پیام های بصری چگونه دریافت می‌شوند؟

( پیام های بصری چگونه دریافت می‌شوند؟ ) پیام های بصری در سطوح سه‌گانه بیان و دریافت می‌شوند: از راه بازنمایی یا شبیه سازی طبیعت که از راه ثبت مشاهدات آن‌چه در محیط زیست و در تجربیات خود می‌بینیم و باز می‌شناسیم، صورت می‌گیرد. از راه انتزاعی، یعنی تبدیل کیفیت جنبشی رویداد بصری به مؤلفه‌های بصری اصلی و بنیادی خود با تأکید بر روی وسایل پیام رسانی هر چه مستقیم‌تر و مهیج‌تر و حتی بدوی، از راه سمبل یا رمز، یعنی از راه جهان پر وسعت دستگاه های نمادی رمزی که انسان به دلخواه خویش آفریده و به آن‌ها معنا داده است. این سطوح سه‌گانه‌ی اخبار بصری با یکدیگر بستگی دارند و یکدیگر را می‌پوشانند، ولی به هرحال آن‌قدر از یکدیگر متمایز هستند که بتوان یک یک آن‌ها را جداگانه از لحاظ ارزش و قابلیت پیام رسانی و کیفیت‌شان در فرایند بصری تحلیل کرد. در پکیج جامع دیجیتال مارکتینگ تخصصی نوکارتو می‌توانید پیرامون موضوع بازاریابی عناصر چند رسانه ای، اطلاعات جامعی را به‌دست بیاورید.
ما پدیده‌های موجود در محیط را با بسیاری از جزئیات‌شان می‌بینیم و کلیه‌ی عناصر بصری موجود در آن‌ها را تشخیص می‌دهیم، و این بینایی برای برقرار کردن ارتباط متقابل با محیط بسیار ضروری است. ما سراسر جهان طبیعی اطراف نظیر آسمان، دریا، درختان، زمین، شب و روز را مشاهده می‌کنیم و نیز جهان ساخته‌ی خود شهرها، خانه‌ها، ماشین آلات و غیره را نیز می‌بینیم. قسمت اعظم آموزش انسان چه به طور غریزی و چه آگاهانه، صورت بصری دارند و بینا بودن تنها شرط لازم برای فهم است. همان‌طور که برای صحبت کردن و فهمیدن حرف‌های دیگران نیازی به سواد نیست، فهم و ساختن پیام های بصری نیز مشروط به آموزش بصری نیست. این گونه توانایی‌ها برای بشر ذاتی است و آن‌ها را بدون هیچ‌گونه تعلیم خاصی تا حدودی می‌تواند فرا گیرد، توانایی انسان در برقرار کردن ارتباط از طریق زبان و تصویر در طول تاریخ رشد یافته است، و به همان گونه نیز این توانایی در یک طفل به طور طبیعی رشد می‌کند. اخبار بصری برای بقا و بالا رفتن سطح آگاهی بشر دارای اهمیت فوق‌العاده است. ولی تاکنون استعداد فهم و ایجاد پدیده‌های بصری بر خلاف سواد کمی برای همه ضروری در نظر گرفته نمی‌شد، ولی در این عصر اعتبار این امر دیگر به فوت سابق نیست. ما هم اکنون با نسلی روبه رو هستیم که با تصاویر عکاسی، فیلم، تلویزیون و غیره بسیار خو گرفته است و با آن وسایل تربیت می‌شود. در آینده این تصاویر ( پیام ) اهمیت بیشتری نیز پیدا می‌کنند، و به زودی دوربین و تلویزیون به وسایل کمکی لازم برای رشد اندیشه‌ها تبدیل می‌شود. البته در این‌جا غرض از مقایسه‌ی زبان با ارائه‌ی تصویر رقابت و تعارض میان آن دو نیست، بلکه منظور صرف مقایسه کردن آن‌ها از نظر قابلیت و میزان تأثیر است. یکی از توانایی‌های منحصر به فرد بشر پیام رسانی است و آموزش بصری در واقع تداوم و بالا رفتن میزان این توانایی است. کپی و