کپی کردن چه چالشهایی به همراه دارد؟
( کپی کردن چه چالشهایی به همراه دارد؟ ) آسان بودن کپی ، ویرایش و انتقال رسانه های دیجیتال ، چالشهای جدی را در محافظتهای سنتی از کپی رایت مطرح میکند، قانون کپی رایت در عصر رسانه های آنالوگ به وجود آمد و حقوقی که به واسطه آن تعیین گردید به خاطر ماهیت خود رسانه ها، تا حدود زیادی قابل دفاع بود. به عنوان مثال نقاشیها، کتب، عکسها موسیقی و فیلمها را به سختی میتوان کپی کرده و به صورت آنالوگ به فروش رساند. عده کمی هم منابع لازم برای انجام این کار را در اختیار داشتند و امکان شناسایی و مجازات سازمان هایی که قانون کپی رایت را زیر پا میگذاشتند، به سادگی صورت میگرفت. از سوی دیگر، هر کس که به کامپیوتر دسترسی داشته باشد میتواند با تهیه نرم افزار ارزان قیمت و اتصال به اینترنت، نسخههای دیجیتال این رسانه ها را کپی و انتقال دهد. کپی های آنالوگ معمولا نسبت به اورجینالها کیفیت پایینتری دارند، به ویژه اگر کپی ها از روی کپی های قبلی انجام شده باشد که به این فرآیند “روال نسل” میگویند اما هر نسخه از فایل کپی شده به روش به روش دیجیتال به طور بالقوه تمامی کیفیت محصول اورجینال را حفظ میکند. البته روند ساخت آثار اشتقاقی از اورجینالهای آنالوگ دشوارتر بوده و کشف آنها سادهتر است. در دنیای رسانه های دیجیتال ابرازهای ویرایش تصاویر، صدا یا فیلم کار تولید و پوشش ساختههای “جدید” بر مبنای آثار دیگران را بسیار آسان نموده است. حقوق مربوط به اجرا و نمایش عمومی نیز همزمان با ظهور فناوری های وب برای پشتیبانی آسان آپلود کردن و نمایش عمومی یا اکران تصاویر، محصولات صوتی، انیمیشن و فیلم مورد تهدید قرار میگیرند. در پکیج جامع دیجیتال مارکتینگ تخصصی نوکارتو میتوانید پیرامون موضوع بازاریابی عناصر چند رسانه ای، اطلاعات جامعی را بهدست بیاورید.
یک واکنش به تأثیرات مخرب رسانه های دیجیتال، تقویت و بهبود اقدامات پشتیبانی کننده در حمایتهای قانونی موجود است. به عنوان مثال، ذینفعان عمده مالکیت کپی رایت نظیر صنایع فیلم و موسیقی سعی کردند مفاد قانون کپی رایت فعلی را تقویت نموده و اجرای قانون موجود را بهبود بخشند. واکنش دیگر، تولید و بهرهبرداری از فرصتهای جدید است که در ذات خود تغییر وجود دارد. فناوری دیجیتال، هشداری است به شرایط زیر بنایی خود رسانه ها که به ارائه الگوهای جدید در ارتباط با تولید، استفاده و توزیع منتهی میشود (به عنوان مثال، توزیع موسیقی به شکل Online از طریق eMusic ,Naposter یا iTunes). هر دوی این پاسخها یعنی محافظت تقویت شده روشهای سنتی و به کار گیری مدل هال جدید رسانه ها در مجموعههای گستردهای موسوم به مدیریت حقوق دیجیتال ارائه میشوند.
مدیریت حقوق دیجیتالی
مدیریت حقوق محصولات دیجیتالی (DRM) عبارت است از به کارگیری فناوری های دیجیتال در مدیریت مالکیت فکری IP.
DRM در بسیاری از شکلهای مالکیت فکری منجمله حقوق انحصاری اختراع و گزارشات حقوقی حساس و ارتباطات (Enterprise – DRM) به کار گرفته شده است اما تمرکز اصلی این فناوری بر آثار خلاقانه بوده و “آثار مالکیت اورجینال” به طور سنتی تحت پوشش کپی رایت قرار میگیرد. کتابهای الکترونیکی، موسیقی، ویدئو و عکسها، مثالهای برجستهای از رسانه های دیجیتالی به حساب میآیند که DRM در مورد آنها به کار گرفته شده است. در حالی که سازندگان چند رسانه ای اغلب در مورد فرمت های دیجیتالی، نگرانیهایی دارند اما باید گفت که DRM در مورد تمامی اشکال مالکیت فکری از جمله “رسانه های ماندگار” همچون کتب چاپی و عکسهای آنالوگ به کار گرفته میشود مطابق با گفته یک محقق “DRM مدیریت دیجیتال حقوق است به مدیریت حقوق دیجیتال”.
