تصاویر نقش بیتی و چند رسانه ای

( تصاویر نقش بیتی و چند رسانه ای ) به طور کلی کامپیوتر دو نوع تصویر ایجاد می‌کند تصاویر دو بعدی و یا تصاویر سه بعدی. تصاویر دو بعدی که تنها دارای طول و ارتفاع هستند اما تصاویر سه بعدی علاوه بر داشتن طول و ارتفاع دارای ویژگی دیگری به نام عمق نیز می‌باشند. دو نوع تصویر دو بعدی در کامپیوتر وجود دارد: تصاویر نقش بیتی و تصاویر برداری. نوع تصاویر نقش بیتی برای نقاشی یا شکل مناسب است در حالی‌که تصاویر برداری از ترسیمات ساده و طراحی لوگو گرفته تا ایجاد آثار هنری پیچیده مناسب است.
تصویر نقش بیتی بسیار شبیه به موزاییک دستی است تصویر موزاییک، تصویری است که از عناصر ریز رنگی مانند قطعات سنگ، کاشی و شیشه ایجاد شده است. تصویر کلی، ترکیبی از هر یک از عناصر رنگی است.
تصاویر نقش بیتی به عنوان الگویی از عناصر مجزا ایجاد می‌شوند. این عناصر در این نوع تصاویر پیکسل یا عناصر تصویر نامیده می‌شوند پیکسل ها مربع‌های کوچکی هستند که یک تصویر را ایجاد می‌کنند هر پیکسل به عنوان کدی قلمداد می‌شود که در واقع رنگ آن را نشان می‌دهد. تعداد ببت‌های استفاده شده در کد، تعداد رنگ های مختلفی را که می‌توانند در تصویر ظاهر شوند، تعیین می‌کند. یک بیت می‌تواند دو رنگ را نمایش دهد. هر بیت اضافه شده تعداد رنگ ها را دو برابر می‌کند دو بیت دامنه رنگی را تا چهار رنگ توسعه می‌دهد، مکان و رنگ هر پیکسلی که در ردیف و ستون چهار ضلعی ثبت می‌شود ماتریس یا آرایه نامیده می‌شود. آرایه، نگاشتی از مکان ها و رنگ های پیکسل هایی است که تصویر را تشکیل می‌دهند که به این عمل نقش بیتی کردن گفته می‌شود.

انواع تصاویر 

به طور کلی سه نوع تصویر نقش بیتی وجود دارد: gray scale, line art و color

Line Art: همانند چاپ دستی، تصاویر line art ایجاد شده توسط کامپیوتر با استفاده از دو رنگ سیاه یا سفید تولید می‌شوند. برای هر پیکسل تصویر، تنها یک بیت مورد نیاز است (برای مثال، عدد ۰ برای سیاه و یا ۱ برای سفید). از آن‌جایی که فقط یک بیت در این نوع تصویر استفاده می‌شود، تصاویر line art به عنوان تصاویر نقش بیتی نیز شناخته می‌شوند.

از آن‌جایی که تصاویر یک بیتی تنها نوعی از تصاویر نقش بیتی هستند، این اصطلاح ممکن است گمراه کننده باشد. این اصطلاح به طور کلی شامل تمام تصاویر پیکسلی (غیر از تصاویر برداری) است که در صنعت کامپیوتر به کار می‌رود.

line art تصاویر واضحی را فراهم کرده و هنگامی که مرز بین سیاه و سفید کاملا مشخص است، مفید هستند. نمودارها امضاهای دستی و ترسیمات خطی با جوهر و قلم در حالت نقش بیتی نشان داده می‌شوند زمانی که تولید مجدد یک تصویر، آن تصویر را به خطوط ساده مورد نظر کاهش می‌دهد، تصاویری که از رنگ و درجات مختلف خاکستری استفاده می‌کنند می‌توانند به تصاویر نقش بیتی تبدیل شوند. در این موارد، درجات و رنگ های تیره‌تر خاکستری به عنوان رنگ سیاه با درجات روشن‌تر که تماما به سفید تبدیل می‌گردند، نشان داده می‌شوند. نرم افزار های گرافیکی این امکان را در اختیار کاربر قرار می‌دهند تا مرزی را که یک درجه رنگی به سیاه با سفید تبدیل می‌شود، مشخص کند امتیاز مهم دیگر تصاویر line art, اندازه نسبتا پایین آن‌هاست.
تصاویر Grayscale: تصاویر grayscale یا سیاه و سفید از رنگ های سیاه سفید و درجات مختلف خاکستری ایجاد می‌شوند. تصاویر سیاه و سفید کامپیوتر ای به طور کلی تصاویر ۸ بیتی هستند. این امر، بکارگیری شیب‌ها و درجات ۲۵۶ رنگ را در این گونه تصاویر ممکن ساخته و این امکان را برای چاپ تصاویر سیاه و سفید دیجیتالی با کیفیت بالا فراهم می‌کندہ تصاویر سیاه و سفید در ارائه انواع درجات رنگی در بسیاری از تصاویر غیر رنگی چاپی مناسب است.
عکس‌های سیاه و سفید (grayscale) که از ترسیمات خطی سیاه و سفید خالص هستند، وضوح کمتری نسبت به هنر خطی (line art) دارند ترکیب تغییرات ناچیزی که دور از سیاه و سفید خالص هستند، این گرایش را ایجاد می‌کنند تا در تصاویر سیاه و سفید لبه‌های خطوط را تا حدی محو و مات کنند.

