( ویرایش ویدئو و عملیات پایه‌ای ) کلیپ‌های ویدئو یی دریافت شده، ویدئو ی منبع را نشان می‌دهند یعنی همان ویدئو ی خامی که برای خلق محصول نهایی به کار می‌رود. ویدئو ی منبع، با کشیدن تصویر کلیپ به درون پنجره کتابخانه و نقطه مورد نظر در پنجره ساخت، برای ویرایش انتخاب می‌شود. به محض آن‌که درون پنجره ساخت قرار گرفت، کلیپ به بخشی از ویدئو ی مادر تبدیل می‌شود. ویدئو ی مادر دنباله‌ای از کلیپ‌ها به شکلی است که در محیط ویرایش توسعه یافته‌اند.
نمای استوری بوردهای مربوط به پنجره ساخت، درک کلی و آسان فهمی را از ساختار عمومی ویدئو ی مادر به وجود می‌آورد. نرم افزار ویرایش گر به راحتی می‌تواند این مسائل را تشخیص دهد کدام کلیپ‌ها به آن اضافه شده‌اند، ترتیب آن‌ها چیست و چه ترانزیشن‌هایی اعمال شده‌اند. با کلیک کردن روی یک کلیپ می‌توان آن را در پنجره‌ای پیش نمایش داد که قرار است در آن نمایش داده شود. خط زمان نمای دقیق‌تری فراهم می‌آورد. ویدئو می‌تواند در تراک‌های مختلف وارد شود. صدا نیز می‌تواند در تراک‌های جداگانه‌ای منظور شود. زمان بندی سکانس‌های صدا و تصویر و نیز ترانزیشن‌ها و جلوه‌های ویژه، می‌توانند در خط زمان تنظیم شوند.
خرد کردن فرایند تقسیم یک کلیپ به بخش‌های متعدد است. ویرایش همزمان با فیلم برداری، دریافت انواع مختلفی از نماها را در بر دارد. یک کلیپ معین می‌تواند یک نمای باز داشته باشد که برای آشنا کردن بیننده در اوایل ویدئو ایده ئال باشد و نمای باز دیگری برای ساختن یک نمای پایانی اثرگذار. تقسیم‌بندی به این بخش‌ها اجازه می‌دهد در موقعیت‌هایی به کار روند که بیشترین اثر گذاری را داشته باشند. تقسیم‌بندی را می‌توان در خط زمان به انجام رساند، ولی گاهی پنجره کتابخانه نیز از آن پشتیبانی می‌کند.
ویرایش گرهای ویدئو یی برای به کارگیری منابع اولیه خود همواره به دنبال اثربخش‌ترین راه می‌گردند. این کار اغلب مستلزم حذف فریم هایی از کلیپ‌هاست. پیرایش، از بین بردن فریم های ناخواسته از ابتدا و یا انتهای یک کلیپ ویدئو یی است. ویرایش گر یک نقطه شروع جدید و یک نقطه پایان جدید را شناسایی می‌کند. سپس نرم افزار فریم هایی را حذف می‌کند که خارج از این محدوده قرار دارند. پیرایش می‌تواند در خط زمان به انجام برسد. برنامه‌ های پیشرفته‌تر نیز پنجره‌ای جداگانه یا پنجره‌هایی را در اختیار می‌گذارند که در آن‌ها کلیپ همراه با کنترل گرهای خاص مورد نیاز برای پیرایش، نمایش داده می‌شود: پیشروی فریم به فریم، کنترل گرهای پیش نمایش (پخش، توقف، عقب گرد) و دکمه‌ها یا کولیس‌های لغزنده برای علامت گذاری نقاط شروع و پایان پیرایش فریم هایی را حذف کرده و در نتیجه طول کلی ویدئو را کوتاه می‌سازد. در برخی موارد، حفظ طول معینی از ویدئو اهمیت دارد. برای مثال، یک پیام بازرگانی ممکن است لازم باشد دقیقا شصت ثانیه طول بکشد یا دنباله‌ای از تصاویر ممکن است برای تکمیل دکلمه‌ای طراحی شده باشد که در دقیقه و ده ثانیه به طول می‌انجامد. یک رویکرد، کشیدن دستی کلیپ ویدئو یی دیگری در این پروژه، برای جبران فریم های از دست رفته کلیپ پیرایش شده است. رویکرد دیگر به کارگیری پیرایش دو طرفه است که ویرایش غلتان هم نامیده می‌شود. در یک ویرایش غلتان پیرایش یک کلیپ به صورت خودکار کلیپ بعدی را طولانی‌تر می‌کند. این کار مدت زمان اصلی ویدئو را حفظ می‌کند. در پکیج جامع دیجیتال مارکتینگ تخصصی نوکارتو می‌توانید پیرامون موضوع بازاریابی عناصر چند رسانه ای، اطلاعات جامعی را به‌دست بیاورید.

