فناوری های فونت

( فناوری های فونت ) استانداردهایی از قبیلRTF ، ASCII و یونی کد، کدهایی را برای اختصاص دادن به کاراکترهای متنی مشخص تعیین می‌کنند. برای مثال، کدهای ۱۰۱۰۱۰۰ ۱۱۰۰۱۰۱ ۱۱۱۱۰۰۰ ۱۱۱۰۱۰۰ واژه “متن” را در ASCII معین می‌کنند.
اختصاص کد تنها نخستین گام در فرایند تولید متن کامپیوتر ای است. همچنین باید متن را از طریق مانیتور یا چاپگر نمایش داد. از شگردهای نمایش متن به عنوان فناوری های فونت یاد می‌شود. دو رویکرد اساسی برای تولید نمایش متن وجود دارد. اولین رویکرد فونت ‌های نقش بیتی را به کار می‌گیرد و دومین رویکرد بر پایه فونت های Outline است. در پکیج جامع دیجیتال مارکتینگ تخصصی نوکارتو می‌توانید پیرامون موضوع بازاریابی عناصر چند رسانه ای، اطلاعات جامعی را به‌دست بیاورید.

فونت های نقش بیتی

یک مانیتور کامپیوتر مشبکی از پیکسل‌ها، یا عناصر تصویر را به نمایش می‌گذارد. مانیتوری با وضوح ۶۰۰*۸۰۰، ۳۰۰ خط عمودی و ۶۰۰ خط افقی و در کل ۴۸۰۰۰۰ پیکسل واحد را نمایش می‌دهد. هر یک از این پیکسل‌ها را می‌توان با یک یا چند بیت توصیف کرد. اگر تنها یک بیت استفاده شود، دو مقدار رنگ، معمولا سیاه یا سفید، می‌توانند به هر پیکسل اختصاص داده شوند، دو بیت می‌تواند چهار رنگ را نشان دهد؛ سه بیت، هشت رنگ والی آخر. تعداد رنگ‌های ممکن با اضافه شدن هر بیت، دو برابر می‌شود.
در یک فونت نقش بیتی، هر پیکسل از هر حرفی که نمایش داده می‌شود توسط یک کد دو دویی توصیف می‌شود. فهرست شدن این کدها در زمانی که نمایش داده می‌شوند نگاشتی از کاراکترهای متن را تشکیل می‌دهد، از این رو “نقش بیتی” نام دارد. از آن‌جا که اطلاعات باید در مورد هر پیکسل ذخیره شود، فونت های نقش بیتی به مقدار نسبتا زیادی حافظه نیاز دارند. این مسئله به ویژه زمانی درست است که طیف بسط یافته‌ای از رنگ مورد نیاز باشد، چرا که این امر ( فناوری های فونت ) نیاز دارد بیت‌های بیشتری برای هر پیکسل به کار گرفته شوند. برای مثال یک طیف ۲۵۶ رنگ، برای نشان دادن هر پیکسل از کاراکترهای متن به ۸ بیت نیاز دارد.
فونت های نقش بیتی این امتیاز را دارند که به طراحان مجال کنترل دقیق بر ظاهر کاراکترهای متن را می‌دهند. فونت ها را می‌توان در سطح پیکسل واحد ویرایش کرد، با این اطمینان که کاراکترها دقیقا آن‌چنان که در نظر گرفته شده بود، ظاهر خواهند شد. درجه کنترل می‌تواند به ویژه در استفاده از فونت های کوچک‌تر مهم باشد، زیرا هنگامی که اندازه فونت کاهش می‌یابد کاراکترها اغلب ناخواناتر می‌شوند.
به طور کلی، نقش بیتی‌های مختلف باید به صورت جداگانه برای هر اندازه‌ای از متن مورد استفاده طراحی شوند. فونت های نقش بیتی در تغییر مقیاس ضعف دارند. برای مثال، تلاش برای بزرگ کردن نقش بیتی ۱۲ نقطه‌ای به ۲۸ نقطه‌ای، به طور کلی در کاراکترهای متن اعوجاج‌هایی ایجاد می‌کند. علت آن این است که ( فناوری های فونت ) کامپیوتر باید پیکسل‌های بیشتری را در کاراکتر جدید و بزرگ اعمال کند، به جای آن‌که طراح فونت مستقیما آن‌ها را برگزیند. برای استفاده اثربخش از فونت های نقش بیتی، باید آن‌ها را برای هر طرح حروف، شیوه و اندازه نقطه جدا کرد تا بتوان از آن‌ها بهره برد. این کار حافظه مورد نیاز را به گونه چشم‌گیری افزایش می‌دهد. همچنین انعطاف‌پذیری در استفاده از متن کامپیوتر ای را محدود می‌سازد چرا که فونت مورد نیاز ممکن است در صورت لزوم در دسترس نباشد.