تصاویر رنگی نقش بیتی

تصاویر رنگی نقش بیتی از الگوهای پیکسل های رنگی تشکیل شده‌اند. تعداد رنگ های استفاده شده در یک تصویر، بستگی به تعداد بیت های استفاده شده برای رمزگذاری هر پیکسل دارد. این عدد را عمق بیت تصویر گرافیکی می‌گویند. همان گونه که قبلا اشاره شد، تصویر یک بیتی می‌تواند تصاویر هنر خطی سیاه و سفید ایجاد کند. برای مثال، یک بیت برای طراحی دو رنگ دیگر (قرمز و آبی) نیز استفاده می‌شود. رایج‌ترین عمق‌های بیتی برای عکس‌های رنگی، ۸ بیتی (۲۵۶ رنگ) و ۲۴ بیتی (۷/۱۶میلیون رنگ) هستند. اگر دامنه رنگی در یک تصویر محدود باشد تصاویر ۸ بیتی اغلب مناسب بوده و برای تصاویری با رنگ های واقعی‌تر و بیشتر، رنگ ۲۴ بیتی مناسب خواهدبود.
پالت رنگ، مجموعه‌ای از رنگ‌های آماده‌ای است که در کامپیوتر وجود دارد، نقاشان می‌توانند رنگ های مختلف را در الگوهایشان برای نقاشی‌های متفاوت انتخاب کرده و طراحان کامپیوتر ای نیز می‌توانند الگوهای مختلف را برای عکس‌های دیجیتالی خود طراحی کنند. یک پالت، که گاهی CLUT یا  Color Loock-Up Table  (جدول رنگ) نیز نامیده می‌شود، از ۲۵۶ رنگ منتخب رنگ هشت بیتی تولید می‌کند. Macintosh و کامپیوتر های شخصی از پالت‌های ۸ بیتی مختلف استفاده کرده که در نتیجه، تصاویری که در نمایشگرها با استفاده از رنگی ۸ بیتی دیده می‌شوند، ممکن است در دو نوع دستگاه متفاوت باشند. پالت سازگار با وب (رنگ هایی که برای صفحات وب استفاده می‌شود) از رنگ هایی ایجاد شده است که در این دو نوع کامپیوتر (Windows و Macintosh) مشترک است. تصاویری که با استفاده از این پالت مخصوص ایجاد می‌شود، کم و بیش در این دو نوع کامپیوتر یکسان دیده می‌شوند. این ویژگی، امتیاز مهمی برای توسعه دهندگان نرم افزار هایی بر پایه وب به حساب می‌آید.

رنگ HSB

در کامپیوتر رنگ می‌تواند با عناصر Hue (رنگ)، saturation (اشباع) و Brightness (روشنی) نیز در نظر گرفته شود.
Hue طیف رنگی است. این عنصر رنگی با درجاتی از قرمز (درجات ۰) شروع شده و دامنه رنگی آن به طیف‌های رنگی زرد، سبز، آبی و بنفش می‌رسد (۳۵۹ درجه رنگی).
Saturation قدرت با خلوص یک رنگ است این عنصر رنگی با مقدار خاکستری اضافه شده به عنصر Hue تعیین می‌شود، خالص‌ترین رنگ کاملا اشباع شده است. این رنگ حاوی هیچ خاکستری نیست.
Brightness روشنی و تاریکی یک رنگ است. این عنصر با مقدار اضافه شده سفید به عنصر Hue تعیین می‌شود هر چه مقدار سفید بیشتر باشد، رنگ روشن‌تری ایجاد می‌شود.
تصاویر رنگی بیست و چهار بیتی با تکنیک متفاوتی تعریف می‌شوند. کامپیوتر رنگ را با ترکیب مقادیر متفاوت قرمز، سبز و آبی نمایش می‌دهد. اغلب شناسه‌های رنگ ۲۴ بیتی هشت رنگ را برای هر کدام از سه کانال رنگی (RGB) مشخص کرده و برای کامپیوتر تعیین می‌کند چه مقدار از رنگ ها با یکدیگر برای تولید یک رنگ خاص ترکیب شوند. یک مقدار ۰ برای هر کانال رنگی، رنگ سیاه را تولید می‌کند. مقدار ۲۵۵ برای هر کانال رنگی، رنگ سفید خالص را ایجاد کرده و اگر این مقدار در هر کانال رنگی متفاوت باشد، رنگ های دیگری را ایجاد می‌کند. برای مثال، مقدار ۲۵۵ برای کانال های قرمز و سبز و مقدار ۰ برای کانال آبی، رنگ زرد روشن را تولید می‌کند. در نهایت ۷/۱۶ میلیون رنگ (۲۵۶ × ۲۵۶ × ۲۵۶) در کامپیوتر می‌تواند تولید شود. رنگ ۳۲ بیتی، یک کانال ۸ بیتی دیگر برای خصوصیات دیگر تصویر مانند شفافیت و جلوه‌های ویژه ایجاد می‌کند. رنگ های چهل و هشت بیتی، ۱۶ بیت را به هر کدام از سه کانال رنگی اختصاص می‌دهد. این خصوصیت، دامنه‌ای بالغ بر ۲۸۱ تریلیون رنگ مختلف ایجاد کرده و نمونه‌ها و رنگ های واقعی‌تری را برای اسکنرها و تصاویر دیجیتال تولید می‌کند.
برنامه های گرافیکی نقش بیتی به طور کلی این امکان را در اختیار کاربر قرار می‌دهند تا رنگ ها را با مقادیر خاص برای هر سه کانال رنگی انتخاب کنند. این برنامه ها همچنین از مدل های رنگی معروف مانند CMYK و HSB پشتیبانی می‌کنند. در پکیج جامع دیجیتال مارکتینگ تخصصی نوکارتو می‌توانید پیرامون موضوع بازاریابی عناصر چند رسانه ای، اطلاعات جامعی را به‌دست بیاورید.

کیفیت و اندازه فایل تصاویر نقش بیتی

از آن‌جایی که فایل های تصاویر نقش بیتی حاوی اطلاعاتی درباره تمام پیکسل های تصویر است اغلب این نوع تصاویر دارای اندازه زیادی هستند. یک تصویر سیاه و سفید بزرگ با یک درجه وضوح ۶۰۰ × ۸۰۰ به ۴۸۰٫۰۰۰ بیت با حدود ۶۰ کیلو بایت اطلاعات نیاز دارد. رنگ های کامل واقعی در این تصویر (۲۴ بیت در هر پیکس) اندازه فایل را تا ۴/۱ مگا بایت افزایش می‌دهد اندازه یک نرم افزار چند رسانه ای می‌تواند زمانی که تصاویر با کیفیت به آن اضافه می‌شود، به سرعت افزایش یابد توسعه دهندگان نرم افزار های چند رسانه  ای باید برای نگهداری فایل های ذخیره شده و فرایند تولید تصویر، در کیفیت تصاویر دقت نظر داشته باشند. به همین منظور، انتخاب‌های درست در زمینه تولید و ذخیره سازی تصاویر، نیاز به درک صحیحی از عوامل تعیین کننده در کیفیت تصویر دارد.
کیفیت تصاویر نقش بیتی: درجه وضوح فضایی و درجه وضوح رنگی
کیفیت تصویر نقش بیتی توسط دو عامل تعیین می‌شود. تراکم پیکسل ها یا درجه وضوح فضایی و تعداد رنگ های مختلف هر پیکسل یا درجه وضوح رنگی.

