سیستم عامل و دستگاه های جانبی

( سیستم عامل و دستگاه های جانبی ) سیستم های عامل شامل تعدادی از برنامه ها برای کنترل دستگاه های جانبی چون مانیتور‌ها، چاپگرها صفحه کلیدها، ماوس‌ها و دستگاه های حافظه نیز هستند. این برنامه ها با سیستم کامپیوتر ای حمل شده یا به عنوان درایورهای وسیله بعدها به آن افزوده می‌شوند. درایورهای وسیله برنامه هایی هستند که به سیستم عامل می‌‌گویند چگونه با یک دستگاه جانبی ارتباط برقرار کند. زمانی که وسیله جدیدی، به عنوان مثال یک اسکنر افزوده می‌شود، سیستم عامل باید قادر به شناسایی و مدیریت آن وسیله باشد. بسیاری از این دستگاه های جانبی را می‌توان به راحتی با Plug and Play نصب کرد. سیستم عامل متوجه اتصال یک وسیله جدید به یک رابط شده و به طور خودکار به پیکربندی سیستم جهت پشتیبانی از آن می‌پردازد.
در شرایطی که سیستم عامل قادر به شناسایی خودکار یک وسیله نیست، نصب درایو وسیله الزامی است. به عنوان مثال، سیستم های عامل قادر به شناسایی چاپگرهای مشخص به عنوان plug and play تا زمانی که درایور صحیح به سیستم عامل افزوده شود، نیستند.

مدیریت منابع شبکه

استفاده گسترده از کامپیوتر های کوچک در شبکه ها به سیستم های عاملی جهت مدیریت دستیابی و امنیت کامپیوتر های تحت شبکه نیاز دارد. سیستم عامل انتخاب‌هایی را جهت اشتراک فایل ها با سایر کاربران موجود در شبکه و اتصال به سرورها و چاپگرهای شبکه فراهم می‌آورد. سیستم های عامل شامل فرامینی جهت اتصال به شبکه های گسترده (WAN) و شبکه های محلی (LAN) هستند. آن‌ها همچنین دستیابی به شبکه های بی‌سیم را مدیریت می‌کنند. ریز کامپیوتر های کنونی و دستگاه های سیار دارای سیستم های عاملی هستند که می‌توانند برای تشخیص و متصل شدن به شبکه های بلوتوث و  Fi – Wi (یا AirPort) پیکربندی عاملی هستند که می‌توانند برای تشخیص و متصل شدن به شبکه های بلوتوث و Fi – Wi (یا AirPort) پیکربندی شوند.
شبکه ها بالاخص برای توسعه چند رسانه ای پیشرفته حائز اهمیت هستند، زیرا در آن‌ها گروه‌هایی از متخصصینی هستند که به دستیابی سریع جهت برنامه ریزی اسناد و فایل های رسانه تهیه شده به وسیله سایر همکاران خود نیاز دارند.

برنامه های سودمند سیستم عامل

سیستم های عامل علاوه بر مدیریت وسایل سخت افزار ای برای اجرای عملیات اصلی سیستم ، از جمله برنامه های سودمند متعدد نیز هستند. برنامه های سودمند سیستم عامل ابزارهایی را جهت بهینه سازی عملکردهای سیستم عامل فراهم می‌آورند. ابزارهای مدیریت دیسک از مجموعه برنامه های سودمند به حساب می‌آیند. از دیگر برنامه های سودمند می‌توان به برنامه هایی جهت رایت CD ها و DVD هاء مشاهده فایل های گرافیکی، برداشتن کامل برنامه ها از حالت نصب و راه اندازی محافظ‌های صفحه نمایش اشاره کرد. مدیریت فایل نیز از برنامه‌ های مهم سودمند به حساب می‌آید که یک رابط گرافیکی جهت مدیریت داده در حافظه ثانویه را فراهم می‌آورد.
امروزه اکثر سیستم های عامل به ترکیب برنامه های سودمند چند رسانه ای از قبیل ویرایش تصویر، ابزارهای مدیریت عکس، تشخیص صدا و کنترل‌های صدا می‌پردازند. سیستم عامل mac به یکپارچه‌سازی کامل  داده های چند رسانه ای در سیستم عامل به همراه مجموعه‌ای از برنامه های سودمند می‌پردازد که شامل iTunes iPhoto ، iMovie و برنامه محبوب QuickTime هستند. سیستم های عامل Windows شامل Media Player برای رادیوی اینترنتی و فایل های Movie Maker، MP3 و درایورهای درونی جهت انتقال مستقیم تصاویر از یک دوربین دیجیتال به یک اسکنر هستند. سیستم های عامل با پیدایش فناوری جدید کامپیوتر ای در حال توسعه عملکرد چند رسانه ای خود هستند. در پکیج جامع دیجیتال مارکتینگ تخصصی نوکارتو می‌توانید پیرامون موضوع بازاریابی عناصر چند رسانه ای، اطلاعات جامعی را به‌دست بیاورید.