ترانزیشن‌ ها جلوه‌هایی هستند که برای حرکت به درون کلیپ یا خارج شدن از آن به کار می‌روند. ترانزیشن‌ها معمولا بین کلیپ‌ها اعمال می‌شوند، اما آن‌ها را می‌توان در ابتدای نخستین کلیپ ویدئو یا در پایان آخرین کلیپ نیز به کار برد. در حالی که صدها ترانزیشن متنوع وجود دارند، دسته‌های عمده ترانزیشن عبارتند از: برش‌ها، محو شدن‌ها، حل شدن‌ها و پاکسازی‌ها.

* برش جزو ساده‌ترین ترانزیشن‌ها است، چرا که به یک معنا، اصلا ترانزیشن محسوب نمی‌شود. در برش، یک کلیپ پایان می‌گیرد و دیگری بدون دخالت هیچ جلوه‌ای آغاز می‌شود.
* محو شدن‌ها ترانزیشن‌هایی بین یک تصویر و صفحه‌ای سیاه هستند. برخی اوقات یک ویدئو با محو بودن درون سیاهی و ترانزیشن به نخستین تصویر کلیپ آغاز می‌شود. کلیپ نهایی می‌تواند از آخرین تصویر به درون سیاهی محو شود. محو شدن‌ها بین کلیپ‌ها نیز به کار می‌روند؛ این جلوه، اغلب برای القای تغییری عمده در صحنه صورت می‌گیرد.
* در حل شدن، آخرین تصویر کلیپ اول در نخستین تصویر کلیپ دوم حل می‌شود. حل شدن‌ها اغلب تغییر مکان ظریفی بین صحنه‌ها فراهم می‌آورند و تمایل دارند تا برای القای پیوستگی بین اعمال مرتبط، به کار گرفته شوند.
* پاک‌سازی، یک تصویر را با تصویر دیگر، از طریق حرکت دادن هر یک به شکلی خاص، جا به جا می‌کند. برای مثال پاک‌سازی شعاعی، خطی را که یک انتهای آن در مرکز ثابت است به دور صفحه نمایش می‌چرخاند. همین‌طور که خط صفحه نمایش را جارو می‌کند، تصویر نخست جایگزین تصویر دوم می‌شود ویرایش گرهای ویدئو یی همچنین ابزار های گوناگونی را برای پدید آوردن عنوان‌ها، قدردانی‌ها و سایر متن‌ها ارائه می‌دهند. بسیاری از ویرایش گرها علاوه بر کنترل معمول روی فونت، اندازه و رنگ، جلوه‌های ویژه متنی نیز ارائه می‌دهند مانند عناوینی که به نظر می‌رسد روی صفحه نمایش تایپ می‌شوند یا قدردانی‌هایی که می‌چرخند. انعطاف‌پذیری ویرایش دیجیتال در دسترس بودن بسیاری از جلوه‌های ویژه دیگری را تضمین می‌کند که می‌توانند در هر قسمتی از ویدئو به کار روند. همه چیز، از مه و باران گرفته تا اثرات زمین لرزه و گرد و غبار می‌توانند به راحتی در ویدئو ی دیجیتال به کار برده شوند. خدمات تخصصی اینستاگرام اعتبار و تداوم کسب و کارتان را تضمین می‌کند.