درجه وضوح فضایی: درجه وضوح فضایی تصاویری که در نمایشگر دیده می‌شوند با واحدpixel per inch (ppi)  (تعداد پیکسل در هر اینچ) سنجیده می‌شود. هنگامی که تصویر چاپ می‌شود، درجه وضوح فضایی با واحد دیگری به نام تر تعداد نقطه در هر اینچ) سنجیده می‌شود. اسکنرهای دوربین‌های دیجیتال و نرم افزار های ایجاد تصاویر، امکان تنظیمات درجه وضوح فضایی را در اشکال مختلف به کاربر می‌دهند.
به طور کلی، درجه وضوح فضایی بیشتر، جزییات بیشتری را در خود حفظ کرده و در نتیجه تصاویر شفاف‌تر و با وضوح رنگی دقیق‌تری را ایجاد می‌کنند. این امر به واسطه درجه وضوح بالای تصاویری است که از پیکسل های بسیار کوچک در کنار هم ایجاد می‌شوند. در چه وضوح فضایی پایین‌تر، از پیکسل های کمتری نیز استفاده می‌کند که هر کدام از این پیکسل ها بزرگ‌تر از درجه وضوح تصاویر با کیفیت هستند. از آن‌جایی که پیکسل ها قادرند تنها یک رنگ داشته باشند، تصویری با درجه وضوح فضایی پایین (کیفیت پایین) مناطق وسیع‌تر را در هر رنگی احاطه کرده و در نتیجه این تصویر دارای جزییات و کیفیت پایینی خواهد بود. درجه وضوح فضای پایین، تصاویری با ظاهر پیکسلی (ظاهر مربع شکل) و تار ایجاد می‌کند.
اگرچه درجه وضوح فضایی بالا تصاویری با جزییات بیشتر تولید می‌کند، اما این روش همیشه برای ایجاد تصویر نقش بیتی با بهترین کیفیت ممکن مناسب نیست. یک دلیل برای این نکته این است که، اندازه فایل ها در تصاویر با درجه وضوح بالا بیشتر می‌شود. اگر یک درجه وضوح پایین عکس قابل قبولی را ایجاد کند به طور کلی این فرایند باید اندازه کلی نرم افزار را کاهش دهد. نکته مهم دیگری که در مورد این مسئله باید ذکر کرد این است که تصاویر نقش بیتی وابسته به وسیله هستند.
درجه وضوح فضایی و وابستگی به وسیله در بحث‌های درجه وضوح فضایی، منظور از اصطلاح وابسته به وسیله، ابعادی هستند که در آن تصویر برطبق درجه وضوح فضایی وسیله خروجی نمایش داده می‌شود. برای مثال، نمایشگرها برای درجه وضوح فضایی نسبتا پایین (محدوده ۷۲ پیکسل در هر اینچ در Macintosh و ۹۶ پیکسل در هر اینچ در Windows) طراحی شده‌اند. چاپگرها اغلب خروجی را با درجه وضوح فضایی بسیار بالاتر تولید می‌کنند. عکسی با درجه وضوح فضایی ۳۰۰ پیکسل در اینچ با ابعاد اصلی خودش (برای مثال، ۳ اینچ در ۳ اینچ) با درجه وضوح ۳۰۰ چاپ می‌شود در نمایشگرها، تصویر به مقدار زیاد بزرگ می‌شود ۳۰۰ پیکسل در هر اینچ تصویر، بیش از چهار اینچ در صفحه نمایش Macintosh پراکنده می‌شود. برای نمایش تصویر در ابعاد مورد نظر، باید درجه وضوح فضایی را برای هماهنگی با قابلیت‌های نمایشگر کاهش دهیم در مورد نمایشگر Macintosh این بدان معناست که تصویر را با درجه وضوح ۷۲ نمونه برداری مجدد کنیم. نتیجه عملی وابستگی به وسیله این است که فایل های مختلف برای تولید خروجی با همان اندازه وسیله‌ها با درجه‌های وضوح متفاوت مورد نیاز است. توسعه دهندگان چند رسانه ای معمولا برای هماهنگی در زمینه استفاده‌های مورد نظر با وسایلی مانند نمایشگر، پروژکتور و چاپ، تصاویری نقش بیتی در چندین درجه وضوح فضایی تولید می‌کنند. نمونه‌برداری مجدد یک تصویر نقش بیتی: نیاز به تولید تصاویر نقش بیتی با درجه وضوح‌های مختلف اغلب منجر به نمونه‌برداری مجدد می‌شود. فرایند افزایش و کاهش تعداد نمونه‌های تعریف شده در فایل را نمونه‌برداری مجدد می‌گویند. نرم افزار های معروف ویرایش تصویر مانند Photoshop این امکان را به کاربر می‌دهد، هنگامی که ابعاد تصویر تغییر می‌یابد. گزینه نمونه‌برداری مجدد را انتخاب یا از حالت انتخاب خارج کند. اضافه کردن نمونه‌ها برای افزایش درجه وضوح فضایی یک تصویر را upsampling می‌گویند کاهش تعداد نمونه‌ها را در یک تصویر downsampling می‌گویند. از آن‌جایی که هر نمونه معرف یک پیکسل است، upsampling تعداد پیکسل ها را در تصویر افزایش داده در حالی‌که downsampling تعداد پیکسل ها را کاهش می‌دهد.
برای بزرگ کردن ابعاد یک تصویر در وسیله مورد استفاده از روش Upsampling استفاده می‌شود. یکی دیگر از کاربردهای upsampling در هنگامی که تصویر با درجه وضوح بالاتر ایجاد می‌شود، حفظ و نگهداری ابعاد اصلی تصویر است. برای مثال، تصویری که روی نمایشگر با ابعاد ۳×۲ اینچ نمایش داده می‌شود، برای ایجاد همان ابعاد با درجه وضوح ۳۰۰ در چاپگر، به پیکسل های بیشتری نیاز خواهد داشت.
متأسفانه، Upsampling معمولا باعث افت کیفیت تصویر گرافیکی می‌شود. در نتیجه، کامپیوتر باید مقادیر رنگی را برای پیکسل های بیشتر محاسبه کند. در حالی که روش‌های متنوعی برای الگوریتم‌های پیچیده برایUpsampling  وجود دارد، این فرایند معمولا تصویری را ایجاد می‌کند که به طور چشمگیری نسبت به تصویر اصلی ایجاد شده توسط اسکنر یا دوربین با درجه وضوح بالا، دارای کیفیت پایینی است. این همان دلیلی است که کاربران نرم افزار های چند رسانه ای، توجه زیادی نسبت به استفاده از تصاویر نقش بیتی دارند: تصاویری که ممکن است در صفحه نمایش بررگ شوند و یا برای چاپ با کیفیت بالا باشند، باید همیشه با درجه وضوح بالا ایجاد شوند.
از طرف دیگر، downsampling به طور کلی در عکس‌های کوچک‌تر با کیفیت بالا نتیجه بخش خواهد بود. در این مورد، کامپیوتر به جای اضافه کردن اطلاعات جدید، اطلاعات فایل را نیز کاهش می‌دهد. تصویری که با درجه وضوح بالا گرفته شود، می‌تواند برای نمایش با کیفیت عالی در درجه وضوح پایین نمایشگر، به آسانی کاهش یابد برای مثال، ممکن است یک توسعه دهنده برای اضافه کردن یک تصویر گرفته شده با دوربین دیجیتال برای افزودن در وب سایت، دارای عکسی با درجه وضوح بالا باشد. کاهش درجه وضوح فضایی به ۷۲ پیکسل در اینچ با روش downsampling فایل جدید کوچک‌تری ایجاد کرده تا تصویری با کیفیت بالا و در ابعاد مورد نظر نمایش دهد. با توجه به مزیت‌های روش downsampling نسبت به upsampling قاعده تجربی کلی گرفتن تصویر با بالاترین درجه وضوح ممکن است.
هنگامی که اندازه تصاویر نقش بیتی در نرم افزار های ویرایش تصویر تغییر می‌کند، آثار upsampling و downsampling مشاهده می‌شود بزرگ کردن کادر دربرگیرنده یک تصویر گرافیکی نقش بیتی را مجبور می‌کند تا پیکسل های بیشتری را برای پر کردن ناحیه بزرگ‌تری ایجاد کند که این فرایند منجر به کاهش کیفیت شکل می‌شود. کوچک کردن کادر دربرگیرنده تصویر کوچکی را ایجاد کرده که معمولا کیفیت تصویر اصلی را حفظ می‌کند.

