فیلم برداری و مبانی مورد توجه

( فیلم برداری و مبانی مورد توجه ) فیلم برداری اثربخش، درست مانند عکاسی، درکی از توانایی‌های دوربین و آگاهی از بهترین شیوه‌های پایه‌ای را طلب می‌کند. تولید کنندگان با باتری‌ها، نوارها، میکروفون‌های بیرونی و هدفون‌های اضافی برای فیلم برداری آماده می‌شوند. آن‌ها حالت‌های تمرکز و نور پردازی خودکاری را می‌شناسند که دوربین پشتیبانی می‌کند و همچنین اگر لازم باشد می‌دانند چگونه به کنترل دستی تغییر وضعیت دهند. همچنین در این موارد، به توصیه افراد حرفه‌ای توجه می‌کنند: نماهای فریم، حرکت دوربین، به کارگیری حرکت‌های افقی و بزرگ‌نمایی‌ها و مراقبت از کد زمان.

فریم بندی یک نما: قاعده یک سوم

قاعده یک سوم شاید جزو رهنمودهایی باشد که به گسترده‌ترین وجه برای فریم بندی یک فیلم ویدئو یی پذیرفته شده‌اند. برای به کارگیری این قاعده، به طور ذهنی تصویر دوربین را، هم به صورت افقی و هم به صورت عمودی، با قرار دادن دو خط به طور مساوی در هر دو جهت، به سه قسمت تقسیم می‌کنیم. سپس موضوعات در تقاطع‌های این خطوط جای می‌گیرند. انتخاب خط عمودی چپ یا راست یا خط افقی بالا یا پایین بر اساس جهت حرکت انجام شده است. در کل، سوژه باید به سوی ناحیه باز فریم حرکت کند. برای مثال، نمای دونده‌ای در مسیر حرکت به سمت چپ دوربین، بدن او را در یک خط راست عمودی و چشم‌های او را در تقاطع این خط و در بالاترین خط افقی فریم‌بندی می‌کند. با به کارگیری قاعده یک سوم به جای در مرکز قرار دادن ساده تصویر، مزیت‌های آن را می‌توان حفظ کرد و به طرز معناداری آن را به عمل در حال وقوع مربوط ساخت. همچنین به کسب اطمینان از مناسب بودن اطراف و فاصله ایمن از سقف کمک می‌کند و به این شکل به وجود آمدن یک تصویر فشرده یا بریده غیر عمدی اجتناب می‌کند. در پکیج جامع دیجیتال مارکتینگ تخصصی نوکارتو می‌توانید پیرامون موضوع بازاریابی عناصر چند رسانه ای، اطلاعات جامعی را به‌دست بیاورید.

تنظیم سفیدی

تنظیم سفیدی فرایند تنظیم دوربین برای ضبط درست رنگ سفید در شرایط نورپردازی متفاوت است. انواع مختلف نور (خورشید، حباب‌های فلورسنت، لامپ‌های مهتابی و غیره) نام‌های مختلفی از سفید را تولید می‌کنند. دوربینی که سفیدی آن میزان نشده باشد می‌تواند ویدئو یی با دقت نام رنگ پایین تولید کند. تنظیم سفیدی بیشتر دوربین‌ها را می‌توان با ضبط کوتاه مدت شیئی سفید به طور خودکار انجام داد. فیلم برداران اغلب به این منظور تکه پارچه سفیدی با خود حمل می‌کنند دوربین را به سمت پارچه تنظیم و برای چند ثانیه آن را ضبط می‌کنند. تنظیم سفیدی به ویژه به هنگام تغییر موقعیت دادن از یک منبع مصنوعی نور به منبعی دیگر یا تغییر مکان بین فضای داخلی و خارجی، بسیار حائز اهمیت است.