فونت های Outline

فونت های Outline راه حلی برای مشکلات حافظه و انعطاف‌پذیری مربوط به فونت های نقش بیتی ارائه می‌دهند. راهبرد اساسی در فونت های Outline ذخیره مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها برای طراحی کاراکتر به جای نگاشت هر یک از پیکسل‌های کاراکتر است. یکی از فناوری های رایج فونت Adobe’s RstScript Outline است. PostScript مجموعه‌ای از دستورات و پارامترها را برای تولید کاراکترهای متنی معین می‌کند، سپس کامپیوتر کاراکتر ( فناوری های فونت ) را برای نمایاندن روی صفحه نمایش ترسیم می‌کند یا سبب می‌شود چاپگر کاراکتر را روی کاغذ چاپ کند. برای تولید یک فونت با اندازه‌ای دیگر، PostScript به سادگی فرمان رسم متفاوتی صادر می‌کند. بنابراین فونت های Outline مقیاس بسیار اثربخش‌تری نسبت به نقش بیتی‌ها دارند. علاوه بر این، بر خلاف نقش بیتی‌ها لازم نیست برای استفاده از هر کاراکتر شرح مفصلی از آن را ذخیره کرد. تمام آن‌چه باید ذخیره شود دستورات ترسیم است. در نتیجه، فایل های فونت های Outline بسیار کوچک‌تر از فونت های نقش بیتی هستند. دستورات PostScript همچنین می‌توانند برای توصیف عناصر دیگر صفحه آرایی، از جمله تصویرگری به کار روند.
فونت های دیگر Outline در پی موفقیت PostScript توسعه یافتند. برای مثال Apple و Microsoft در تولید True Type برای استفاده در کامپیوتر های خود با یکدیگر همکاری کردند. این امر به هر دوی این شرکت‌ها اجازه داد بدون پرداخت حق تألیف برای استفاده از PostScript از یک فونت Outline کارآمد و مقیاس‌پذیر بهره ببرند. استفاده از TrueType اکنون در هر دو سیستم عامل Windows و Macintosh بسیار رایج است. البته PostScript در نشر حرفه‌ای انتخاب استاندارد باقی مانده است. پروژه های چند رسانه ای که موضوعات چاپی با کیفیت بالایی را در بردارند، اغلب به استفاده از فونت های PostScript نیاز دارند. با استفاده از خدمات دیجیتال مارکتینگ شرکت نوکارتو می‌توانید به کسب و کار خود رونق بخشید.