مدیریت دیسک

مدیریت حافظه دیسک و دستیابی به فایل های داده از دیگر ویژگی‌های مهم سیستم های عامل محسوب می‌شوند. سیستم های عامل، دیسکی را برای حافظه از طریق قالب‌بندی رسانه حافظه مهیا می‌سازند. قالب‌بندی می‌تواند یک دیسک را به سه طریق اصلی آماده سازد. اول، تراک و سکتور قابل آدرس‌دهی بر صفحه فلزی دیسک را تعریف می‌کند. این آدرس های فیزیکی به وسیله سیستم عامل برای استقرار و فراخوانی داده از یک دیسک مورد استفاده قرار می‌گیرند. دوم، قالب‌بندی یک واحد حافظه منطقی به نام خوشه را تعریف می‌کند. خوشه کوچک‌ترین واحد فضایی دیسک بوده که حاوی داده است. یک خوشه به تنهایی قادر به نگهداشتن داده تنها از یک فایل است. یک خوشه، بسته به سیستم عامل، یک یا چند سکتور در یک تراک تنهای موجود در صفحه فلزی دیسک را شامل می‌شود. سوم این که قالب‌بندی سیستم فایل را برای یک دیسک تعریف می‌کند. سیستم فایل نوعی فهرست برای نام فایل و موقعیت خوشه در دیسک است. زمانی که یک فایل فراخوانی می‌شود، سیستم عامل آدرس خوشه را براساس سیستم فایل پیدا می‌کند. زمانی که یک فایل ذخیره می‌شود، سیستم عامل به ثبت آدرس‌های خوشه با ویژگی‌های نام فایل می‌پردازد. سیستم های عامل مختلف از سیستم های فایل مختلف استفاده می‌کنند. یک سیستم فایل رایج برای سیستم عامل FAT، Windows (جدول تخصیص فضا به فایل) است، در حالی که سیستم عامل X شرکت Apple از +HFS (فایل سیستم سلسله مراتبی) استفاده می‌کند.
پراکندگی فایل زمانی به وجود می‌آید که قسمت‌های یک فایل (که به آن بلوک‌های داده گفته می‌شود) به مکان‌های غیر پیوسته در دیسک پراکنده می‌شوند. این پراکندگی از سرعت دستیابی به فایل کاسته و عملکرد سیستم را کاهش دهد. یک تکه‌سازی محتوای فایل را به طور مجدد سازمان دهی کرده و در مکان‌های پیوسته آن‌ها را ذخیره سازی می‌کند بعضی از سیستم های عامل از جمله سیستم عامل X به یک تکه سازی خودکار دیسک‌ها می‌پردازند.
مدیریت دیسک شامل حذف فایل ها و استفاده مجدد از فضای دیسک است. زمانی که کاربر فایلی را حذف می‌کند، این فایل برای حذف شدن از سیستم فایل نشان‌دار می‌شود. سیستم های عامل Windows و Mac دارای فرمان restore است که می‌تواند فایل حذف شده را احیا کند. این امر آدرس فایل را احیا می‌سازد. اما زمانی که کاربر “recycle bin” یا “trash can” را خالی کند، احیای فایل های حذف شده دشوارتر خواهد بود زیرا سیستم فایل آدرس‌های خوشه را برای سایر داده ها و فایل های برنامه آزاد می‌سازد. تنها برنامه های سودمند خاص قادر به احیای داده های از دست رفته هستند. خدمات تخصصی اینستاگرام اعتبار و تداوم کسب و کارتان را تضمین می‌کند.