به حداقل رساندن حرکت دوربین: تکان‌ها، حرکت‌های افقی و بزرگ‌نمایی حرکت دوربین موجب پریشانی می‌شود. این مسئله به خصوص در مورد تصاویر آشفته صادق است که دست‌های لرزان آن‌ها را تولید می‌کنند، اما بسیاری از متخصصان درباره حرکات عمدی حاصله از حرکت‌های افقی و بزرگ‌نمایی نیز هشدار داده‌اند. دوربین‌های ویدئو یی دیجیتال معمولا فناوری تثبیت تصویر برای به حداقل رساندن تکان و لرزش را در خود دارند. این خدمات در حالی که می‌توانند مفید باشند، هرگز جانشینی برای به کارگیری سه پایه یا تکنیک های اساسی نیستند؛ تکنیک هایی مانند بهره‌گیری از سطوح صاف برای حمایت از دست و بازوی فیلم بردار یا نزدیک نگه داشتن دوربین به بدن در زمانی که منبع پشتیبان دیگری در دسترس نیست. حرکت‌های افقی (که از یک طرف به طرف دیگر حرکت می‌کنند) و بزرگ‌نمایی‌ها (که تصاویر دوربین را با ایجاد تغییر در لنز بزرگ می‌کنند) می توانند عملکردهای مفیدی داشته باشند. یک حرکت افقی آرام روی دریایی خالی و وسیع از دید یک قایق نجات، به نقل یک داستان کمک می‌کند. بزرگ‌نمایی‌ها می‌توانند مقدار جزئیات مورد نظر در صحنه را به راحتی تغییر دهند؛ تغییراتی که اغلب نیز مفید هستند. اما به کارگیری اثربخش هر دو روش، بدون داشتن تجهیزات تخصصی برای تثبیت دوربین دشوار خواهد بود. حرفه‌ای‌ها اغلب بهره‌گیری خود از حرکت افقی را به این شکل محدود می‌کنند که به جای حرکت افقی به عقب و جلو، آن را به آرامی در یک جهت حرکت می‌دهند. برای اکثر نماهای ویدئو یی، بهترین قانون گرفتن تصاویر متحرک، ضبط با یک دوربین فیلم برداری ثابت است.

• * برای مراقبت از کد زمان در دوربین‌های ویدئو یی دیجیتال به هنگام ضبط تصاویر و صدا، یک کد زمان می‌نویسند. کد در قالب ساعت: دقیقه ثانیه فریم نوشته می‌شود. یک کد زمان ۰۱: ۲۱ . ۳۶ : ۰۵ مکانی را در یک ساعت، بیست و یک دقیقه، سی و شش ثانیه و فریم پنج نشان می‌دهد. این کد را می‌توان در هر یک از فریم های ویدئو مشاهده کرد و آن را به عنوان آدرس به کار برد. کد زمان، پیدا کردن سریع قسمت‌های خاص یک ویدئو را ممکن می‌سازد. نرم افزار ویرایش برای انجام تقسیم‌بندی، پیرایش‌ها، ترانزیشن ها و جلوه‌های دیگر از کد زمان استفاده می‌کند. کاربران دوربین‌های نواری یک کد زمان همیشه واحد را برای کل طول نوار ضبط می‌کنند، مگر آن‌که جلسه جدید ضبطی را در نقطه‌ای که قبلا ثبت شده آغاز کرده باشند. البته اگر نوار از نقطه از پیش ضبط شده جلوتر رفته باشد، کد زمان شکسته خواهد شد و دنباله کد جدید هنگامی آغاز می‌شود که دوربین ضبط را از سر بگیرد. این امر زمانی روی می‌دهد که دوربین برای مشاهده قسمت از پیش ضبط شده ای به حالت VCR تغییر کرده باشد و سپس از زمان آخرین فریم ضبط شده، پیش از ادامه ضبط، جلوتر رفته باشد. از آن‌جایی که هیچ کد زمانی روی نوار وجود ندارد، دوربین با آن به عنوان یک نوار جدید برخورد می‌کند و کد را دوباره از ابتدا شروع می‌کند. نتیجه این می‌شود که فریم های مختلف، از یک کد یا “آدرس” مشترک استفاده می‌کنند. برای اجتناب از این اطلاعات متناقض و عوارضی که برای مرتب و ویرایش کردن ویدئو به بار می‌آورند، نشکستن کد زمان اهمیت دارد. دوربین‌ها اغلب یک کنترل گر “جستجوی پایان” برای یافتن خود کار نقطه پایانی ضبط در خود دارند.
• * گرفتن نماهای درست