بازسازی اخبار بصری موجود در طبیعت باید از عهده‌ی همه کس برآید. باید آن را آموخت. ولی برای نیل به این هدف، بر خلاف زبان، قواعد قراردادی وجود ندارد. در واقع قواعد این کار در نحوه و نوع کارکرد حواس ما نهفته است. ما می‌توانیم ببینیم و آن‌چه را که می‌بینیم، می‌فهمیم و بسیاری از مسایل را از طریق بصری تجزیه و تحلیل می‌کنیم. هم اکنون تقریبا همه‌ی افراد با کمک دوربین عکاسی می‌توانند آن‌چه را می‌بینند بازسازی تصویری کنند. این تصاویر ( پیام ) را می‌توان مدت‌ها حفظ کرد و یا به چاپ و تکثیر آن پرداخت. مسئله‌ی مهم این است که چگونه و از چه راه ارتباط با تصویر تفهیم، آموخته، و بیان می‌شود. قبل از اختراع دوربین عکاسی فقط هنرمندان می‌توانستند با تصویر ارتباط برقرار کنند البته کودکان و افراد عقب افتاده نیز تصاویری به وجود می‌آورند. ولی آن‌ها نمی‌دانند که در واقع قادر به برقرار کردن ارتباط بصری نیستند. مثلا همه‌ی ما می‌توانیم با دیدن پرنده‌ای آن را تشخیص دهیم، و می‌توانیم آن تشخیص اولیه و ساده‌ی خود را تعمیم بخشیم و به پاره‌ای از صفات کلی نوع آن پرنده پی ببریم، ولی برای بعضی‌ها چنین کاری مقدور نیست و ذهن آن‌ها در همان مرحله‌ی نخست یعنی در ظاهر امر متوقف می‌ماند. برای لئوناردو داوینچی پرنده به معنای پرواز بود و تعمق در این باره او را به آن‌جا کشاند که سعی کند ماشین‌های پرنده‌ای اختراع نماید. دیدن کبوتری سفید برای ما معنابی بس وسیع‌تر دارد به معنای عشق و صلح. اشخاص ژرف بین به آن‌چه آشکار و ظاهر است اکتفا نمی‌کنند، آن‌ها با گذر از ظواهر بصری و سطحی به جهان بزرگ‌تری از معانی می‌رسند.

شیوه‌ی شبیه سازی

واقعیت نخستین و مهم‌ترین تجربه‌ی بصری است. یک پرنده را می‌توان از طریق شکل کلی آن و خطوط و جزئیات مهمش تشخیص داد. ولی هنگامی که منظور بازنمایی دقیق یک نوع پرنده باشد، از مقوله‌ی کلی پرنده به نوع خاصی از پرنده می‌رسیم و این‌جاست که دانستن جزئیات ظریفی نظیر نسبت اندام‌ها، اندازه و نحوه‌ی حرکت آن و غیره برای تشخیص آن از سایر پرنده‌ها لازم است. اگر بخواهیم از این هم دقیق‌تر شویم و مثل یک قناری خاص را تصویر کنیم به دانستن جزئیات ظریف‌تر و بیشتری نیاز داریم. زیرا باید تصویرمان از آن قناری آن‌قدر دقیق باشد که تفاوت آن با قناری‌های دیگر مشهود شود. در نتیجه، هنگام شبیه سازی با بازنمایی پدیده‌ها هر چه از کلی به خاص نزدیک‌تر شویم جزئیات و اخبار بصری را با تجربه‌ی مستقیم مشاهده می‌توان دریافت. همه‌ی ما در واقع دوربین‌های عکاسی کامل و منحصر به فردی هستیم، همه‌ی ما می‌توانیم اخبار بصری را ضبط کنیم و هنگام نیاز تصاویر خوبی از آن‌ها به خاطر آوریم تفاوت میان دوربین عکاسی و ذهن ایشان میزان وفاداری آن‌ها به اصل در هنگام مشاهده و مراجعه‌ی مجدد به آن‌هاست. واضح است که هنرمند و دوربین عکاسی در این مورد از توانایی خاصی برخوردارند. خدمات تخصصی اینستاگرام اعتبار و تداوم کسب و کارتان را تضمین می‌کند.