همچنین شایان ذکر است که آثار خلاقانه را میتوان توسط قانون قرارداد و همچنین قانون کپی رایت حمایت کرد. در حالی که قانون کپی رایت ، از خالقان آثار (سازندگان) پشتیبانی میکند، از طریق مفادی همچون استفاده منصفانه که پیش از این عنوان گردید و “FirstSale Doctrine”، ادعاهای خسارت آنها را نیز محدود میکند. تعالیم First Sale حقوق سازندگان را به اولین تبادل آثار آنها محدود میسازد به عنوان مثال، دارنده کپی رایت فروش کتاب چاپ شده را کنترل میکند اما مالک کتاب ممکن است آزادانه آن را قرض داده یا آن را به شخص دیگری بفروشد و ممکن است آن را با حذف کردن یا نشانههای صفحات و روشهای دیگر، تغییر دهد، مالکان بعدی ممکن است به همین ترتیب کتاب را به هر ترتیبی که دلخواه آنهاست و بدون کسب اجازه از دارنده امتیاز کپی رایت تغییر دهند به طور خلاصه دارنده حقوق دیگر نمیتواند بر کپی کردن اثر خود کنترلی داشته باشند دارندگان محتوای خلاقانه میتوانند از این رویدادها و دیگر محدودیتهای مربوط به حقوقشان از طریق عقد قرارداد با استفادهکنندگان جلوگیری نمایند مالک اثر، به جای فروش یک کپی از اثر خود، امتیاز (مجوز) را میفروشد تا به نحو قید شده در قرارداد، از اثر وی بهرهبرداری به عمل آید. این قبیل توافقنامهها، توافقنامههای گواهینامه مصرف کننده نهایی (EULA ها) نامیده میشوند که جهت استفاده از برنامه های نرم افزار ای، بسیار رایج بوده و همه روزه استفاده از آنها در محتوای دیجیتال همچون کتابهای الکترونیکی، متداولتر میشود. کاربرانی که برای استفاده از یک کتاب الکترونیکی معمولا برای بار اول روی گزینه “Agree” (موافقم) کلیک میکنند به طور کاملا ندانسته از مزایای استفاده منصفانه سنتی خود بهرهبرداری میکنند. همانند حفظ کپی رایت ، از DRM نیز میتوان به منظور حفظ حقوق قرارداد استفاده نمود.
بسیاری از کاربردهای DRM بر دفاع از حقوق مالکان محتوا تمرکز یافته است. عملا این کار توأم با استفاده از فناوری دیجیتال برای حل مشکلاتی است که توسط خود انقلاب دیجیتال ایجاد شده است. اگر کامپیوتر ای را بتوان به گونهای برنامه نویسی کرد که به سادگی فایلی را کپی کند، میتوان آن را برای محافظت از کپی همان قابل، برنامه نویسی نمود یا دسترسی کاربر را محدود کرد. اگر رسانه های دیجیتالی کپی رایت شده به راحتی ویرایش و ارسال شوند، بنابراین از تکنیک های دیجیتالی هم میتوان برای نشان گذاری دائم هویت اصلی و ردیابی مصارف بعدی آن، استفاده نمود. خدمات تخصصی اینستاگرام اعتبار و تداوم کسب و کارتان را تضمین میکند.