برنامه ریزی ویدئو همچنین شامل شناسایی انواع خاصی از نماهای مورد نیاز است. ویدئو برای رساندن پیام به کار می‌رود. همان طور که نویسنده‌ای سنتی کلمات را با دقت انتخاب می‌کند، فیلم بردار نیز تصاویر را با دقت برمی‌گزیند. یکی از ملاحظات،  پوشش دهی است (لازم است که ویدئو ی منبع همه عناصر مهم سوژه در حال ضبط را پوشش دهد). علاوه بر پوشش دهی به تمام جنبه‌های سوژه، فیلم برداران مراقب هستند که نماهای متنوع دیگری را نیز در کار بیاورند. برخی از انواع نماها تغییراتی را در میدان دید دوربین بازتاب می‌دهند.

• * نماهای کلوزآپ (CU ها) صفحه نمایش را با سوژه پر کرده و توجه بیننده را روی جزئیات آن متمرکز می‌کند. کلوزآپ‌ها معمولا برای اثرگذاری به کار می‌روند (برای مثال اضطراب در چهره سرمربی هنگامی که اسکیت باز به پرش دشواری نزدیک می‌شود). این نماها اغلب در بین قدرتمندترین تصاویر ویدئو یی جای می‌گیرند.
• * یک نمای متوسط (MS) کل سوژه را فریم بندی می‌کند. نماهای متوسط برای ارائه عمل اصلی یا نقل داستان به کار می‌روند. دوربین کل بدن اسکیت باز را هنگامی فریم بندی می‌کند که کارش را آغاز کند. بخش اعظم اکثر ویدئوها از نماهای متوسط تشکیل شده است.
• * یک نمای باز (WS) سوژه را نسبتأ دور جلوه می‌دهد و اغلب برای آشنا کردن بیننده با صحنه عمل به کار می‌رود. دوربین از روی اسکیت باز به بیرون حرکت می‌کند و تماشاگران را ایستاده در حال شادمانی نشان می‌دهد.

این دسته‌بندی‌های اصلی نماها انواع گوناگونی دارند، برای مثال یک BCU (کلوزآپ بزرگ) در واقع نمای بینهایت نزدیکی از یک سوژه است، در حالی که یک MCU (کلوزآپ متوسط) نمای نزدیک متوسط است. سایر نماهای ابتدایی مهم عبارتند از: نماهای برقرار کننده، مقطع، نقطه نظر، زوایای معکوس و روی شانه.

• * یک نمای برقرار کننده توجه بینندگان را با فراهم آوردن تصویری جلب می‌کند که سوژه را معرفی می‌نماید. این نما می‌تواند نمایی باز باشد، مانند عرصه اسکیت بازی که در برابر افق شهر فریم بندی شده است. همچنین می‌تواند نمایی متوسط از پرچمی باشد که نام رویداد را به اهتزاز در آورده است یا نمایی نزدیک از یک ته بلیط یک نمای مقطع، همان طور که از نام آن پیداست، به صورت موقت توجه بیننده را از سوژه اصلی دور وبه تصویری مرتبط جلب می‌کند. به محض آن‌که اسکیت باز دشوارترین قسمت کارش را انجام دهد، نمای مقطع واکنش جمعیت را نشان می‌دهد.
• * نمای نقطه نظر، آن‌چه را که سوژه می‌بیند، نشان می‌دهد (یک دوربین پشت سر اسکیت باز دسته‌های گلی را ضبط می‌کند که در پایان برنامه از سوی سکوها پرتاب می‌شوند).
• * نمای زاویه معکوس گاهی نمای معکوس / نما نامیده می‌شود. نمایی از یک زاویه و نمای دیگری از زاویه‌ای متفاوت سوژه را می‌گیرد. این امر یا می‌تواند با به کارگیری دو دوربین محقق شود یا با حرکت دوربین و طراحی دوباره صحنه به انجام برسد. این تکنیک اغلب در مصاحبه‌ها به کار می‌رود. یک تصویر، اسکیت باز را در حال پاسخ به پرسش پرحرارت خبرنگار پس از پیروزی او نشان می‌دهد، نمای معکوس پشت اسکیت باز را گرفته و چهره خبرنگار را نشان می‌دهد. این کار حس متقابل بین دو شخص را مستقل می‌کند.
• * نماهای روی شانه، خود سوژه و همچنین دیگرانی را در بر می‌گیرند که شاهد سوژه هستند. در پایان مسابقه، اسکیت باز داستان خود را در جمع دوستان نقل می‌کند. ویدئو از پشت سر انبوه جمعیت دوستان گرفته می‌شود و در حالی که بر اسکیت باز تمرکز کرده است بخشی از آن‌ها را نشان می‌دهد. نماهای روی شانه به طرز اثربخشی می‌توانند تعامل سوژه اصلی با سایر عناصر حاضر در صحنه را نشان دهند.