مدیریت فایل

فایل ها مخزن‌هایی برای داده ها و برنامه ها هستند. آن‌ها از اسامی و ویژگی های منحصر به فرد برخوردار بوده که به وسیله سیستم عامل قابل تشخیص هستند. درک چگونگی مدیریت فایل ها نیز برای کاربر حائز اهمیت است. در صورتی که یک فایل با دقت نام‌گذاری نشده و یا این که در پوشه‌های مناسبی ذخیره نشده باشد، به راحتی در هزاران فایل ذخیره شده در دیسک گم خواهد شد.
بسیاری از اسامی فایل ها دارای دو عنصر هستند که به وسیله یک نقطه از هم جدا می‌شوند. یک نام پیشوندی و یک انشعاب فایلی. کاربر پیشوند فایل داده را تعریف می‌کند. نام پیشوندی باید به طور روشن بیانگر محتوای فایل باشد، مانند: RedRose انشعاب فایلی می‌تواند دو ویژگی یک فایل (برنامه کاربردی منبع آن و نوع داده فایل) را مشخص سازد. psd.RedRos نشان می‌دهد که این فایل یک سند Photoshop است؛ RedRose ,gif نوع این فایل (فرمت تصویر گرافیکی) را نشان می‌دهد. فایل ها در زمان ذخیره شدن از RAM به حافظه ثانویه نام‌گذاری می‌شوند. کاربر باید از قراردادهای نام‌گذاری فایل سیستم عامل آگاهی داشته باشد. به عنوان مثال، اسامی فایل Unix به حروف بزرگ و کوچک حساس هستند در حالی که اسامی فایل در سیستم های عامل Mac و Windows این‌گونه نیستند. طول مجاز و کاراکترهایی که می‌توان در نام یک فایل استفاده کرد نیز مهم هستند. کاربران DOS سال‌ها با قراردادهای بسیار محدود نام‌گذاری فایل ها دست و پنجه نرم می‌کردند. در این نوع سیستم عامل اسامی فایل تنها مجاز به هشت کاراکتر و بدون فاصله از یکدیگر و یا نمادهای خاص بوده. کاربران Mac قادر به استفاده از ۳۲ کاراکتر در نام‌گذاری فایل بودند که شامل فاصله بوده اما انشعاب فایل را در نمی‌گرفت. سیستم های عامل امروزه Windows و Mac، استفاده بیش از ۲۵۰ کاراکتر برای نام‌گذاری فایل را، چنانچه بتوان نامی معنادار برای محتوای یک فایل ایجاد کرد، مجاز می‌دانند.
کاربر علاوه بر قوانین نام فایل، باید از اهمیت انشعاب فایل ها نیز مطلع باشد. برخی از انشعاب‌ها جهت برنامه های منحصر به فرد بوده و نمی‌توان آن‌ها را تغییر داد. به عنوان مثال، photoshop. exe یک فایل برنامه کاربردی Windows را مشخص می‌سازد. در صورتی که انشعاب فایل حذف شده یا تغییر یابد، سیستم عامل Windows قادر به شناسایی برنامه نخواهد بود. نام‌های پیشوندی برنامه های کاربردی را نیز نباید تغییر داد زیرا برنامه های پشتیبان بسیاری هستند که برنامه کاربردی را بر اساس نام آن پیدا می‌کنند.
باز کردن فایل های بدون انشعاب در شرایطی که انشعاب فایل وجود ندارد، فایل داده را می‌توان در داخل برنامه کاربردی باز کرد ابتدا وارد برنامه کاربردی شده سپس از فرمان File / Open جهت یافتن فایل در دایرکتوری نام فایل ها استفاده کنید.
سایر انشعاب‌ها برنامه ای را تعیین می‌کنند که فایل داده را ایجاد کرده است. یک فایل Word دارای انشعاب doc است. فایل های Photoshop و Adobe Acrobat نیز به ترتیب از انشعاب‌های psd و pdf برخوردار هستند. انشعاب‌ها داده را با برنامه کاربردی مرتبط می‌سازند. سیستم های عامل Macintosh از یک انشعاب با پیشوند فایل و یا از یک آیکون برای مرتبط ساختن فایل داده با برنامه کاربردی استفاده می‌کند.
انشعاب‌های فایل برای کاربران نیز مفید هستند. اگر انشعابی درست باشد، کاربر با دابل کلیک کردن روی نام فایل داده و وارد شدن به برنامه کاربردی قادر به مشاهده سریع داده ها خواهد بود. اما در صورتی که انشعاب یک فایل حذف و یا تغییر داده شده باشد، سیستم عامل قادر به مرتبط ساختن برنامه کاربردی منبع یا داده نیست. در سیستم های عامل Windows و X معمولا یک کادر محاوره‌ای برای انتخاب برنامه کاربردی از لیست بزرگی از برنامه های نصب شده که ممکن است داده را به وجود آورده باشند، روی صفحه ظاهر می‌شود.
انشعاب ها همچنین قادر به تعریف یک فرمت داده مشخص هستند. این فایل های داده با هر برنامه کاربردی خاص مرتبط نبوده اما نوع داده ذخیره سازی شده در فایل را نشان می‌دهند. به عنوان مثال، book. txt یک فایل متنی ASCII است که می‌توان آن را با هر برنامه کاربردی واژه پرداز یا ویرایشگر متنی باز کرد انشعاب‌هایی مانند gif  jpg و bmp تصاویر گرافیکی هستند که می‌توان آن‌ها را به وسیله برنامه های کاربردی متعدد ویرایش تصویر باز کرد. مانند سایر انشعاب‌ها، آن دسته از انشعاب‌هایی را که فرمت های داده را مشخص می‌سازند، نباید تغییر داد. یک انشعاب aiff یک فایل صوتی را مشخص می‌کند. در صورتی که انشعاب به txt تغییر داده شود، این امر نه تنها کاربر را در پیدا کردن فایل صوتی سر در گم می‌سازد، بلکه سیستم عامل را نیز برای مرتبط ساختن آن به یک برنامه کاربردی درگیر می‌سازد. با استفاده از خدمات دیجیتال مارکتینگ شرکت نوکارتو می‌توانید به کسب و کار خود رونق بخشید.

