اطلاعات ، حریم شخصی و نهادهای دولتی

( اطلاعات ، حریم شخصی و نهادهای دولتی ) نهادهای دولتی ایالت متحده امریکا تقریبا ۲۰۰۰ پایگاه داده پر شده از اطلاعات شخصی افراد در اختیار دارند. نهاد مختلف دولتی به این اطلاعات برای عرضه خدمات خود مانند رفاه اجتماعی، وام‌های تحصیلی، اجرای قانون و … نیاز دارند. در پکیج جامع دیجیتال مارکتینگ تخصصی نوکارتو می‌توانید پیرامون موضوع بازاریابی عناصر چند رسانه ای، اطلاعات جامعی را به‌دست بیاورید.
اجرای قانون حتما تا به حال توقف خودروهای متخلف را در ایست بازرسی‌ها مشاهده کرده‌اید. توقف خودروهای متخلف به کمک بررسی بر خط پلاک خودرو و یا گواهینامه در پایگاه داده مرکزی امکان‌پذیر است. در ایالات متحده یک پایگاه داده مرکزی وجود دارد که اطلاعات جرائم بیش از ۲۰ میلیون نفر در آن ذخیره شده است. در این پایگاه داده اطلاعات دیگری مانند حکم‌های قضایی، اطلاعات بچه‌های گم شده، اعضای گروه‌های خلاف‌کار، خلاف‌کاران نوجوان، اسلحه و خودروهای دزدیده شده و … وجود دارد. مجریان قانون در سراسر ایالات متحده می‌توانند به این پایگاه داده دسترسی داشته باشند. مجریان قانون به صورت اتفاقی و یا متناوب از این پایگاه داده استعلام می‌گیرند. برای نمونه هر آمریکایی که از کشور خارج می‌شود به هنگام بازگشت در گمرک در برابر این پایگاه داده که به آن NCIC می‌گویند بررسی می‌شوند. البته نباید از استفاده‌های غیرقانونی این پایگاه داده برای مقاصد شخصی و یا غیرقانونی نیز غافل شد. برای نمونه تعدادی از کارمندان اداره پلیس از این پایگاه داده اطلاعات مجرمین برای مقاصد شخصی سوء استفاده کرده‌اند. از سوی دیگر شنود تماس‌های تلفنی نیز یکی دیگر از موارد حریم شخصی است. دایره تجسس فدرال یا همان FBI می‌تواند با داشتن حکم قضایی تماس‌های تلفنی افراد را شنود کند. FBI همچنین می‌تواند نامه‌های الکترونیکی افراد مظنون را بررسی کند. البته ممکن است شخصی که با یک مظنون در ارتباط است هیچ خلافی انجام نداده باشد ولی اطلاعات او ضبط و بررسی می‌شود. در این‌که مجرمین به منظور ایجاد امنیت باید کنترل شوند بحثی نیست ولی اطلاعات اشخاص قانون‌مند چطور؟ FBI در سال ۲۰۰۱ میلادی افشا کرد که در نامه‌های الکترونیک خود یک نرم افزار کی‌لاگر تعبیه کرده است که با نصب آن بر روی رایانه دریافت کننده به صورت دوره‌ای اطلاعات مختلفی برای آن سازمان ارسال می کند. یکی دیگر از نهادهای فدرال دولت ایالات متحده NSA نام دارد که با استفاده از ماهواره و ایستگاه‌های مراقبت خود، خطوط تلفن، نامه‌های الکترونیکی و دورنگارهایی را جمع‌آوری می‌کند. سیستم این سازمان تمامی اطلاعات به دست آمده را برای یافتن کلمه یا عبارات خاصی جستجو می‌کند. حریم شخصی در سطوح خردتر نیز مورد تجاوز قرار می‌گیرد. برای مثال در سال ۲۰۰۱ میلادی پلیس شهر تامیا در ایالت فلوریدا در هنگام ورود تماشاگران به استادیوم از همه به شکلی نامحسوس عکس‌برداری کرد و با چهره مجرمان و تروریست‌ها مطابقت دادند که باعث ناراحتی بسیار حامیان حریم شخصی شد. البته اگر سخنگوی پلیس دلیل منطقی عکس‌برداری از اماکن عمومی را بیان می‌کرد، جای بحثی در میان نمی‌ماند.
سایر نهادهای فدرال سازمان IRS اطلاعات درآمدی پرداخت کنندگان مالیات را دریافت می‌کند ولی در عین حال به دیگر پایگاه های داده نیز دسترسی دارد. برای نمونه آن‌ها اطلاعات صاحبان خودروها و قایق‌های تفریحی را نیز بررسی می‌کنند تا از صحت سطوح درآمدی پرداخت کنندگان مالیات اطمینان حاصل شود. شرکت «وری زون» هر ساله بیش از ۲۲۰۰۰ درخواست لیست مکالمات از FBI و IRS دریافت می‌کند و به ندرت صاحبان تلفن‌ها را از این درخواست‌ها مطلع می‌کند. شرکت AOL نیز یک خط دورنگار اختصاصی برای درخواست‌های قضایی دارد. اداره آمار مرکزی ایالات متحده نیز اطلاعات مختلفی را هر ۱۰ سال یک بار جمع‌آوری می‌کند. برخی از فرم‌های این سازمان بسیار جزئی بوده و اطلاعات مختلف شخصی بسیاری از افراد را جمع‌آوری می‌کند. اطلاعات جمع‌آوری شده به راحتی در اختیار دیگر سازمان های دولتی قرار می‌گیرند و یا حتی گاهی به کسب و کار های خصوصی نیز فروخته می‌شوند. البته سازمان آمار، اطلاعات را با نام اشخاص به فروش نمی‌رساند و بیشتر اطلاعات جمعیتی منطقه خاصی را به کسب و کار ها می‌فروشد که شاید این مناطق به کوچکی چند بلوک ساختمانی و با چند صد نفر ساکن باشند. کاملا مشخص است که هر بار که شما به یک اداره دولتی مراجعه می‌کنید اطلاعات شما در جایی ضبط می‌شود. برای نمونه وقتی شما برای دریافت وام دانشجویی اقدام می‌کنید از شما اطلاعات شخصی مختلفی مانند محل سکونت، میزان درآمد والدین، محل تحصیل، هزینه تحصیل و … را درباره شما جمع‌آوری می‌کنند. خدمات تخصصی اینستاگرام اعتبار و تداوم کسب و کارتان را تضمین می‌کند.

