رمز یا سمبلیسم برای انسان‌ها چه اهمیتی دارد؟

( رمز یا سمبلیسم برای انسان‌ها چه اهمیتی دارد؟ ) برای رسیدن به یک سمبل یا رمز از راه انتزاعی کردن یک تصویر لازم است آن را بسیار ساده کرد، و در واقع کلیه‌ی جزئیات تا آن‌جا که دیگر نتوان آن‌ها را ساده‌تر کرد باید حذف شوند. برای آن‌که یک رمز یا سمبل موثر باشد باید هنگام دیدن بتوان آن را به راحتی تشخیص داد و باید علاوه بر این آن را طوری ساخت که به خاطر ماندنی و حتی به سادگی قابل ترسیم باشد. به طور کلی از معنای رمز این طور استنباط می‌شود که نباید دارای جزئیات زیاد باشد، ولی در هر صورت تا حدودی کیفیاتی از پدیده‌ی واقعی می‌تواند در آن ثبت شود؛ پرنده‌ای را به شکل ساده تصور کنید، همان پرنده، با افزودن یک شاخه زیتون سمبل صلح می‌گردد که به آسانی نیز قابل تشخیص است. در بعضی از موارد برای این که پیام نهفته در رمز ها فهمیده شود، آموزش آن‌ها به مردم ضروری است.
هر چه سمبل یا رمز انتزاعی‌تر باشد آموزش آن به مردم نیز ضروری‌تر می‌شود، دستی که علامت پیروزی را نشان می‌دهد زمانی سمبل جنگ جهانی دوم بود، این علامت برای نشان دادن اطمینان به پیروزی بر آلمان‌ها در جنگ به کار می‌رفت، وینستون چرچیل اغلب از آن استفاده می‌کرد و به تدریج همه‌ی مردم بریتانیا آن را به کار بردند.
در آمریکا نیز این علامت ناشناخته نبود و عکس‌های بسیاری وجود دارد که در آن نظامیان زخمی آمریکا از روی تخت بیمارستان‌ها این علامت را نشان می‌دهند. قابل توجه است که چگونه جنبش ضد جنگ ویتنام سال‌ها بعد این علامت ( رمز ) را به معنای دیگری مورد استفاده‌ی خود قرار داد. برای این جنبش معنای آن صلح بود. یک سمبل یا رمز دیگر ضد جنگ علامتی بود که جنبش خلع سلاح اتمی برای خود ابداع کرد و اولین بار در انگلستان از آن استفاده شد. منشأ آن از قرار معلوم ترکیب دو حرف، N و D که مخفف نام آن جنبش است.
رمز چه در زبان و چه در کارهای بصری، همیشه وسیله‌ای است که در آن اخبار مختلفی جمع‌اند و دارای معنایی عمومی است. رمز باید ساده باشد. رمز گاه نشانه‌ای برای یک گروه، یا مؤسسه، نهاد اجتماعی، حزب سیاسی یا یک فکر است. گاهی در تهیه‌ی رمزها یا سمبل‌ها از طبیعت الهام گرفته می‌شود و تا حدودی آن‌ها را ساده انتزاعی می‌کنند.
اگر سمبل ها کاملا انتزاعی باشند. در واقع تبدیل به کد می‌شوند که وسیله‌ای کمکی در نگارش زبان است. سیستم با دستگاه کد اعداد نمونه‌ی خوبی از این نوع سمبل هاست که مفاهیمی انتزاعی‌اند.
کدهای خبری مختلفی وجود دارند و بسیاری از آن‌ها دارای جنبه‌ی تخصصی‌اند و مهندسان، معماران، متخصصان برق، از آن‌ها استفاده می‌کنند. نت‌های موسیقی نیز از جمله‌ی این نوع کدها هستند. هر یک از این سیستم ها طوری ساخته شده است که حاوی مقداری خبر باشد و بتوان آن را ضبط کرد و قابل انتقال و ارائه به عده‌ای تماشاچی باشد.
مذاهب و فرهنگ‌های اقوام مختلف مملو از سمبل است. پاشنه‌های بالدار عطارد، و اطلس که جهان ( رمز ) را بر دوش دارد، جاروی جادوگران، نعل اسب، بند اسفند، فقط چند نمونه‌ی آن‌ها هستند.