دایرکتوری ها

علاوه بر قراردادهای نام گذاری فایل، مدیریت مؤثر فایل نیز نیازمند درکی از دایرکتوری هاست. دایرکتوری یک برچسب ذخیره سازی فرمان را برای مجموعه‌ای از فایل های داده و فایل های برنامه فراهم می‌آورد. دایرکتوری ها مشابه پوشه‌ها در یک کابینت فایل هستند. سیستم های عامل Windows و Macintosh اطلاعات نام فایل را در پنجره‌های دایرکتوری نمایش می‌دهند.
دایرکتوری ها معمولا در یک الگوی سلسله مراتبی سازماندهی می‌شوند که در آن پوشه‌ها در داخل پوشه‌های دیگر برای ایجاد ساب دایرکتوری های مرتبط به هم قرار می‌گیرند. ساختار منطقی دایرکتوری ها و ساب دایرکتوری ها را می‌توان از طریق نام‌های مسیر یا به صورت گرافیکی از طریق پوشه‌ها تعریف کرد و هر یک از پوشه‌ها را می‌توان برای نشان دادن سایر پوشه‌ها باز کرد. نام مسیر ابتدا دایرکتوری اصلی را تعریف و سپس ساب دایرکتوری ها را مشخص می سازد: ” C : \ Projects \ AjaxCo \ Websitel Bid . doc” مسیری را به Bid سند Word که در هارد درایو (C) ذخیره سازی شده است ایجاد می‌کند.
نام دایرکتوری ها همانند نام‌های پیشوندی باید به روشنی محتوای فایل را تعریف کنند. My Document به عنوان مثال، از دایرکتوری های محبوب در سیستم عامل Windows است. این نام به وضوح فایل هایی را که توسط کاربر ایجاد شده‌اند، مشخص می‌سازد.
دایرکتوری ها همچنین ابزار مهمی در دسته‌بندی فایل های مرتبط برای تسهیل در دستیابی به حساب می‌آیند. به عنوان مثال، دایرکتوری هایی با برچسب JohnesProject یا SmithProject می‌توانند تمامی فایل های مرتبط با یک پروژه چند رسانه ای خاص را ذخیره سازی کنند. این فایل ها را می‌توان به صورت ساب دایرکتوری هایی در داخل My Document افزود. چنین سلسله مراتبی از دایرکتوری ها فهرستی کارآمد برای قرار دادن فایل های خاص فراهم می‌آورد.
از دیگر عملکردهای مهم سیستم های عامل فراهم آوردن ابزارهایی برای ایجاد و مدیریت دایرکتوری ها است. Windows دارای برنامه سودمند مدیریت فایل به نام Windows Explorer است که محتوای یک دایرکتوری دیسک را به نمایش می‌گذارد. کاربران قادر به انتقال، کپی، تغییر نام و حذف فایل ها و همچنین ایجاد دایرکتوری هایی در ناحیه پنجره GUI هستند. Windows Explorer یک برنامه سودمند مهم برای کنترل محتوای دیسک است. سیستم عامل Mac نیز پنجره‌ای را برای محتوای یک دستگاه حافظه فراهم می‌آورد. در هر پنجره دایرکتوری، کاربر قادر به انتقال، کپی، تغییر‌نام و حذف فایل هاست. پوشه‌های جدید را می‌توان به سهولت در هر پنجره برای سازمان دهی فایل ها در یک دیسک ایجاد کرد. استفاده از نام فایل با معنی و دایرکتوری های مناسب، یافتن فایل های خاص را در میان صدها فایل دیگر که معمولا در طول یک پروژه چند رسانه ای تولید می‌شوند، آسان‌تر می‌سازد. شما می‌توانید با استفاده از پکیج جامع بازاریابی و تبلیغات تخصصی اینستاگرام باعث پیشرفت کسب و کار خود شوید.

برای مطالعه مقاله های دیگر در زمینه‌های مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات اینجا کلیک کنید.