شبیه ترین شکل به یک پرنده ی واقعی بعد از یک مدل سه بعدی یا مجسمه‌ی واقع گرایانه یک تصویر عکاسی است که با دوربین عکاسی خوب و تنظیم شده‌ای در نور مناسب از یک پرنده گرفته می‌شود. تصویر عکاسی بی‌شباهت به چشم و مغز ( پیام ) انسان نیست، و به همان گونه پرنده‌ی واقعی را در محیط واقعی تقلید می‌کند. به همین دلیل این نوع تصاویر را واقع گرایانه می‌نامیم. البته ناگفته نماند که هر تجربه‌ی مستقیم بصری، از تصویر عکاسی گرفته تا طرح های امپرسیونیستی، تا حدودی تحت تأثیر تعابیر ذهنی فردی قرار می‌گیرند. کلیه‌ی مفاهیم در همه سطوح از مفهوم «من پرنده را می‌بینم» تا «من پرواز را می‌بینم»، همیشه در معرض تعابیر ذهنی قرار گرفته‌اند و تعابیر هر یک از ما منحصر به فرد است بعضی تصور می‌کنند که هرگونه مطالعه و تحقیق پیرامون توانایی‌های بصری انسان باعث ضایع شدن روح خلاق بشر می‌شود و از آن پرهیز می‌کنند. ولی این ترس کاملا بیهوده است. در حقیقت نوعی بینش عارفانه نسبت به پدیدآورندگان آثار هنری وجود دارد، و این بینش چنان است که گویی کار آن‌ها با نیروی عقل نباید ارتباط داشته باشد، ولی این طور نیست. رشد و ازدیاد وسایل بصری و تصویر در زندگی اجتماعی بشر نباید دیگر مغلوب نیروی الهامات و از روش و شیوه‌های عقلی گریزان باشد. طرح دادن به یک کتاب، نقاشی کردن یک تصویر همگی اموری بسیار بغرنج هستند و درست به همین دلیل باید از هر دو، الهام و نیروی عقل بهره جست. می‌دانیم که حتی قواعد ریاضی نیز تفکر خلاق را در ریاضیات مختل نمی‌کند همان طور که دانستن دستور زبان نیز مانعی در راه خلق آثار ادبی به شمار نمی‌رود، و به طور کلی انسجام و فصاحت، چه در کلام و چه در پدیده‌های بصری، باعث نازیبا شدن آن‌ها نمی‌گردد. یک فکر بصری اگر درست و خوب بیان شود می‌تواند از همان زیبایی برخوردار باشد که در یک قضیه‌ی ریاضی یا در یک قطعه‌ی سونات موسیقی وجود دارد.

تصویر عکاسی یکی از بهترین وسایل نشان دادن واقعیت است. در دوره‌ی رنسانس اتاقک‌های تاریکی ابداع شده بود که فقط یک روزنه‌ی بسیار کوچک روی یکی از دیوارها یا سقف آن به دنیای خارج باز می‌شد و شخص یا اشخاصی که به داخل این اتاقک‌ها می‌رفتند می‌توانستند تصویر مناظر بیرون را که از آن روزنه روی دیوار مقابل و با زمین به صورت وارونه منعکس می‌شد ببینند. این اتاقک‌ها که در واقع نوع نخستین دوربین عکاسی بودند فقط جنبه‌ی تفننی و سرگرم کننده داشتند از آن زمان تا کنون، فن عکاسی تکامل بسیار یافته است، ولی به هر حال همان اتاقک‌های تاریک گامی بود که در راه این تکامل بر داشته شده و هم اکنون مشاهده می‌کنیم که عدسی دوربین چه بدایعی از خود نشان داده است. با استفاده از خدمات دیجیتال مارکتینگ شرکت نوکارتو می‌توانید به کسب و کار خود رونق بخشید.