سمبل هایی که علامت روزهای تعطیل مهم ایام سال در کشورهای مسیحی، هستند از جمله رمز هایی‌اند که بچه‌ها حتی قبل از آن‌که به دبیرستان بروند یاد می‌گیرند و از آن‌ها برای تزیین منازل و کلاس‌هایشان به صورت رنگ آمیزی شده استفاده می‌کنند. متأسفانه آموزش سمبل ها به طور ناگهانی در دوره‌ی دبیرستان متوقف می‌شود مؤسسات تجاری بزرگ که به اثر تبلیغات در جامعه پی برده‌اند و به آن اهمیت زیادی می‌دهند به تدریج تمایل یافته‌اند تا سمبل هایی به عنوان نشانه یا آرم برای شناسایی مؤسسه‌ی خود تهیه کنند که در عین حال با نوع فعالیت آن‌ها مناسب اشته باشد به طور خلاصه سمبل ها از وسایل ارتباطی بسیار خوب محسوب می‌شوند و اگر این ضرب‌المثل چینی درست باشد که «یک تصویر به هزار کلمه می‌ارزد»، یک سمبل یا رمز به هزار تصویر می‌ارزد. در پکیج جامع دیجیتال مارکتینگ تخصصی نوکارتو می‌توانید پیرامون موضوع بازاریابی عناصر چند رسانه ای، اطلاعات جامعی را به‌دست بیاورید.

شیوه‌ی انتزاعی

در یک تصویر انتزاعی، بر خلاف رمز یا سمبل ، لزومی ندارد که معنای خارجی خاصی وجود داشته باشد، اگر آن‌چه را که می‌بینیم آن‌قدر ساده کنیم تا فقط عناصر اولیه‌ی آن باقی بماند در واقع این همان عمل انتزاعی کردن تصویر است و اهمیت آن برای فهم و ساختن پیام های بصری بارها بیشتر است. هر چه شبیه سازی در یک خبر بصری بیشتر باشد مطالبی که از آن استنباط می‌شود مشخص‌تر و در نتیجه محدودتر است و هر چه انتزاعی‌تر باشد آن مطالب وسیع‌تر و کلی‌تر می‌شود. در واقع انتزاعی کردن در زمینه‌های بصری، نوعی ساده کردن به منظور رسیدن به معنایی عمیق‌تر و پالایش یافته‌تر است. همان‌طور که قبلا اشاره شد انسان به خاطر نوع کارکرد حواسش طبیعتا از جزئیات تصویری که می‌بیند صرف نظر می‌کند تا بتواند وضعیت تعادل و سایر روابط بصری در آن تصویر را تشخیص دهد. ولی حالات انتزاعی فقط به صورت نهفته در شبیه سازی ها و طبیعت وجود ندارد، بلکه طراح با هنرمند می‌تواند یک تصویر صرف انتزاعی نیز به وجود آورد که هیچ نوع رابطه‌ای با پدیده های آشنای موجود در محیط نداشته باشد و این شکل انتزاعی خالص است. مکتب نقاشی انتزاعی در قرن بیستم شکوفا شد، و نقاشی مانند پیکاسو در زمره‌ی هنرمندان این مکتب بود. سبک کار شخص از اکسپرسیونیسم تا کلاسیک و شبه انتزاعی تا انتزاعی کامل گسترش یافت. از طرفی او تصاویر واقع گرایانه‌ای نیز ساخت که قابل تشخیص بودند و فقط بعضی عناصر بصری را در آن‌ها دست‌کاری می‌کرد تا بر نور و رنگ تأکید بیشتری می‌شود و از طرف دیگر، در بعضی کارهایش آن چنان شوقی نسبت به شبیه سازی از خود نشان می‌داد که یادآور نقاشی کلاسیک است که اندکی در آن‌ها اغراق شده و انسان‌هایی که در این تابلوها هستند حالت خداگونه و اسطوره‌ای پیدا کرده‌اند. با این وصف او در تصویر کردن واقعیت