتیبانی می‌کنند برنامه های نمایشی، مانند PowerPoint، معمولا نمایی کلی فراهم می‌آورند که مؤلفان می‌توانند با آن ساختار اصلی یک ارائه را سازماندهی کنند. پروژه های پیچیده‌تر چند رسانه ای اغلب از استوری‌بوردها بهره می‌گیرند. استوری بورد مجموعه پیش طرح‌هایی از صفحه‌های نمایش است که برای راهنمایی فرایند تولید استفاده می‌شود. استوری‌بوردها چیدمان‌های عناصر صفحه نمایش از قبیل کنترل های پیمایشی و رسانه و همچنین مواردی برای راهنمایی انیماتورها، برنامه نویسان و سایر اعضای تیم تولید را شامل می‌شوند.
نرم افزار های تألیف با پشتیبانی مناسب از طراحی می‌توانند به فرایند تولید سرعت بدهند چرا که معمولا ساخت یک نرم افزار با استفاده از طرحی که در همان نرم افزار ایجاد شده، ساده‌تر است. در پکیج جامع دیجیتال مارکتینگ تخصصی نوکارتو می‌توانید پیرامون موضوع بازاریابی عناصر چند رسانه ای، اطلاعات جامعی را به‌دست بیاورید.

وارد کردن محتوا

محتوای چند رسانه ای همواره در نرم افزار های خاص رسانه مانند برنامه های نقاشی یا ترسیمی که از فرمت‌های فایل (اختصاصی) خود استفاده می‌کنند، پدید می‌آید. همچنین می‌توان محتوای رسانه را به فرمت‌های مختلف از منابع کتابخانه‌ای خریداری کرد. برای استفاده از شکل‌های مختلف رسانه ، نرم افزار های تألیف معمولا می‌توانند فرمت‌های فایل متفاوتی را وارد کنند. البته هر نرم افزار تألیفی همه فرمت‌ها را پشتیبانی نمی‌کند. برای مثال، تصویرهای فرمت Photoshop (psd) یا صداهایی که به عنوان فایل MIDI ذخیره می‌شوند، ممکن است نرم افزار تألیف آن‌ها را به طور مستقیم پشتیبانی نکند. چنین فایل هایی معمولا می‌توانند به فرمت‌های پشتیبانی شده‌ای مانند TIFF برای فایل های psd یا QuickTime برای MIDI تبدیل شوند، اما این گامی دیگر به فرایند تولید می‌افزاید.

ایجاد و ویرایش محتوا

نرم افزار های خاص رسانه ابزارهای قدرتمندی دارند که برای هر یک از کارهایی که انجام می‌دهند بهینه سازی شده‌اند. اگر قرار بود هر عنصری از نرم افزار چند رسانه ای در نرم افزار های تخصصی مختلف ایجاد و ویرایش شود، فرایند تولید بسیار ناکارآمد می‌شد. به همین دلیل، همه نرم افزار های تألیف برخی از توانایی‌های ایجاد و ویرایش رسانه ها را دارند. برای مثال، همه نرم افزار ها ابزارهایی برای وارد کردن متن دارند؛ چه به صورت گرافیکی، چه به صورت متن قابل ویرایش. در نرم افزار تألیف، وقتی رسانه های پشتیبان روی صفحه نمایش داده می‌شوند، تولید و ویرایش محتوای متن اغلب ساده‌تر است. تنظیمات اندازه فونت، رنگ و شیوه نیز در یک محیط تألیف راحت‌تر است.
بسیاری از برنامه های تألیف قابلیت‌های ویرایش تصویر و صدا را نیز شامل می‌شوند. به این طریق می‌توان به سرعت دکمه‌های گرافیکی را به وجود آورد، تنظیمات ساده‌ای بر تصاویر وارد شده انجام داد یا صداها را کوتاه کرد. قدرت و انعطاف‌پذیری این ابزارها به طور گسترده از محصولی تا محصولی دیگر متفاوت هستند. PowerPoint یک برنامه ترسیم ابتدایی دارد در حالی که توانایی ابزارهای رسم Flash پیشرفته‌تر هستند. به همین ترتیب قابلیت‌های نقاشی Authorware یا SuperCard ضعیف‌تر از توانایی‌های Director هستند. خدمات تخصصی اینستاگرام اعتبار و تداوم کسب و کارتان را تضمین می‌کند.