تغییر اندازه تصاویر گرافیکی نقش بیتی بدون نمونه برداری مجدد: تصویر نقش بیتی را می‌توان بدون استفاده از Resampling یا نمونه‌برداری مجدد نیز تغییر اندازه داد که این کار بدون تغییر در تعداد کل پیکسل های تصویر ایجاد می‌شود. از این روش معمولا برای تغییر در اندازه تصویر چاپ شده بدون ایجاد جلوه‌های اعوجاج (در روش نمونه‌برداری مجدد) استفاده می‌شود. چاپگر تصویر بزرگ‌تر را با درجه وضوح پایین‌تر ایجاد کرده در حالی که این مقدار درجه وضوح مناسب و در حد قابل قبول است، محدودیت‌هایی برای بزرگ کردن تصویر بدون استفاده از نمونه‌برداری مجدد وجود دارد خروجی چاپ با درجه وضوح پایین حاوی همان تعداد پیکسل هایی است که اکنون باید برای پوشش قسمت بزرگ شده تصویر جدید افزایش یابد بزرگ کردن بیش از حد تصویر، تصاویر را با ایجاد ظاهر پیکسلی شکل (مربع شکل) و ایجاد دانه‌های رنگی، از حالت طبیعی خارج می‌کند. Photoshop هنگام تغییر اندازه بدون نمونه‌برداری مجدد به کاربران هشدار می‌دهد. Photoshop در این هشدار اعلام می‌کند که درجه وضوح خروجی چاپ در سطح غیر قابل قبول کاهش خواهد یافت (برای مثال، کمتر از ۱۵۰ نقطه در اینچ). از طرف دیگر، کاهش اندازه تصویر نقش بیتی بدون نمونه‌برداری مجدد معمولأ نتایج قابل قبولی را در بر خواهد داشت. با کاهش اندازه تصویر، پیکسل های تصویر به یکدیگر نزدیک‌تر شده که این کار باعث ایجاد خروجی با کیفیت بالا در هنگام چاپ خواهد شد.
تغییر اندازه بدون نمونه‌برداری مجدد، هیچ تأثیر منفی روی تصویر نمایش داده شده در نمایشگر نخواهد داشت، تغییر اندازه تصویر هیج تغییری در تعداد پیکسل های تصویر ایجاد نخواهد کرد به گونه‌ای که نمایشگر، تصویر را مانند قبل و دقیقا به اندازه همان ابعاد نمایش خواهد داد.

درجه وضوح رنگی: دومین عامل در تعیین کیفیت تصویر نقش بیتی، درجه وضوح رنگی است منظور از درجه وضوح رنگی، سنجش تعداد رنگ های مختلفی است که می‌توانند توسط یک پیکسل ارائه شوند همان‌طور که اشاره شد، تعداد بیت های نسبت داده شده به هر پیکسل با میزان بیت، درجه وضوح رنگی را مشخص می‌کند.
تصاویر ساده با دامنه محدودی از رنگ ها نیاز به درجه وضوح رنگی نخواهند داشت. برای مثال، یک شکل ترسیمی با شانزده رنگ متفاوت، فقط به چهار بیت در هر پیکسل نیاز دارد. استفاده از یک کد با میزان انواع دیگر تصاویر مانند عکس‌های گرفته شده با دوربین، اغلب دارای دامنه رنگی وسیعی از رنگ های غیر قابل تمایز بوده که نیازمند درجه وضوح رنگی بیشتری هستند. در واقع، تولید تصاویر دیجیتال واقعی، به میلیون‌ها رنگ متنوع برای هر پیکسل نیاز دارند.