خود را کاملا آزاد ( رمز ) می‌دید و در بسیاری از کارهایش تصویر از حالت شبیه سازانه کاملا دور شده است و سرانجام در پاره‌ای از نقاشی‌هایش برای ایجاد فضای سایه – روشن، رنگ بافت تعادل کامل از شبیه سازی به طور کلی دست شسته و در نقاشی‌های او هرگونه ارتباط با پدیده های آشنای خارجی قطع گردیده است. پیکاسو در این سبک بصری آخر فقط به مسایل ترکیب بندی یا کمپوزیسیون، و محتویات طرح به طور خالص پرداخته است. مسیر تکاملی که پیکاسو پیموده – از خلق آثاری که با دقت و حوصله‌ی زیاد از روی طبیعت کشیده شده تا خلق آثاری که فقط به هسته عنصری تصاویر توجه گردیده است – الزاما شامل مراحلی نیست که باید به دنبال هم و یکی پس از دیگری پیموده شوند بلکه این مراحل فقط جنبه‌های مختلفی از یک جریان واحدند. طی این مسیر را شاید آشکارتر بتوان در آثار تورنر نقاشی انگلیسی، مشاهده کرد. او در جوانی هنر خود را همچون خبرنگاری بسیار دقیق به کار می‌بست و تمام جزئیات را در نقاشی‌هایش ترسیم می‌کرد تا دوران خودش را به صورت تصویر ضبط کنند، ولی به تدریج علاقه‌اش نسبت به روش‌هایی که در نقاشی‌های خود از آن استفاده می‌کرد بیشتر شد و به خصوص در طرح‌های اجمالی یا اسکیس‌های خود کم کم کارهای او از صورت شاهکارهای شبیه سازانه به آثاری رسید که بسیار آزاد و تجربی و فقط به صورتی بسیار مهم نمایشگر واقعیت خارجی بودند و سرانجام به جایی رسید که نقاشی‌هایش حالت انتزاعی کامل پیدا کرد و بقایای شبیه سازی ها از دنیای خارج در آن‌ها به حداقل ممکن کاهش یافت. خدمات تخصصی اینستاگرام اعتبار و تداوم کسب و کارتان را تضمین می‌کند.

شیوه‌ی شبیه سازی ، انتزاعی، و سمبلیسم که سطوح سه‌گانه بیان بصری را تشکیل می‌دهند در واقع راه‌گشای انتخاب راه و شیوه‌ی حل مسایل بصری است. هنر انتزاعی یا آبستره به ویژگی بیان و سبک نقاشی و مجسمه‌سازی قرن بیستم نسبت داده شده است ولی برخی از انواع هنر برحسب ماهیت خود ذاتا انتزاعی هستند. مثلا یک خانه یا مسکن، ساده‌ترین یا پیچیده‌ترین سرپناه، هرگز شبیه چیزی که از طبیعت برگرفته شده باشد نیست. به عبارت دیگر، خانه از روی شکل درخت ( رمز )، که در شرایطی چه بسا به عنوان پناهگاه توصیف گردد، الگوبرداری نمی‌شود. شکل خانه از کار ویژه آن تبعیت جغرافیایی دارای اهمیت است زیرا توقعانی که از یک خانه داریم در نقاط مختلف جغرافیایی مست نواحی قطبی و نواحی استوایی با یکدیگر تفاوت می‌کند و در صورت ابتدایی خود یک حجم انتزاعی است اما انسان نیاز به سرپناه را از بی‌نهایت راه تأمین کند ممکن است در آن تنها فایده عملی منظور نظر قرار گیرد یا مباهات یا بیان ما فی‌الضمیر و یا ارتباط و امنیت به همین ترتیب نوع استفاده‌ای که از خانه می‌شود یکی از مهم‌ترین عواملی است که اندازه، شکل ، نسبت رنگمایه ، رنگ و بافت آن را تعیین می‌کند.