قوانین حریم شخصی

اگر چه در ایالات متحده قانون جامعی برای استفاده از اطلاعات وجود ندارد ولی برخی قوانین و مقررات در حال حاضر وجود دارد که یکی از آن‌ها قانون مسئولیت و جابجایی بیمه‌های درمانی HIPAA و قانون مدرن سازی خدمات مالی است. طبق قانون HIPPA سازمان های درمانی موظف به حفظ محرمانه اطلاعات بیماران خود هستند. این قانون:

• * اجازه استفاده و انتشار اطلاعات بیماران را بدون رضایت آن‌ها نمی‌دهد
• * به شما اجازه مطالعه سابقه پزشکی خود و کسانی که به آن‌ها دسترسی داشته‌اند را می‌دهد
• * شرایطی را که محققین و دیگران می‌توانند سابقه پزشکی شما را مطالعه کنند مشخص می‌کند
• * انتشار اطلاعات را فقط در زمانی که نیاز به دانستن آن است مقدور می‌داند
• * استفاده تجاری از اطلاعات پزشکی محرمانه را به شرط حفظ اطلاعات از سوی دریافت‌کننده مجاز می‌شمارد

 قانون مدرن سازی خدمات مالی نیز سازمان های مالی را به حفظ اطلاعات شخصی و مالی مشتریان خود مکلف کرده و اجازه اشتراک‌گذاری آن‌ها را با سایر کسب و کار ها بدون اجازه صاحبان اطلاعات یعنی همان مشتری ها مجاز نمی‌داند. امنیت چه چیز می‌تواند منابع مهم اطلاعاتی شما را به خطر بیاندازد؟ پاسخ بسیار است دیسک‌های سخت ممکن از کار بایستند، قطعات رایانه ای خراب شوند، هکرها می‌توانند خرابکاری کنند، دزدان می‌توانند اطلاعات شما را به سرقت ببرند و کارکنان و رابطان تجاری بی‌مسئولیت ممکن است از روی دشمنی به شما صدمات اطلاعاتی وارد کنند. طبق تحقیقات FBI سالانه حدود ۱۰ میلیارد دلار خسارت به رایانه های کسب و کار ها وارد می‌شود. سازمان ها بیش از گذشته برای نصب نرم افزار های امنیتی هزینه می‌کنند. شرکت سیمانتک بزرگ‌ترین توسعه دهنده نرم افزار های امنیتی، بازاری به بزرگی ۱۹ میلیارد دلار آمریکا دارد و به یکی از برترین شرکت‌های نرم افزار ای دنیا تبدیل شده است. با استفاده از خدمات دیجیتال مارکتینگ شرکت نوکارتو می‌توانید به کسب و کار خود رونق بخشید.

امنیت و کارکنان

اکثر خبرگزاری‌ها حملات خارجی به سیستم های رایانه ای را منتشر می‌کنند و این در حالی است که سازمان ها و شرکت‌ها بیشتر از آن‌چه از خارج از سازمان صدمه می‌بینند از سوی کارکنان خود متحمل خسارت‌های سنگین می‌شوند. تخمین زده شده که بیش از ۷۵ درصد جرائم رایانه ای از سوی کارکنان خود سازمان ها و شرکت‌ها سر زده است. برای نمونه یک رستوران زنجیره‌ای در ایالات متحده با بیش از ۳۰۰ شعبه و بیش از ۳۰ کارمند در هر شعبه به طور متوسط ۲۱۸ دلار آمریکا از سوی کارکنان خود متضرر شد. بیشترین ضرر مالی از سوی کارمندان ستادی سازمان ها و شرکت‌ها اتفاق می‌افتد. جرائم کارمندان بسیار معمول است. هر ساله ۴۰۰ میلیارد دلار توسط این افراد از بین می‌رود که به تنهایی ۱۰۸ میلیارد دلار بیش از بودجه دفاعی فدرال ایالات متحده امریکاست. همان گونه که مشاهده می‌کنید فناوری اطلاعات راه را برای مجرمین آسان‌تر کرده است. در میان این جرائم سهم مدیران از کارمندان بیشتر است. اختلاس یکی از این موارد است. میانگین دزدی کارمندان ۶۰۰۰۰ دلار و مدیران ۲۵۰۰۰۰ دلار است. نکته تکان دهنده این‌جاست که تقریبا دو سوم این خلاف‌ها هیچ‌گاه راهی به مجامع قضایی پیدا نمی‌کنند. پرداخت برای خدمات انجام نشده، پرداخت حقوق به کارمندانی که هیچ‌گاه وجود نداشته‌اند، پرداخت به هزینه هایی که هیچ‌گاه محقق نشده است و … همگی نمونه‌هایی از این گونه خلاف‌هایی است که درون سازمان ها و یا شرکت‌ها اتفاق می‌افتد. در این میان جرائم رایانه ای دیگری نیز مانند دزدی کدهای امنیتی، شماره کارت‌های اعتباری و فایل های شخصی نیز اضافه شده است. سرمایه های فکری به یک طعمه مناسب برای دزدان داخلی تبدیل شده است. شرکت هایی که نرم افزار های پایش تولید می‌کنند بیان می‌کنند که بیشتر مشتریان سازمانی آن‌ها به دنبال کنترل شخصی کارمندان خود نیستند و بیشتر خواهان پایش جابجایی سرمایه های فکری سازمان و یا شرکت خود مثل طرح‌ها، نقشه‌ها و … هستند. ممیزهای امنیتی معتقدند در هر گروه از کارمندان تنها ۱۰ درصد قابل اطمینان‌اند، ۱۰ درصد دزدی می‌کنند و ۸۰ درصد بقیه بسته به موقعیت عمل می‌کنند. شما باید بدانید اکثر دزدی‌ها برای افرادی که از اطلاعات خود به خوبی محافظت نمی‌کنند اتفاق می‌افتد. شما می‌توانید با استفاده از پکیج جامع بازاریابی و تبلیغات تخصصی اینستاگرام باعث پیشرفت کسب و کار خود شوید.

برای مطالعه مقاله های دیگر در زمینه‌های مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات اینجا کلیک کنید.