استفاده از DRM برای محدود کردن سرقت رسانه ها با استفاده از کنترل کپی و دسترسی کاربر شاید مشهودترین حوزه و در عین حال بحث برانگیزترین فناوری باشد. در واقع بسیاری از حسابهای معروف، DRM را انحصارا با این کنترل ها شناسایی میکند و برخی از منتقدین با کنایه گفتهاند که DRM واقعا به معنای مدیریت محدودیتهای دیجیتالی است. محدودیتهای کپی و یا دسترسی به رسانه ها به صورتهای گوناگونی انجام شده و غالبا هم رضایت مصرف کننده را در پی داشته و هم برای شکست نجات دهندههای DRM تلاش شدهاست. به عنوان مثال:
- * شرکت Adobe که سازنده فرمت PDF برای اسناد متنی به شمار میآید. در زمینه بازاریابی کتابهای الکترونیکی موسوم به eBooks نیز فعالیت میکند. کتابهای الکترونیکی از فرمی استفاده میکنند که در آن DRM فعال شده است. کنترل های مختلفی را میتوان از طریق Adobe DRM برای محدود کردن کپی، اشتراکگذاری و قرائت متون خریداری شده یا استقراضی تنظیم کرد. مثلا کتابخانهها میتوانند کتابهای الکترونیکی را برای مدت زمان خاصی قرض دهند پس از انقضای این مدت است که کتابهای الکترونیکی، غیر قابل خواندن میشوند. منطق Adobe برای گنجاندن DRM لزوم حفظ منافع کپی رایت پدیدآورندگان آثار از جمعآوری انبوه کپی های دیجیتالی بود. اما منتقدین اعلام نمودهاند که Adobe، کتابهای الکترونیکی را منتشر نموده که در واقع در حوزه عمومی هستند. در این نمونهها، DRM به طور موثری، کپی کاملا قانونی محتوای حوزه عمومی موجود در اثر را مسدود میکند (در شرایطی که حداقل از زاویه دید کپی رایت، توافقنامه گواهینامه میتواند به طور قانونی، از این نحوه استفاده ممانعت کند). یک شرکت روسی به نام Elcomsoft نرم افزار ای را تولید کرده و آن را پردازشگر پیشرفته کتاب الکترونیکی نامیده است. این نرم افزار به کاربر امکان میدهد با برداشتن محدودیتهای کپی و دستیابی، کتابهای الکترونیکی را به فرمت PDF فاقد DRM تبدیل کند. در سال ۲۰۰۱ یکی از برنامه نویسان شرکت Elcom به نام دیمیتری اسکلیارف که یک شهروند روسی بود توسط اف بی آی در لاس وگاس، نوادا حین حضور در کنفرانس مربوط به مشاغل، دستگیر شد. اتهام اسکلیارف، توزیع محصولی بود که با هدف فریب دادن سیستم های الکترونیکی محافظت کننده کپی رایت ساخته شده بود. اگر چه اتهامات علیه او سرانجام تخفیف پیدا کرد اما او چندین هفته را در زندانهای آمریکا گذراند و از او خواسته شد به مدت چند ماه به خاطر ادامه مراحل قانونی در آمریکا بماند.
- * سیستم به هم ریختن محتوا (CSS) نوعی رمزگذاری است که برای صنعت تصاویر متحرک مورد استفاده قرار گرفت تا DVD ها را از سرقت دیجیتالی محفوظ نماید. سیستم CSS محتوای DVD را در هم میریزد و تنها توسط دستگاه پخش کنندهای که برای استفاده از الگوریتمهای بههمریزی مربوطه مجاز باشند. قابل رویت است. این کار، مصارف (به عنوان مثال کپی کردن بخشهای خاصی از یک فیلم برای بحث در کلاسهای فیلم) قانونی و غیر قانونی محیط را در پیداشت. به علاوه استفاده از این روش در بدو امر برای رؤیت DVD ها در کامپیوتر هایی که با سیستم عامل لینوکس کار میکردند امکانپذیر نبود چرا که دستگاه های پخش DVD مجاز (دارای گواهینامه) برای لینوکس، موجود نبودند. در سال ۱۹۹۹ بود که Lech Johnsen و دیگر موسسات سیستمی را به نام DeCSS را ساختند که رمزگذاری CSS را میشکست و دسترسی مستقیم به ویدئوی دیجیتالی موجود روی دیسک را امکانپذیر مینمود. Johnsen به تخطی از قوانین “جنایت اقتصادی” نروژ متهم شد. او سرانجام تبرئه شد و سپس به ساخت نرم افزار ای اقدام نمود تا FairPlay DRM مربوط به Apple Computers را برای موسیقی Online فریب دهد که این کار او نشانه بحثبرانگیزی از مقاومت در برابر فناوری کنترل DRM به شمار میآمد. با استفاده از خدمات دیجیتال مارکتینگ شرکت نوکارتو میتوانید به کسب و کار خود رونق بخشید.
- * سیدیهای صوتی، در بدو امر از هیچگونه محافظتی در برابر کپی برخوردار نبودند. با ظهور فناوری rip کردن سیدیها و انتقال موسیقی به کامپیوتر ها، بعضی از ناشران موسیقی، به DRM روی آوردند تا از کپی و توزیع مجدد جلوگیری کنند یکی از این شرکتها، Sony BMG بود. سونی در سال ۲۰۰۵ اقدام به افزودن DRM به سیدیهای موسیقی خود نمود تا پخش موسیقی را روی کامپیوتر های خانگی دارای سیستم عامل Windows، کنترل کنند سیدیهای سونی، بعضا نرم افزار هایی را بدون رضایت یا آگاهی کاربر روی کامپیوتر خانگی نصب کردند. وقتی که مشخص گردید DRM سونی با عملکرد تعدادی از برنامه های دیگر تداخل میکند و پای کامپیوتر های کاربر را به موارد امنیتی بالقوه باز میکند چالشهایی به وجودآورد و دعواها و اقدامات قانونی علیه تخطی از منبع استفاده از “نرم افزار های جاسوسی” مطرح گردید. تلاشهای سونی برای حذف نرم افزار هنگامی که گزارش شد برداشتن اولیه برنامه موفق به پاک کردن این نرم افزار روی کامپیوترها نشد، تشدید گردید و تصور شد که ممکن است امنیت کامپیوتر ها بیشتر به خطر بیفتد سرانجام سونی تمام سیدیهایی را که روی آنها نرم افزار DRM وجود داشت (XCP / Mediamax) را جمعآوری و وجوهات مشتریان را به آنها مسترد نمود. از آن زمان به بعد بود که سونی از تلاش برای محافظت از سیدیها با DRM خودداری نمود و در حال حاضر هیچ توزیع کننده عمده دیگری از DRM بر روی سیدیها استفاده نمیکند.