گام سوم

رندر

فرایند ویرایش، ویدئو ی مادری تولید می‌کند که تنها می‌توان آن را درون نرم افزار ویرایش به کار گرفت. در واقع، ویدئو ی مادر مجموعه‌ای از شاخص‌ها و راهبردها برای انجام عملیات روی فیلم‌های اولیه منبع اصلی است. ویرایش، فیلم اولیه را تغییر نمی‌دهد و ویدئو ی تازه‌ای نیز به وجود نمی‌آورد. این ترفند اطلاعات ویدئو ی اصلی را حفظ می‌کند و سبب صرفه‌جویی در فضای فایل می‌‌شود.
برای این که ویدئو ی مادر در نرم افزار های دیگر به کار رود یا حتی به عنوان یک محصول مستقل عمل کند، باید به یک فایل ویدئو یی جدید و مستقل تبدیل شود. این امر معمولا مستلزم پدید آوردن محتوای دیجیتال تازه‌ای است، برای مثال، حل شدن‌ها به فریم‌ های جدیدی نیاز دارند که عناصر دو یا چند تصویر مختلف را با هم ترکیب کنند همچنین جلوه‌های ویژه به جرح و تعدیل بسیاری از فریم ها نیاز خواهند داشت.
رندر فرایند اعمال کردن اعمال ویرایشی است که ویدئو ی مادر برای تولید فایل های ویدئو یی مستقل و جدید مشخص کرده است. با توجه به طیف گسترده گزینه‌های ویرایشی موجود، رندر می‌تواند به عملیاتی بسیار زمان بر و پر پردازش تبدیل شود و در طول فرایند رندر، تولید کننده گزینه‌های خروجی را نیز بر اساس کاربرد در نظر گرفته شده ویدئو مشخص می‌کند. ویدئو یی که برای توزیع به شکل DVD در نظر گرفته شده باشد، نسبت به ویدئو ی مناسب برای وب به شکل متفاوتی رندر می‌شود. گزینه‌های رندر نرم افزار های دیجیتال عبارتند از: روش فشرده سازی ویدئو؛ درجه وضوح یا اندازه صفحه نمایش؛ نرخ فریم؛ نرخ داده های ویدئو یی و فرمت صوتی و نرخ داده های صوتی.
یکی از مهم‌ترین تصمیمات، انتخاب کدک است. همه ویدئو های دیجیتالی در نظر گرفته شده برای توزیع باید فشرده سازی شوند. کدک مخصوصی که به کار خواهد رفت تا حد زیادی تعیین کننده کیفیت ویدئو ی حاصله و همچنین راه هایی است که با آن‌ها می‌توان ویدئو را به طرز مطلوبی به کاربر تحویل داد. نرم افزار ویرایش گر معمولا طیف وسیعی از انتخاب‌ها را فراهم می‌کند که اغلب نسخه‌های مختلفی از فرمت‌های MPEG و ویدئو های جریانی مانند RealVideo را شامل می‌شود.
درجه وضوح صفحه نمایش نیز بسته به نحوه تحویل با هم متفاوت است. درجه وضوح ۴۸۰ *۷۲۰ معمولا برای DVD ها به کار می‌رود، در حالی که یک درجه وضوح پایین مانند ۳۲۰*۲۴۰ بیشتر برای رسانه های کم ظرفیت‌تر و کندتری مانند CD مناسب است. دوباره بگوییم که، پهنای باندهای پایین بسیاری از اتصالات اینترنت، به بهره‌گیری از درجه وضوح‌های پایین‌تری مانند ۲۴۰*۱۸۰ برای ویدئو های جریانی و پیوست ایمیل های ویدئو یی می‌انجامند. با استفاده از خدمات دیجیتال مارکتینگ شرکت نوکارتو می‌توانید به کسب و کار خود رونق بخشید.
نرخ فریم عامل مهم دیگری در اندازه فایل های ویدئو یی است. کاهش نرخ فریم می‌تواند مقدار اطلاعات ویدئو یی را که کامپیوتر باید در زمانی معین پردازش کند شدیدا کاهش دهد. سخت افزار کامپیوتر و پهناهای باند شبکه همواره بهتر می‌شوند؛ اما نرخ فریم های ویدئو های جریان یافته از طریق وب، اغلب باید کاهش داده شوند تا از این که طیف گسترده‌ای از کاربران می‌توانند آن‌ها را به طرز مطلوبی مشاهده کنند، اطمینان حاصل شود.
تولید کنندگان پس از انتخاب کدک، درجه وضوح و نرخ فریم مناسب، نرخ داده های ویدئو یی را تعیین می‌کنند. کدک‌ها را معمولا می‌توان با تنظیم کیفیت های مختلفی فشرده سازی کرد. تنظیم یک نرخ داده نسبتا پایین، فشرده سازی بیشتری می‌طلبد و معمولا ویدئو یی با کیفیت پایین‌تر تولید می‌کند. گرچه اغلب کسب اطمینان از تحویل مطلوب ضرورت دارد. نرخ‌ ها از ۲۰ تا ۳۰ کیلوبایت در ثانیه برای ویدئو ی جریانی کیفیت پایین، تا حدود ۹ کیلوبایت در ثانیه برای DVD ها متفاوت هستند. تولید کنندگان علاوه بر انتخاب یک نرخ داده، اغلب اختیار انتخاب رمزگذاری نرخ بیت متغیر یا ثابت را نیز دارند. گاهیVBR (نرخ بیت متغیر) با به کار گیری دو مرحله به انجام می‌رسد؛ یکی تجزیه و تحلیل داده های ویدئو یی برای تعیین این که کدام صحنه در نرخ بالاتر یا پایین‌تر ضبط شود و دیگری برای انجام خود رمزگذاری. این کار فرایند رندر را کند می‌کند ولی معمولا به کیفیتی بالاتر از CBR (نرخ بیت ثابت) می‌انجامد.
بیشتر ویدئو ها صدا نیز دارند. صدا در تراک‌های جداگانه از ویدئو ضبط می‌شود و می‌تواند با به کارگیری کدک‌ها و نرخ داده های مختلف نیز رمزگذاری شود. هنگامی که اندازه فایل و نرخ داده ها آن‌چنان تعیین کننده نیستند، صدا اغلب در فرمت فشرده نشده و به طور گسترده پشتیبانی شده PCM (مدولاسیون کد پالس) ضبط می‌شود. گزینه‌های فشرده سازی عبارتند از: فرمت‌های MP3 و AC-3 دالبی دیجیتال. شما می‌توانید با استفاده از پکیج جامع بازاریابی و تبلیغات تخصصی اینستاگرام باعث پیشرفت کسب و کار خود شوید.