این مورد مانند بسیاری دیگر از موارد در زمینه‌های بصری شکل از کار ویژه تبعیت می‌کند. اما محل و زمان معماری نیز عامل بسیار مهمی در تعیین نوع ساخت و سبک آن است که در طراحی و نحوه‌ی ساختن آن منعکس می‌شود محل خانه از لحاظ جغرافیایی دارای اهمیت است زیرا توقعاتی که از خانه داریم در نقاط مختلف جغرافیایی مثلا نواحی قطبی و نواحی استوایی با یکدیگر تفاوت بسیار دارند، این عامل تعیین کننده در این جریان تصورات و سلیقه‌ی افراد است. اغلب کسانی که در کار طرح و نقشه ساختمان هستند پس از هر طرح به صورتی خاص احساس می‌کنند که آن ساختمان بازتابی از شخصیت آن‌ها ( رمز ) است و این احساس تا حدی حتی در افراد عادی که خانه‌ای را انتخاب می‌کنند و می‌خرند یا اجاره می‌نمایند، نیز وجود دارد. با استفاده از خدمات دیجیتال مارکتینگ شرکت نوکارتو می‌توانید به کسب و کار خود رونق بخشید.

بناهای مختلفی که می‌بینیم از لحاظ شکل اغلب انتزاعی هستند و فقط گاهی حالت سمبلیک نیز دارند ولی هرگز شبیه سازی نشده‌اند و با این وصف حاوی مقدار زیادی اخبار و معانی بصری هستند، این معانی در زیر ساخت با نیروهای ابتدایی محض بصری نهفته‌اند و از این رو مربوط به آناتومی یا قسمت تشریحی یک پیام بصری می‌شوند و از نیروی پیام رسانی بسیار برخوردارند.
ظاهرا باید این‌طور نتیجه‌گیری کرد که هر تعبیر انتزاعی عمیق و گسترده است در حالی که شبیه سازی به هر حال نوعی تقلید محسوب می‌شود و در زمینه‌ی پیام رسانی تو خالی و سطحی است، ولی حقیقت این است که هر گاه ما تصویر شبیه سازی شده‌ی بسیار کاملی می‌بینیم پیام بصری دیگری نیز همراه با آن تصویر به ما القا می‌شود، یعنی همان عناصر اولیه‌ی بصری آن تصویر که کیفیت انتزاعی آن را بر ما آشکار می‌سازند. این کیفیت انتزاعی حاوی پاره‌ای معانی است که تأثیر زیادی بر بیننده می‌گذارد. این زیر ساخت انتزاعی در واقع همان ترکیب بندی و طرح است، آیا واقعا هیچ معنای مشخصی در زیر ساخت انتزاعی وجود دارد؟ بله. برای مثال، موسیقی کاملا انتزاعی است و با این وصف ما احساسانی مشخص- شاد، غمناک، نظامی، احساساتی – را نیز بدان نسبت می‌دهیم. این اطلاعات درباره‌ی موسیقی را که تقریبا جنبه‌ی همگانی دارد چگونه کسب کنیم؟ بعضی از معانی که در یک کمپوزیسیون موسیقی وجود دارد از راه تداعی معانی با اصوات طبیعی به وجود می‌آید و برخی از آن‌ها محصول ساختمان روانی – فیزیولوژی خود انسان است. در نتیجه، موسیقی با این که کاملا انتزاعی است، دارای جنبه‌هایی است که ما برای آن معنا قایل می‌شویم. در واقع کیفیت انتزاعی در بعضی از موارد دریافت یک معنا یا احساس را سهل‌تر می‌کند. در زمینه‌های بصری، ترکیب بندی، یا کمپوزیسیون تصویر است که دارای کیفیت انتزاعی است و به موسیقی شباهت دارد، خواه این ترکیب بندی تنها چیزی باشد که دیده می‌شود و خواه به صورت زیر ساخت تصویری که شبیه سازی شده وجود داشته باشد، انتزاع معانی احساسی را القا می‌کند و راهی مستقیم برای نفوذ دادن یک واقعه‌ی خارجی به ناخودآگاه و سلسله‌ی اعصاب و دریافت‌های حسی بشر است. شما می‌توانید با استفاده از پکیج جامع بازاریابی و تبلیغات تخصصی اینستاگرام باعث پیشرفت کسب و کار خود شوید.

برای مطالعه مقاله های دیگر در زمینه‌های مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات اینجا کلیک کنید.