اثرات درجه وضوح رنگی پایین: منظور از درجه وضوح رنگی پایین، وجود رنگ های کمتر در تصویر است. اگر تصویر نمایش داده شده دارای تعداد کمی رنگ است، درجه وضوح رنگی پایین مشکلی را ایجاد نخواهد کرد. برای مثال، تصاویر هنر خطی سیاه و سفید در کامپیوتر می‌توانند با استفاده از پالت یک بیتی که دارای رنگ های سیاه و سفید است، کپی شوند.
در بسیاری از موارد، تصاویر دارای رنگ هایی هستند که در پالتی با درجه وضوح پایین پیدا نمی‌شوند این رنگ ها باید با نزدیک‌ترین رنگ حاضر در پالت منطبق می‌شوند. این فرایند را کمی سازی می‌گویند.

کمی سازی: به فرایند ارزیابی یک نمونه به نزدیک‌ترین مقدار موجود در کد دیجیتال در حال استفاده Quantization گفته می‌شود. برای مثال، یک تصویر سیاه و سفید دارای درجات رنگی خاکستری و سیاه و سفید است. اگر یک تصویر سیاه و سفید با استفاده از پایین‌ترین درجه وضوح رنگی یک بیتی در کامپیوتر نمایش داده شود، سایه‌های تیره‌تر خاکستری که به عنوان سیاه خالص با سایه‌های روشن‌تر کمی سازی خواهند شد، تبدیل به سفید می‌شوند جزییات اصلی تصویر ممکن است در این فرایند، از دست برود.
جلوه‌های کمی سازی در تصاویر رنگی، بسته به طیف رنگ ها در تصویر و پالت رنگ خاص مورد استفاده متنوع می‌باشند. به طور کلی، از آن‌جایی که کمی سازی منجر به شکیت‌های چشمگیر در درجات رنگی پیوسته می‌شود. در هنگام ارزیابی مقادیر درجات ظریفی از دست می‌رود. این فرایند، تجمع رنگی نامیده می‌شود. کمی سازی در عکس‌ها اغلب نواحی بزرگ‌تر را از یک رنگ واحد ایجاد می‌کند. این فرایند ممکن است منجر به ایجاد جلوه ‌ی با دانه‌های رنگی یا تکه تکه شود.

درجه وضوح رنگی؛ ایندکس گذاری و Dithering: اثرات درجه وضوح رنگی پایین می‌تواند با ایندکس گذاری رنگی با فرایند ای دیگر کاهش یابد. به این فرایند Dithering گفته می‌شود. در ایندکس گذاری رنگی یک پالت خاص از رنگ های انتخاب شده، ظاهر درجه وضوح رنگی پایین را بهینه سازی می‌کند. انتخاب رنگ ها برای این پالت خاص با چندین روش مختلف ساخته می‌شود.
در روش ایندکس گذاری تطبیقی رنگ ها بر مبنای تحلیل رنگ های غالب در تصویر اصلی انتخاب می‌شوند. اگر تصویر دارای درجات سبز زیاد باشد، پالت ایندکس گذاری شده از سبزهای بیشتری استفاده خواهد کرد. در رویکردی دیگر، ایندکس گذاری مفهومی، انتخاب بر مبنای رنگ هایی است که چشم به آن‌ها بیشترین حساسیت را دارد. شکل دیگر رنگ ایندکس گذاری شده، پالت رنگ سازگار با وب است. این پالت دارای ۲۱۶ رنگ است که کم و بیش همان رنگ ها را در مرورگرهای مختلف وب و سیستم عامل های مختلف نمایش داده (Macintosh و windows) و محدود به رنگ ۸ بیتی هستند. نرم افزار های ویرایش تصویر این امکان را در اختیار کاربر قرار می‌دهند تا گزینه‌های ایندکس گذاری مختلف را (که شامل تعداد رنگ ها در پالت می‌شود) انتخاب کند.
ایندکس گذاری به طور چشمگیری کیفیت تصاویر را با درجه وضوح رنگی پایین بهبود بخشیده، در نتیجه این تصاویر می‌توانند کیفیت خوبی داشته باشند. اگر مجموعه‌ای از تصاویر با پالت های رنگ بهینه متفاوت و با کیفیت مطلوب در نمایشگر نشان داده شوند، یک جلوه زودگذر از رنگ های غیر عادی ممکن است به عنوان تغییرات نمایش در پالت جدید اتفاق بیفتد. این حالت به Palette Flashing معروف است. استفاده از یک پالت ایندکس گذاری شده برای تمام تصاویر حالت Palette Flashing را برطرف کرده، اما ظاهر برخی تصاویر ممکن است کمتر از بهینه باشد. خدمات تخصصی اینستاگرام اعتبار و تداوم کسب و کارتان را تضمین می‌کند.
فرایند ترکیب پیکسل رنگ های مختلف برای ایجاد رنگ دیگری که در دسترس نیست را ترکیب پیکسل های رنگی می‌گویند. Dithering بر مبنای این حقیقت است که گروهی از قسمت‌های کوچک در رنگ های مختلف به عنوان ترکیبی از آن رنگ ها دیده می‌شوند. برای مثال، درجات مختلف خاکستری می‌تواند از نقش های متفاوت پیکسل های سیاه و سفید در نزدیک هم ایجاد شود. ترکیب پیکسل های قرمز و زرد می‌تواند رنگ نارنجی را ایجاد کند. این تکنیک معمولا در چاپ رنگ نیز استفاده می‌شود. Dithering می تواند کیفیت تصویر را بدون افزایش عمق بیت بهبود بخشد. در ایندکس گذاری، روش‌های مختلفی برای Dithering وجود دارد Dithering می‌تواند در الگوهای منظم یا پراکنده و نامنظم نیز به کار گرفته شود کاربران می‌توانند مقدار Dithering اعمال شده را برای بهینه سازی ظاهر تصاویر، کنترل کنند.
ایندکس گذاری رنگی و ترکیب پیکسل های رنگی (Dithering)، هنوز روش‌های مهمی برای آن دسته از کاربرانی است که نیاز دارند اندازه فایل ها را برای بهینه کردن عملکرد نرم افزار ها و صفحات وب کاهش دهند بسیاری از انگیزه های اصلی برای بهره گیری از این روش‌ها استفاده از کامپیوتر های قدیمی بود که فقط تا رنگ ۸ بیتی را پشتیبانی می‌کردند. با وجود توسعه کامپیوترهای ۲۴ بیتی مسائل مهمی مانند پالت‌های رنگی سازگار با وب و Palette Flashing در حال کاهش یافتن است.