فیلم بردار دیجیتال با در دست داشتن فیلم اولیه منبع، برای آغاز فرایند ویرایش و تبدیل مجموعه‌ای از تصاویر پراکنده به یک نمایش منسجم ویدئو یی آماده است. خدمات تخصصی اینستاگرام اعتبار و تداوم کسب و کارتان را تضمین می‌کند.

گام دوم: ویرایش طیف نرم افزار ویرایش ویدئو از بسته‌هایی ابتدایی (Movie Maker ، iMovie) آغاز می‌شود و تا نرم افزارهایی با قدرتی فزاینده برای مصرف کننده حرفه‌ای‌ (Premiere Final Cut Pro و Pinnacle Edition) و نرم افزارهای گران قیمت و تخصصی ویدئو ی حرفه‌ای و تولید فیلم ادامه می‌یابد. رده مصرف کننده حرفه‌ای، برای تهیه کنندگان چند رسانه ای رومیزی و حتی برای برخی از فیلم برداران حرفه‌ای، مکملی از ابزارهای قدرتمند ویرایش ویدئو فراهم می‌سازد.

تدوین ویدئو ی دیجیتال چهار کار عمده را شامل می‌شود:

• * دریافت ویدئو از منبعی خارجی
• * تنظیم سکانس های ویدئو یی جداگانه یا کلیپ‌ها
• * تقسیم و برش کلیپ‌ها
• * اضافه کردن ترانزیشن‌ها و جلوه‌های ویژه

نرم افزار ویرایش ابزار هایی را برای انجام این کارها فراهم می‌کند. نرم افزار های ویرایشگر پنجره‌هایی دارند که در آن‌ها هر یک از فعالیت‌ها انجام می‌گیرد. نام و ویژگی‌های خاص این پنجره‌ها از یک محصول دیگر تا محصول متفاوت هستند اما تقریبا همه مدل ها پیش نمایش، کتابخانه‌ها و پنجره‌های ساخت را در بر می‌گیرند.
یک پنجره پیش نمایش، ویدئو ی منبع را پیش از دریافت کردن نشان می‌دهد و برای پیش نمایش پروژه فعلی، در هر زمانی در طول فرایند ویرایش نیز به کار می‌رود. کنترل گرهای VCR مانندی برای بازگشت به عقب، حرکت سریع به جلو، توقف و پخش، تعبیه شده‌اند. کلیپ‌هایی که به کامپیوتر انتقال می‌یابند در یک پنجره کتابخانه جای داده می‌شوند. پنجره کتابخانه نیز عناوین، ترانزیشن‌ها و جلوه‌هایی را نمایش می‌دهد که می‌توانند به ویدئو افزوده شوند. کلیپ‌ها در پنجره ساخت، ویرایش و ترکیب می‌شوند. پنجره ساخت کلیپ‌های ویدئو یی سرهم شده را یا به صورت استوری بورد یا به عنوان یک خط زمان ارائه می‌دهد. استوری بورد مروری کلی‌تر است که در آن هر کلیپی با یک فریم ویدئو یی واحد نشان داده می‌شود. استوری بورد ترتیب کلیپ‌ها و ترانزیشن‌های بین آن‌ها را نشان می‌دهد. این امر بررسی سازماندهی کلی عناصر پروژه را برای ویرایشگر آسان می‌سازد. خط زمان نمایش دقیق‌تر این پروژه است. خط‌های زمان مدت زمان ویدئو را نشان می‌دهند و چندین تراک را شامل می‌شوند. تراک‌ها برای ذخیره سازی کلیپ‌های ویدئو یی مختلف و صدا های ضبط شده به کار می‌روند. خط‌های زمان را می‌توان برای نمایش کل پروژه بزرگ‌نمایی یا برای نشان دادن فریم‌ های ویدئو یی واحد کوچک‌نمایی کرد. با استفاده از خدمات دیجیتال مارکتینگ شرکت نوکارتو می‌توانید به کسب و کار خود رونق بخشید.