- * DRM در مورد فروش موسیقی در اینترنت به کار گرفته شد به عنوان مثال شرکت میکروسافت DRM با فرمت Windows Media Audio مورد استفاده جهت پخش موسیقیهای دانلود شده بر روی پخشکنندههای Zune و کامپیوتر های دارای سیستم عامل Windows را به کار گرفت سونی فرمت مناسبی را برای موسیقی خود ایجاد نمود و Apple هم برای موسیقیهای فراهم شده از طریق فروشگاه محبوب iTunes اقدام کرد. فرمت DRM مربوط به Apple ,Fair Play نام دارد. این فرمت توانایی کاربر به کپی موسیقی خریداری شده را به پنج کامپیوتر محدود میکرد اما آن را میشد تا بی نهایت iPod کپی نمود بر خلاف استانداردهای بارز همچون Advanced Audio Coding (ACC) یا MP3 فرمت های مناسب میکروسافت، سونی، Apple و دیگر فرمت ها، قابلیت همکاری با یکدیگر را ندارند یعنی فایل های موسیقی که بر روی یک وسیله پخش میشود، معمولا روی دیگری کار نمیکنند. این عدم رضایت مشتریان موجب گردید تلاشها برای کِرَک DRM متوقف شده و محصولات نرم افزار ای دیگری همچون eMusic رواج پیدا کردند که موسیقی را به فرمتی باز ارائه میدادند. استفاده از کنترل های کپی / دستیابی DRM به رسانه های دیجیتالی، همانند مثالهای ارائه شده، بسبب نارضایتی مشتریان گردید. گاهی این قبیل محدودیتها با کاربردهای قانونی رسانه ها، تداخل داشت و بیم آن میرفت که عملکرد کامپیوتر های کاربران را تنزل دهد که وجود کنترل های DRM سبب فراخوانی پردازش شده گردید که سبب کوتاه شدن ۲۵ درصدی عمر باتری دستگاه های پخش MP3 می شود، حتی اگر این اثرات هم وجود نداشت، چنین محدودیتهایی انتظار وجود انعطافپذیری در کپی ، ویرایش و میکس مجدد رسانه را که نشانههای انقلاب دیجیتالی میباشد، از بین میبرد. افراد در مییابند که چنین انعطافپذیری در تمامی اشکال رسانه دیجیتال ، امکانپذیر بوده و از اعمال محدودیتها در این قبیل آزادی عملها ناخرسند شده و در برابر آنها مقاومت میکنند. از سوی دیگر، “آزادیهای” دیجیتال ، مستلزم وجود رسانه هایی نیست که آزادانه و به طور متناسبی از کپی رایت برخوردار باشند. با وجود آن که دارندگان کپی رایت بر راههای مؤثر در محافظت از داراییهای خود پافشاری میکنند اما با چالش بزرگی روبه رو هستند: ساخت و نگهداری سیستم DRM ای که در برابر حمله “قفل شکنهای” مصمم مقاوم باشد کار بسیار دشواری است. همانطور که استیو جابز مدیر عامل Apple گفته است، افراد باهوشی در جهان هستند. تعدادی از آنها فرصت زیادی در اختیار دارند و دوست دارند راز و رمز DRM را کشف کرده و راهی برای همگان برای دستیابی به موسیقی آزاد (و سرقت شده) بیابند. این چالشها تلاش دیگری را برای دفاع از محافظتهای سنتی در برابر کپی رایت یعنی قانون کپی رایت هزاره دیجیتال نشان میدهند. شما میتوانید با استفاده از پکیج جامع بازاریابی و تبلیغات تخصصی اینستاگرام باعث پیشرفت کسب و کار خود شوید.
برای مطالعه مقاله های دیگر در زمینههای مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات اینجا کلیک کنید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.