منابع تصاویر نقش بیتی

کاربران نرم افزار های چند رسانه ای دارای پنج منبع اصلی برای تصاویر نقش بیتی هستند؛ ۱- نرم افزار های نقاشی ۲- دوربین‌های دیجیتال ۳- تصاویر اسکن شده ۴- تصاویر ساده ۵- screen grab

برنامه نقاشی: نرم افزار خاصی برای ایجاد و ویرایش تصاویر نقش بیتی است. نرم افزار های نقاشی مانند Corel Painter یا Adobe Photoshop دارای ابزار های زیادی برای نقاشی هستند (قلم موهایی با اشکال و اندازه‌های مختلف، پالت رنگ، سطل رنگ و… ). نرم افزار های نقاشی این امکان را در اختیار کاربر قرار می‌دهند تا تصاویر را ایجاد کرده و یا آن‌ها را ویرایش کند. البته علاوه بر ابزارهای ایجاد و ویرایش اشکال و تصاویر، دارای امکانات ویرایشی دیگری مانند شدت رنگ (مقدار شفافیت) تنظیمات رنگ Brightness, Contrast ,Saturation، الگوهای زمینه، زمینه‌های گرادیان (ترکیبی از رنگ های مختلف از یک رنگ به رنگ دیگر)، جلوه‌های ویژه مانند تیزی، لکه‌دار و برجسته کردن نیز می‌باشند. نرم افزار های نقاشی این امکان را برای کاربر فراهم می‌کنند تا پیکسل های تصویر را دستکاری کند.
از آن‌جایی که عکس‌های دیجیتال، تصویر نقش بیتی محسوب می‌شوند، ویرایش عکس یکی از کاربردهای محبوب برنامه های نقاشی است، چرخاندن تصویر، حذف قسمت‌های زاید، تنظیم کنتراست و روشنایی، بکارگیری جلوه‌های ویژه و مجموعه‌ای از ابزار های تغییر شکل در این نوع نرم افزار ها می‌توانند تصویر را به راحتی ویرایش کنند. همین رویه‌هایی که در مورد عکس‌های دیجیتالی بکار برده می‌شوند، می‌توانند در انواع تصاویر دیگر مانند تصاویر اسکن شده و آثار هنری دستی نیز بکار گرفته شوند. برنامه های نقاشی این امکان را به کاربر می‌دهند تا فایل های نقش بیتی را برای مطایفت با کاربردهای مورد نظر تصویر، با فرمت‌های مختلف ذخیره کند.

دوربین دیجیتال: این دوربین تصاویر نقش بیتی را با ضبط اطلاعات درباره رنگ و روشنایی نمونه‌های بسیار کوچک یک تصویر، ایجاد می‌کند. اندازه عناصر تصویری جداگانه (پیکسل ها). درجه وضوح فضایی دوربین را مشخص می‌کند. این درجه وضوح معمولا با واحدی به نام مگاپیکسل با میلیون‌ها پیکسل سنجیده می‌شود یک دوربین ۱۰ مگاپیکسلی قادر به ضبط تصویر با درجه وضوح فضایی ۲۳۶۸ × ۴۲۱۶ پیکسل است. پیکسل ها معمولا توسط وسایل Charge Coupled یا CCD ها نمونه‌برداری می‌شوند. CCD ها نور را از یک قسمت تصویر اندازه‌گیری کرده و آن را به عنوان یک سیگنال الکتریکی ضبط می‌کنند. این اطلاعات سپس به صورت دیجیتالی به عنوان یکی از نمونه‌های ایجاد تصویر رمزگذاری و ذخیره می‌شوند.
دوربین‌هایی با درجه وضوح فضایی بالا وجود دارند دوربین‌های استودیوی دیجیتال با کیفیت بالا برای کارهای حرفه‌ای و با جزییات بالا ساخته شده‌اند. این مدل از دوربین‌ها دارای درجه وضوح ۷۵۰۰* ۶۰۰۰ (۴۵ مگا پیکسل) هستند. دوربین‌های معمولی با ۵ یا ۶ مگا پیکسل عکاسی دستی را به سرعت تبدیل به عکاسی دیجیتال کرده‌اند.
مانند تمام تصاویر نقش بیتی، درجه وضوح فضایی بالا منجر به فایل های بزرگ‌تری می‌شود تنظیمات کیفیت مختلف، به دوربین‌های دیجیتال این امکان را می‌دهد تا تصاویری با درجه وضوح پایین‌تر و اندازه فایل کوچک‌تر ایجاد کنند این کار باعث می‌شود تصاویر بیشتری در حافظه دوربین ذخیره شود. از آن‌جایی که فایل های نقش بیتی وابسته به وسیله هستند. انتخاب تنظیمات کیفیت دوربین با کاربرد مورد نظر تصویر تعیین می‌شود. عکس‌هایی که برای چاپ با این دوربین گرفته می‌شوند، نیاز به درجه وضوح بالا داشته، اما عکس‌هایی که صرفا برای نمایش در نمایشگر گرفته می‌شوند نیاز به درجه وضوح بالا ندارند. برای مثال، یک شکل ۳ در ۵ اینچ به درجه وضوح فضایی ۹۰۰ ppi در ۱۵۰۰ ppi نیاز داشته، در حالی که برای همین ابعاد شکل در سیستم Macintosh نیاز به ۲۱۶ ppi در ۳۶۰ ppi است. با استفاده از خدمات دیجیتال مارکتینگ شرکت نوکارتو می‌توانید به کسب و کار خود رونق بخشید.
گاهی دوربین‌ها دارای یک حافظه داخلی بوده و همچنین قابلیت اتصال به یک کارت حافظه را نیز دارند. این کارت‌های حافظه در چندین استاندارد مختلف مانند CompactFlash ,Smartmedia و … ساخته شده و دارای ظرفیت‌های مختلف از ۳۲ مگابایت تا چند گیگابایت هستند. تصاویر ذخیره شده در دوربین می‌توانند از طریق USB یا FireWire به طور مستقیم به داخل کامپیوتر انتقال داده شوند.

اسکن: یکی از منابع مهم گرفتن شکل در نرم افزار های چند رسانه ای اسکن کردن عکس‌هاست. علاوه بر عکس‌ها و تصاویر چاپ شده، اسکنرها قادرند نسخه‌هایی از آثار هنری مانند نقاشی را ایجاد کنند. طرح‌های غیر عادی می‌توانند از اسکن اشیای سه بعدی مانند سکه یا گل ایجاد شوند.