دریافت وارد کردن ویدئو: نخستین گام در فرایند تدوین، دریافت ویدئو از دوربین و تحویل آن به کامپیوتر است. این عمل به عنوان دریافت ویدئو یا وارد کردن ویدئو، بسته به نرم افزار مورد استفاده، توصیف شده است. برخی از دوربین‌های ویدئو یی دیجیتال فیلم ها را مستقیما روی دیسک‌های DVD ضبط می‌کنند. در این موارد، درایو DVD کامپیوتر را می‌توان برای انتقال ویدئو به کار برد. البته همان‌طور که پیش از این اشاره شد، DVD ها از فشرده سازی MPEG2 بهره می‌گیرند؛ فرمتی که برای ویرایش ویدئو به خوبی نوارهای DV نیست. علاوه بر این، ضبط DVD کد زمانی موجود در نوار DV را تولید نمی‌کند. بنا به این دلایل، دوربین‌های بسیاری به بهره‌گیری از نوار برای ذخیره سازی ویدئو ی دیجیتال ادامه می‌دهند. انتقال به کامپیوتر از طریق اتصالی به نام FireWire انجام می‌پذیرد. FireWire از نرخ انتقال‌هایی به اندازه ۸۰۰ مگابایت بر ثانیه پشتیبانی می‌کند و آن را برای انتقال فایل های ویدئو یی بزرگ بسیار مناسب می‌سازد.
تشخیص صحنه تکنیکی است که می‌تواند کارآمدی دریافت ویدئو را بهبود بخشد. دوربین‌های ویدئو یی دیجیتال علاوه بر کد زمان موجود در نوار DV، چندین قلم اطلاعات اضافه نیز همراه با صدا و تصویر ضبط می‌کنند. این اطلاعات معمولا تاریخ و زمان هستند. نرم افزار ویرایش می‌تواند از تغییر در این اطلاعات برای شناسایی جلسات مختلف ضبط به عنوان صحنه‌هایی جداگانه بهره بگیرد. این‌ها را می‌توان به صورت جداگانه دریافت کرد. این کار انتخاب بخش‌های ویرایش ضروری را آسان‌تر می‌سازد چرا که فیلم اولیه منبع، به جای ظاهر شدن به عنوان یک سکانس ویدئو یی بلند، به بخش‌هایی قابل شناسایی تقسیم شده است. تشخیص صحنه می‌تواند بر اساس تغییر در محتوا ی فایل های ویدئو یی نیز صورت پذیرد. نرم افزار ویرایش، ویدئو ی وارده را برای شناسایی تغییرات عمده در تصاویر بررسی می‌کند و هرگاه این تغییرات روی دهند نقاط شکست صحنه را مشخص می‌سازد. به تشخیص صحنه مبتنی بر محتوا کمتر از تشخیص صحنه مبتنی بر کد داده ها می‌توان اعتماد کرد، هرچند که نرم افزار ویرایش به کاربران اجازه می‌دهد که پارامترهای مورد استفاده برای بهبود دقت در تشخیص صحنه را تغییر دهند. تکنیک های مبتنی بر محتوا به ویژه هنگامی مفید هستند که کد داده‌ها در دسترس نباشند، همان‌طور که برای مثال، در ویدئو یی که از فرمت آنالوگ تبدیل شده باشد، چنین است. شما می‌توانید با استفاده از پکیج جامع بازاریابی و تبلیغات تخصصی اینستاگرام باعث پیشرفت کسب و کار خود شوید.

برای مطالعه مقاله های دیگر در زمینه‌های مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات اینجا کلیک کنید.