وسایل فنی عالی‌تر امروز ما را قادر کرده است تا تصاویر ثابتی از پدیده‌های خارجی ضبط کنیم، یا با نمایش فیلم سینمایی وقایع مختلفی را در آن واحد به میلیون‌ها انسان نشان دهیم. فن عکس‌برداری قرن‌هاست که همراه جامعه بشری در حال تکامل است و از مراحل متعددی عبور کرده است. ابتدا تصاویر به صورت داگرو تایپ (Daguerreotype) بود که فقط یک عکس از این طریق به دست آمد و قابل تکثیر نبود. سپس شبوه‌ی کولوتایپ (Collotype) در کار آمد و از این راه امکان تکثیر چند عکس از روی آن وجود داشت و بالاخره فیلم‌های نگاتیو نرم و انعطاف‌پذیر، کداک و فیلم‌های متحرک سینمایی و غیره پیدا شد. در حال حاضر، تصاویر عکاسی با فیلم‌ها و صفحات یا پلیت‌های هاف‌تون چاپ به دست می‌آید و کیفیت این نوع مواد به تدریج رو به بهبود است. تمام این پیشرفت‌های فنی باعث شده است که جذابیت و افسون عکاسی برای همگان روزافزون گردد. امروز با همین تصاویر وقایع روزمره‌ی ساده دایم از طریق روزنامه‌ها، مجلات و نشریات به میلیون‌ها انسان نشان داده می‌شود. قابلیت گزارشگری تصاویر عکاسی در پدیده‌ی تلویزیون به اوج خود می‌رسد و همان طور که دیدیم رخدادهای مهمی را عده‌ی زیادی از مردم جهان در اقصا نقاط کره‌ی زمین در آن و احد مشاهده می‌کنند، با چاپ میلیونی تصاویر و مخابره‌ی آن‌ها و با فیلم، مفهوم زمان و مکان در اذهان بشر به صورت برگشت ناپذیری دستخوش تغییر شد.
به اصل مطلب برگردیم، یک پرنده را با برداشتن عکس می‌توان در زمان و مکان ثابت نگاه داشت. یک نقاشی واقع گرایانه نیز کم و بیش همین کار را انجام می‌دهد. ولی وجود هنرمند در این جریان ضروری است مثلا آدوبون (Audubon) نقاشی‌های خود را به منظور استفاده‌های عملی تهیه کرده است. او پرنده‌های بسیاری را به این منظور مورد مطالعه، یا اتود، قرار داده است، و جزئیاتی که او در کارهایش ضبط کرده اعجاب‌آور است و اصطلاحا می‌گوییم این کارها زنده‌اند.

منظورمان از این حرف آن است که هنرمند در این کارها قصد داشته است که پرنده ( پیام )، یا هرچیز دیگری که از آن گزارش بصری تهیه می‌کند، حتی‌المقدور آن‌چنان به نظر رسد که در طبیعت وجود دارد. آدوبون فقط برای سرگرمی و یا فقط برای خودش تصویر نمی‌ساخته است، بلکه او می‌خواسته مطالبی را ضبط کند که برای دانشجویان مراجع بصری مفیدی باشد تا بتوانند به هنگام لزوم از آن‌ها برای تشخیص انواع ویژگی‌های آن پرنده‌ها استفاده کنند تصویر عکاسی نیز می‌تواند این کار را انجام دهد ولی از برخی لحاظ این موضوع مورد بحث است که کار هنرمند نقاش بهتر است یا دروبین عکاسی، اغلب کار نقاشی را در این موارد بهتر می‌دانند، زیرا به هنگام نقاشی هنرمند احاطه‌ی بیشتری بر کارش دارد و می‌تواند تصویر را با وضوح بیشتری به معرض نمایش بگذارد، ویژگی‌های موضوع را بهتر بنمایاند و جزئیات کم اهمیت‌تر را حذف کند. این عملیات آغاز همان کاری هستند که بدان آبستراکسیون یا انتزاعی کردن می‌گویند.
عمل انتزاعی کردن یک تصویر در واقع استرلیزه کردن یا پالودن آن است، به این معنا که عوامل بصری متعدد تصویر حذف می‌شوند. و مهم‌ترین و بارزترین جنبه‌های آن باقی می‌ماند. مثلا اگر منظورمان نشان دادن حرکت پرنده باشد، از جزئیات ثابت آن چشم‌پوشی می‌شود.
حذف جزئیات از این‌جا به بعد دو راه مختلف را می‌پیماید؛ نخست انتزاعی کردن برای رسیدن به شکل سمبل یا رمز که به آن معنای خاصی داده می‌شود که این معنا هم یا از روی حقایق تجربی اقتباس می‌شود و یا کاملا قراردادی و اعتباری است؛ دوم انتزاعی کردن محض که شکل در آن تا رسیدن به عناصر اولیه‌ی ساختمانی خود ساده می‌شود و دیگر چیزی در تصویر باقی نمی‌ماند که شباهتی به واقعیت خارجی داشته باشد. شما می‌توانید با استفاده از پکیج جامع بازاریابی و تبلیغات تخصصی اینستاگرام باعث پیشرفت کسب و کار خود شوید.

برای مطالعه مقاله های دیگر در زمینه‌های مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات اینجا کلیک کنید.