Clip art: به تصاویر ساده و آماده در کامپیوتر، اینترنت و یا به قسمتی از برنامه های ترسیمی یا نقاشی Clip art گفته می‌شود. این نوع تصاویر دارای امتیازات زیادی است. استفاده از Clip art ها آسان بوده، به راحتی قابل دسترسی هستند، همچنین در بسیاری از فرمت ها نیز موجود می‌باشند. این نوع تصاویر انتخاب وسیعی از موضوعات و سبک‌های مختلف ارائه کرده و می‌تواند به راحتی به عنوان بخشی از نرم افزار چند رسانه ای با اندازه کم منتشر شود.
از عیب‌های عمده تصاویر Clip art این است که دیگران نیز می‌توانند به این نوع تصاویر دسترسی داشته باشند استفاده گسترده از این نوع تصاویر، حفظ و نگهداری منحصر بفرد با ظاهر متفاوت محصول چند رسانه ای را دچار مشکل می‌کند.

Screen grab: تصاویر نمایش داده شده در کامپیوتر تصاویری از نوع نقش بیتی هستند سیستم های Macintosh و Windows می‌توانند این نوع تصاویر را ضبط کرده و آن‌ها را به عنوان فایل هایی که قابلیت استفاده از نرم افزار های چند رسانه ای را دارند مورد استفاده قرار دهند. تقریبا هر چیزی که روی صفحه نمایش نشان داده می‌شود، قابلیت ضبط شدن را دارد Screen grab ها یا تصاویر صفحات نمایش اغلب برای نمایش مراحل یا فرایند دستورالعمل‌ها و آموزش برنامه ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. با استفاده از برنامه های نقاشی هر قسمتی از تصویر می‌تواند انتخاب و یا ویرایش شود از عیب‌های این نوع تصاویر، می‌توان به درجه وضوح پایین، کیفیت نامناسب هنگام بزرگ شدن تصویر و همچنین کیفیت پایین آن‌ها در هنگام چاپ اشاره کرد. 

استفاده از سیستم عامل Mac:

Command – Shift3 را برای تصویرگیری کل محتویات دسک تاپ فشار دهید. فایل Picture1.png در دسکتاپ ذخیره می‌شود.

Findler / Services / Grab را برای انتخاب بخشی از صفحه نمایش انتخاب کنید تا تحت عنوان Picture.png ذخیره شود.

استفاده از سیستم عامل Windows:

دکمه Print Screen را برای ذخیره محتویات دسک‌تاپ در کلیپ‌بورد فشار دهید.

Word را با هر ویرایشگر تصویر باز کرده و تصویر را در فایل جدیدی الصاق کرده، سپس آن را ویرایش و ذخیره کنید.

فرمت فایل های نقش بیتی: فرمت فایل های نقش بیتی به سه گروه بزرگ تقسیم می‌شوند: ۱- فرمت‌های اصلی مورد استفاده در نرم افزار های ویرایش تصویر ۲- فرمت‌های نقش بیتی همه منظوره ۲- متا فایل ها فرمت‌های اصلی یک نرم افزار مانند فرمت PSD در Photoshop دارای اطلاعاتی مربوط به فایل ویرایش شده است. به طورکلی، فایل هایی که با فرمت اصلی یک برنامه ذخیره می‌شوند، در برنامه دیگر قابل استفاده نیست، مگر آن‌که این نوع فایل ها به فرمت‌هایی تبدیل شوند که آن برنامه قابلیت پشتیبانی آن فرمت را داشته باشد، فرمت‌های همه منظوره می‌توانند بخش وسیعی از فرمت‌های برنامه های دیگر را پشتیبانی کننده بسیاری از نرم افزار ها قادرند از این فایل ها استفاده کنند متا فایل ها فرمت‌هایی هستند که می‌توانند دارای تصاویر نقش بیتی و برداری باشند.
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های تصاویر نقش بیتی اندازه فایل نسبتا بزرگ آن‌ها می باشد. بسیاری از برنامه های چند رسانه ای، به خصوص آن‌هایی که برای انتشار تصاویر در صفحات وب استفاده می‌شوند، برای ارائه کارآمد به فشرده سازی تصویر نیاز خواهند داشت از چندین فرمت فایل فشرده شده برای تصاویر نقش بیتی استفاده می‌شود. برخی از این فایل ها در فرایند فشرده سازی، کیفیت خود را از دست می‌دهند، اما برخی دیگر کیفیت خود را حفظ می‌کنند. فرمت‌های توأم با اتلاف، در واقع از مقداری از اطلاعات در تصویر اصلی صرف نظر می‌کنند، فرمت‌های بدون اتلاف، در واقع دوباره اطلاعات تصویر را در یک شکل فشرده شده جدید با بازیابی اطلاعات اصلی، کدگذاری می‌کنند فرمت‌های رایج فایل های نقش بیتی و متا فایل عبارتند از: GIF ,JPEG ,TIFF ,BMP ,PICT و PNG توسعه دهندگان از بین این فرمت‌ها، فرمتی را انتخاب می‌کنند که با نرم افزار و سیستم عامل مورد استفاده سازگاری داشته باشد.

PICT: این فرمت تصویری سیستم عامل Macintosh است. این فرمت نسبتا قدیمی است و کاملا با نرم افزار های سیستم عامل Macintosh پشتیبانی می‌شود این فرمت از سطوح مختلف فشرده سازی و عمق رنگی ۲۴ بیتی پشتیبانی می‌کند. این فرمت یک فرصت متا فابل است: فایل هایی که می‌توانند هم نقش بیتی و هم برداری باشند، این فرمت همچنین یک فرصت انعطاف‌پذیر بوده که برای اغلب نرم افزار های تحت Macintosh قابلیت پشتیبانی را دارد.

BMP: فایل تصویری سیستم عامل Windows است. این فرمت از رنگ ۲۴ بیتی پشتیبانی می‌کند و فشرده سازی آن اختیاری است Windows از این فرمت برای تصویرگیری از صفحات نمایش و تصاویر پس زمینه مانند wallpaper استفاده می‌کنند. این فرمت به طور گسترده از نرم افزار های تحت Windows پشتیبانی می‌کند.