یکپارچه سازی، همگام سازی و پخش رسانه ها

به محض آن‌که کار محتوا انجام شد، نرم افزار تألیف برای یکپارچه سازی و همگام سازی عناصر مختلف رسانه استفاده می‌شود و ترتیبی را معین می‌کند که عناصر در آن برای کاربر پخش می‌شوند. استعاره‌های تألیف در تکنیک های یکپارچه سازی رسانه با هم متفاوت هستند. رسانه ها می‌توانند بر سطح کارتی قرار داده شده، در قالب آیکون به نمایش درآمده و به یک خط زمان کشیده شوند، یا از داخل یک کتابخانه یا “پنجره Cast” انتخاب شده و پس از آن روی یک خط زمان قرار داده شوند. موقعیت و نظم اشیا را می‌توان با قرار دادن در لایه‌های مختلف تعیین کرد.
همگام سازی برای رسانه های پویا ضروری است. صدا ها، انیمیشن ها و ترانزیشن‌ها باید زمان‌بندی شوند تا جریان اطلاعات هماهنگ و یکپارچه ای ارائه شود. ابزارهای تألیف با روش‌های مختلفی به همگام سازی نزدیک می‌شوند. اشیا را می‌توان برای مدت زمانی خاص (۲۰ ثانیه) روی صفحه نمایش نگه داشت یا روی صفحه نمایش مکث ایجاد کرد تا رویداد دیگری، مانند پایان بخشی از صدا، روی دهد. در این موارد، امکانات زمان‌بندی به خود اشیا اختصاص داده می‌شوند. روی خط زمان، همگام سازی های پیچیده‌تری انجام می‌پذیرند. اشیای رسانه روی خط زمان قرار داده می‌شوند تا برای تعداد مشخصی از فریم‌ها اجرا شوند. یک انیمیشن را نیز می‌توان با موسیقی متن از طریق قرار دادن هر کدام در لایه‌ای جداگانه از یک سکانس مشترک فریم‌ها، همگام سازی کرد.
تنوع در سرعت پردازنده کامپیوتر ها، زمان دسترسی به ابزارهای ذخیره سازی مانند دیسک‌های سخت یا دیسک‌های نوری و سرعت انتقال‌های شبکه ای، همگام سازی را به ویژه برای تولید کنندگان چند رسانه ای با اهمیت می‌سازد. داده های پویایی مانند ویدئو مطالبات سنگینی را بر سیستم های کامپیوتر ای تحمیل می‌کنند. سیستم های ضعیف‌تر و کندتر اغلب نمی‌توانند اطلاعات را برای حفظ حرکتی هموار و صدایی یکنواخت با سرعت کافی پردازش کنند. انیمیشن با نرخ فریمی بالا که در پردازنده‌ای سریع ایجاد شده است، ممکن است روی سیستم های کم توان‌تر بسیار آهسته پخش شده و یا اصلا پخش نشود. برای کسب اطمینان از عملکرد مناسب روی سیستم های مختلف، نرم افزار های تألیفی که برای رسانه های پویا بهینه سازی شده‌اند، اغلب گزینه‌هایی برای همگام سازی خودکار رسانه ها در خود دارند. کنترل های زمان‌بندی را می‌توان در اجزای مختلف سازنده رسانه به کار بست یا پروژه نهایی را می‌توان توسط پارامترهایی تعریف کرد که برای حفظ هم زمانی با پخش صدا تصویرهایی را حذف می‌کنند. با استفاده از خدمات دیجیتال مارکتینگ شرکت نوکارتو می‌توانید به کسب و کار خود رونق بخشید.