نمایش متن و هموارسازی لبه های کنگره‌دار

هر دو فونت نقش بیتی و Outline روی مانیتور به عنوان الگوهایی از پیکسل‌ها نمایش داده می‌شوند. همچنین بسیاری از چاپگرها از نقاط جداگانه رنگ برای تشکیل کاراکترهای متن استفاده می‌کنند. پیکسل‌ها معمولا به شکل مربع‌های بسیار کوچک نمایش داده می‌شوند. در صورتی که خط‌ها عمودی یا افقی باشند، خطوط صافی را می‌توان با جمعی از این مربع‌های کوچک پدید آورد. البته منحنی‌ها و خطوط زاویه‌دار، با جلوه‌ای پلکانی (که اغلب آن‌ها را کنگره می‌نامند) ظاهر می‌شوند. این انحراف از شکل واقعی کاراکتر متنی، ناهمواری نام دارد. هموارسازی لبه‌های کنگره‌دار ( فناوری های فونت ) توسط ترکیب رنگ متن با رنگ پس زمینه‌ای که متن در آن قرار دارد، با این جلوه مبارزه می‌کند. پیکسل‌های مجاور متن سیاه در زمینه سفید، سایه خاکستری پیدا خواهند کرد؛ برای متن قرمز در زمینه سفید ممکن است از صورتی استفاده شود. این سایه زنی متن را با زمینه ترکیب می‌کند و ظهور خطوط کنگره دار را به حداقل می‌رساند متن ضد پله پله شده گزینه‌ای در برنامه های ویرایش تصویر است مانند Photoshop که اغلب در برنامه های چند رسانه ای به طور خودکار به کار بسته می‌شود. تولید متن مرتب و حرفه‌ای معمولا نیاز به استفاده از هموارسازی لبه‌های کنگره‌دار دارد. خدمات تخصصی اینستاگرام اعتبار و تداوم کسب و کارتان را تضمین می‌کند.

مشکل فونت های نصب شده

الگوهای کدگذاری مورد استفاده برای متن، مانند ASCII یا یونی کد، آن‌قدر پشتیبانی می‌شوند که توسعه دهندگان چند رسانه ای نیازی نیست تا نگران در دسترس بودن آن‌ها برای کاربران باشند.
این مسئله در مورد فونت ها درست نیست. فونت های خاص (Chicago Times Palatino و غیره) باید در سیستم عامل کاربر نصب شوند تا متن آن‌چنان که مد نظر توسعه دهنده ( فناوری های فونت ) بوده است نشان داده شود. اگر آن فونت خاص در دسترس نباشد، سیستم عامل کامپیوتر معمولا فونت دیگری را جایگزین می‌کند که ممکن است نتیجه آن دلخواه نباشد. احتمالا تراز متن به هم می‌ریزد و ممکن است روانشناسی نمایش متن دگرگون شود.
توسعه دهندگان دو راهبرد اساسی برای مقابله با چالش فونت های نصب شده به کار می‌گیرند. نخست این که تنها از فونت هایی استفاده می‌کنند که به طور گسترده‌ای در دسترس هستند. Bokm an Arial Times ، Courier و Lucida تقریبا در تمام کامپیوتر های Windows وجود دارند. فونت های رایجی که در مکینتاش نصب می‌شوند، عبارتند از: New York Geneva، Courier Chicago و Times. با محدود کردن طراحی به یکی ( فناوری های فونت ) از این فونت ها می‌توان مطمئن بود که کاربران در مجموع متن را آن‌چنان می‌بینند که توسعه دهندگان برنامه ریزی کرده بودند.
راهبرد دوم قرار دادن فونت مورد نیاز در دسترس کاربر است. این کار با قرار دادن فونت، همراه دستورالعمل نصب، بین فایل های برنامه انجام می‌شود. سپس کاربر پیش از استفاده از نرم افزار چند رسانه ای فونت یا فونت های مورد نیاز را نصب می‌کند. مطابق با تمام نرم افزارها، توسعه دهنده باید شرایط مجوز مربوط به فونت را پیش از توزیع تعیین کند. در حالی که بعضی فونت ها ممکن است اصلا برای توزیع نباشند، فونت های دیگری هم هستند که نیاز به پرداخت هزینه ( فناوری های فونت ) دارند سازگاری با چند پلتفرم جنبه دیگری از مشکل فونت های نصب شده است. فونت هایی که مشابهت اسمی دارند ممکن است در سیستم عامل کامپیوتر های مختلف یکسان ظاهر نشوند. برای مثال فونت تایمز Windows، همان ظاهر تایمز در مکینتاش را ندارد. توسعه دهندگانی که هر دو سیستم عامل را هدف برنامه های خود قرار می‌دهند نیاز دارند محصولات خود را در هر سیستم عامل جداگانه آزمایش کنند. شما می‌توانید با استفاده از پکیج جامع بازاریابی و تبلیغات تخصصی اینستاگرام باعث پیشرفت کسب و کار خود شوید.

برای مطالعه مقاله های دیگر در زمینه‌های مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات اینجا کلیک کنید.