TIFF :TIFF فرمتی با تطبیق‌پذیری بالا بوده و از تمام حالت‌های اصلی رنگی مانند نقش بیتی grayscale تمام عمق رنگ ها RGB و CMYK پشتیبانی می‌کند. این فایل در اصل برای استفاده در اسکنر طراحی شده است فرمت TIFF فرمتی است که توسعه دهندگان چند رسانه ای معمولا برای تصاویر اسکن شده و فایل های مورد استفاده در برنامه های تألیف از آن استفاده می‌کنند. این فرمت قابلیت فشرده سازی با کیفیت بالا به نام LZW را دارد این فرمت بر خلاف PICT و BMP برای چاپ حرفه‌ای نیز مناسب بوده و برای اکثر تصاویر غیر وب انتخاب خوبی است.

JPEG: أین فرمت از عبارت Joint Photographic Experts Group و به معنای گروه کارشناسان عکاسی به هم پیوسته است. این فرمت یک فرمت طراحی شده برای فشرده سازی بهینه تصاویر نقش بیتی، مانند عکس‌هایی است که دارای دامنه وسیعی از رنگ هستند. این فرمت به طور گسترده در دوربین‌های دیجیتال استفاده شده و فرمتی است که در تصاویر صفحات وب نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد و همچنین از رنگ ۲۴ بیتی نیز پشتیبانی می‌کند. Interlacing همان‌گونه که بر انتقال شبکه ای از تصاویر اعمال می‌شود، به فرایند نمایش تدریجی یک تصویر نیز گفته می‌شود تصاویر ناقص و با درجه وضوح پایین می‌توانند قبل از دانلود کامل فایل دیده شوند. این فرایند از ایجاد صفحه خالی در زمان دانلود جلوگیری کرده و به عبارتی قسمت‌های دانلود شده تصویر را در هنگام فرایند دانلود نمایش می‌دهد.
فرایند فشرده سازی در فرمت JPEG توأم با اتلاف است (از مقداری از اطلاعات صرف نظر شده و قابل بازیافت نیستند)، توسعه دهندگان می‌توانند بر مقدار اطلاعات از بین رفته کنترل داشته باشند. تصویر JPEG می‌تواند بدون فشرده سازی یا با یکی از چند سطح فشرده سازی ذخیره شود. از آن‌جایی که حداقل فشرده سازی نیز کیفیت تصویر را کاهش می‌دهد، فشرده سازی در زمان ذخیره فایل توصیه نمی‌شود.
ذخیره سازی مکرر یک تصویر JPEG به همراه فشرده سازی، کیفیت تصویر را کاهش می‌دهد. به همین خاطره توسعه دهندگان باید تصاویر را با فرمت دیگری مانند TIFF ویرایش کرده و هنگامی که فرایند ویرایش تمام شد، تصویر را با فرمت JPEG ذخیره کنند. GIF: فایل مبادله گرافیک که با تلفظ‌های گیف با جیف بیان می‌شود. GIF یک فرمت چند محیطی با فشرده سازی بدون اتلاف است. CampoServe در اصل این فرمت را برای تصاویر اینترنتی که با سرعت پایین منتقل می‌شوند، ایجاد کرد. حداکثر درجه وضوح رنگی برای این فرمت رنگ ۸ بیتی (۲۵۶ رنگ) است. استفاده از بیت های رنگی کمتر باعث کاهش بیشتر اندازه فایل می‌شود. فرمت GIF از Interlacing، شفافیت و اشکال ساده انیمیشن پشتیبانی می‌کند انیمیشن های GIF از روش برگردان کردن صفحه استفاده کرده که به سرشت یک مجموعه از تصاویر مختلف را به طور متوالی نشان می‌دهد که این فرایند منجر به ایجاد یک انیمیشن می‌شود. از آن‌جا که این نوع انیمیشن‌ها از اندازه کمی برخوردار هستند، به طور رایج در صفحات وب مورد استفاده قرار می‌گیرند. فرمت GIF انتخاب مناسبی برای تصاویر هنر خطی، سیاه و سفید و تصاویر رنگی با تعداد رنگ های کم می‌باشند. این فرمت برای اغلب عکس‌های رنگی به دلیل محدودیت رنگی در درجه وضوح، مناسب نیست.

PNG: گرافیک شبکه ای قابل حمل، PNG یک فرمت چند محیطی با فشرده سازی بدون اتلاف است و به عنوان جایگزینی رایگان برای فرمت GIF مورد استفاده قرار می‌گیرد. این فرمت از رنگ های ایندکس گذاری شده، سیاه و سفید و عکس‌های رنگی تا ۴۸ بیت پشتیبانی می‌کند. این فرمت به طور مستقیم از فایل های انیمیشن پشتیبانی نمی‌کند. فرمت PNG قابلیت تطبیق‌پذیری بیشتری به واسطه درجه وضوح بالا نسبت به فرمت GIF دارد. این فرمت در انعطاف‌پذیری رقیب فرمت TIFF بوده و در میان کاربران نرم افزار های چند رسانه ای از محبوبیت خاصی برخوردار شده است. شما می‌توانید با استفاده از پکیج جامع بازاریابی و تبلیغات تخصصی اینستاگرام باعث پیشرفت کسب و کار خود شوید.

فرمت فایل RAW

 فرمت RAW یک فرمت تصویری نقش بیتی است که روز به روز در توسعه چند رسانه ای بیشتر شناخته می‌شود. در واقع، RAW خانواده فرمت‌هاست و نه یک استاندارد. این فرمت به صورت اختصاصی در دوربین‌های دیجیتال استفاده شده و برای ذخیره کردن عکس‌ها در حالتی است که بیشتر اطلاعات تصویر JPEG را در خود نگهداری کند فایل های تصویری RAW بزرگ‌تر از فرمت‌های دیگر هستند. از این فرمت در نرم افزار های ویرایشی مانند Photoshop هنگامی استفاده می‌شود که دامنه وسیعی از تنظیمات و ویرایشی در مورد روشنایی و خصوصیات دیگر تصویر وجود دارد. تصاویر RAW برای استفاده در برنامه های چند رسانه ای، په TIFF JPEG و سایر فرمت‌ها تبدیل می‌شوند.

برای مطالعه مقاله های دیگر در زمینه‌های مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات اینجا کلیک کنید.