برقرار سازی ساختار پیمایش

ابزارهای تألیف برای ایجاد نظم در مطالبی که به کاربر ارائه می‌شوند نیز به کار می‌روند که به پخش معروف است. قابلیت پخش را ساختار پیمایش تعیین می‌کند. چهار ساختار پیمایشی پایه وجود دارند، خطی، سلسله مراتبی، شبکه ای و مشروط.
ساده‌ترین شکل پیمایش، خطی یا متوالی است. صفحات یکی پس از دیگری نشان داده می‌شوند؟ بسیار شبیه به صفحات یک کتاب، پیمایش خطی برای زمان‌هایی مناسب است که اطلاعات در قالب سلسله مراتبی تغییرناپذیر مانند دستور پخت کیک ارائه شده باشد. برخی نرم افزار های تألیف مانند PowerPoint، به ویژه برای پیمایش خطی مناسب هستند. در حالی که سایر ساختارهای پیمایش را می‌توان در PowerPoint پدید آورد، جریان اطلاعات از یک اسلاید به اسلاید بعدی، با کلیک کردن کاربر روی ماوس نیز طبیعی خواهد بود.
دومین ساختار پیمایش، سلسله مراتبی است. در این مورد، پیمایش از بالا و با کلی‌ترین موضوع آغاز می‌شود و تا جزئی‌ترین گزینه‌ها در پایین را پوشش می‌دهد. نرم افزار تألیف برای ساخت گزینه‌های منو یا ایجاد سایر اشکال پیمایشی سلسله مراتبی از قبیل نقشه‌های تصویری استفاده می‌شود. نقشه تصویری، گرافیکی با نقاط حساس است که کاربر می‌تواند برای حرکت به سمت موضوعی خاص روی آن کلیک کند. برای مثال، نقاط مهم در یک نقشه توریستی ایالتی می‌تواند بخش‌ها را به عنوان نقاط حساس نشان دهد. کلیک کردن روی یک بخش خاص به توضیحاتی درباره جاذبه‌های توریستی آن منطقه منجر می‌شود.
شبکه ای سومین ساختار رایج پیمایش است. یک ساختار شبکه ای با جایگزین کردن گزینه‌های کاربری گوناگون به جای توالی یا سلسله مراتب‌ها، به کاربران اجازه می‌دهد تا آزادانه‌تر سیاحت کنند. یک شکل رایج ساختار شبکه ای هایپرلینک است. هایپرلینک ها ارتباط‌هایی بین دو مورد از داده هاست، برای مثال بین عنوان یک نقاشی و تصویر همان نقاشی. مؤلف می‌تواند وب سایت واحدی را در ساختاری سلسله مراتبی از صفحات وب سازماندهی کند، اما هایپرلینک های درون هر صفحه می‌توانند کاربر را به درون “شبکه ای” از سیاحت‌گری، بدون هیچ راه از پیش تعیین شده‌ای، بفرستند.
در نهایت، ساختارهای پیمایشی می‌توانند مشروط باشند. دسترسی به اطلاعات مشروط به چگونگی واکنش کاربر یا پیشرفت در نرم افزار است. پروژه های خاص ممکن است به شرایط معینی نیاز داشته باشند که می‌بایست قبل از این‌که کاربر به مرحله بعدی برود، تکلیف آن‌ها روشن شود. برای مثال، یک برنامه آموزشی چند رسانه ای درباره ویرایش ویدئو، می‌تواند در صورتی که کاربران بخش‌های ابتدایی را به اتمام رسانده باشند، از پریدن آن‌ها به فصل نهایی جلوگیری کند. در این موارد، کد برنامه نویسی، پیمایش مشروط را مشخص می‌کند.
کنترل پیمایشی مسئله مهمی است که تولید کنندگان باید به آن توجه داشته باشند. پیمایش، چگونگی ساختاردهی محتوا را اداره و توالی پخش را کنترل می‌کند. تولید کنندگان چند رسانه ای برای ساختارهای پیمایش به عنوان بخشی از فرایند طراحی برنامه ریزی کرده و نرم افزار تألیف را، بر اساس این‌که تا چه اندازه پیمایش را پشتیبانی کنند، برمی‌گزینند. شما می‌توانید با استفاده از پکیج جامع بازاریابی و تبلیغات تخصصی اینستاگرام باعث پیشرفت کسب و کار خود شوید.

برای مطالعه مقاله های دیگر در زمینه‌های مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات اینجا کلیک کنید.